Trailer
Trailer: Volop duw- en trekwerk in Whalien
4 januari 2023Volop duw- en trekwerk in de nieuwe 3D-avonturengame Whalien. Red mechanische walvis Fin van de plaag in haar maag genaamd Squiddies.
In mijn meer dan 20-jarige gamereis ben ik al op veel unieke locaties geweest. Van een speelgoedplaneet in Super Mario Galaxy tot de reusachtige Yggdrisil in Dragon Quest 11, ik kijk niet snel meer op van de plek waar ik in een game ben. Alles kan namelijk in deze fantasierijke games, zelfs mensachtige figuren tegen het lijf lopen in New Donk City. In mijn reis ben ik nu toch wel op een aparte, bijzondere plek aanbeland. Ik zit namelijk vast in een mechanische walvis die ook nog tegen mij kan praten. Dat is de setting in 3D-avontuur Whalien: Unexpected Guests, beschikbaar op Steam. Duwen en trekken staan centraal om verder te komen in deze door Forbidden Folds ontwikkelde game. Toen ik de trailer voor de game zag, herkende ik elementen van puzzelen en platformen die mij doen denken aan blokjesavontuur Togges. Laten we kijken of ik mij aangetrokken voel tot Whalien of dat de game een afstotend effect heeft gehad.
Overbevolking is niet alleen in onze wereld een probleem, maar ook in Whalien: Unexpected Guests. Hierop heeft uitvinder Waley Wonkey de oplossing bedacht. Hij maakte de mechanische walvis Fin, zodat voor de mensheid genoeg ruimte is om te leven onder het genot van warme temperaturen en eten. Dit paradijs is echter in het water komen te vallen wegens de opkomst van de slijmerige figuren genaamd Squiddies. Het verhaal in Whalien is niet zo diepgaand als de Shakespeare-collectie die je in de bibliotheek tegenkomt. Het wegruimen van de Squiddies staat centraal, deze wezens zorgen voor pijn bij walvis Fin. Hierdoor is er nog maar één mens overgebleven in dit mechanische zoogdier. Doel is om uiteindelijk bij het spuitgat te komen en daar de kern van het probleem te verwijderen. Het humeur van Fin lijkt gebukt te gaan onder de pijn, regelmatig komt een onaardige opmerking tot uiting. Wanneer je in het slijmerige water valt, vertelt ze dat je maar een badpak had aan moeten trekken als je wil zwemmen. Ik kreeg soms de indruk dat het niet door de Squiddie-plaag kwam dat mensen haar buik verlaten hebben. Het hoofdpersonage, Ernest Nemingwhale, blijft wél stoïcijns in zijn avontuur om Fin te helpen.
In Whalien draait het om duwen en trekken, waarbij je gaandeweg het avontuur steeds weer nieuwe manieren ontdekt hoe je de omgeving kunt beïnvloeden. Ook kun je combo’s maken door bijvoorbeeld een batterij naar je toe te halen en vervolgens te gooien naar een schakelaar waarmee de deur opengaat. In eerste instantie kun je alleen aantrekken en afstoten binnen jouw buurt, maar met parels Mr. Push en Mrs. Pull wordt het ook mogelijk om op afstand objecten te beïnvloeden. Zo kun je bijvoorbeeld een oneindige loop van voedsel creëren wat naar het reusachtige wezen Old Tom geduwd wordt om in de door hem gewenste hoeveelheid eten te voorzien. Het pushen en pullen gaat ook niet altijd even soepel, bijvoorbeeld als je voorwerpen op elkaar wil stapelen is dit een zware opgave met de besturing. Hoe preciezer de opdracht en handelingen, hoe meer de gameplay hapert. Maak het jezelf vooral niet te moeilijk in Whalien: Unexpected Guests, creatieve ideeën werken niet altijd zoals jij voor ogen hebt.
Visueel is Whalien bepaald geen wauw-factor, maar de variëteit in locaties en wisselend gebruik van licht brengt de game in ieder geval tot leven. Kleurrijk is de game ook te noemen, al zie je naar mijn mening iets te veel paars in de game door gebrek aan diversiteit bij de Squiddies. Variëteit in kleur van deze wezens had nog meer onderscheid in uiterlijk van de locaties kunnen aanbrengen. De soundtrack in dit puzzelavontuur bestaat grotendeels uit de zogeheten liftmuziek, deuntjes treden nooit bovenmatig op de voorgrond en brengen vooral een relaxte jazz-vibe. Op technisch vlak ondervond ik in eerste instantie geen grote problemen, hooguit wat onhandig camerawerk. Om in de door jou gewenste richting te duwen en trekken, is het niet voldoende om jouw personage in een bepaalde richting te zetten. De camera moet meebewegen, anders duw of trek je niet in de richting die je voor ogen had. Dit aspect maakt de game soms wat onnodig houterig.
Eenmaal in de keuken doen zich gekke situaties voor qua performance, deze doen mij enigszins denken aan de technische problemen in Pokémon Scarlet en Violet. Zo is het de bedoeling om een grote Squiddie van bovenaf in een groot object te zuigen. Dit object moet je verplaatsen naar het slijmerige wezen door middel van Mr. Push en Mrs. Pull. Ik duwde en trok het object per ongeluk steeds verder naar de zijkant, op een gegeven moment verdween dit voorwerp compleet uit beeld en was er zelfs geen respawn. In het volgende shot zie ik tot mijn verbazing opeens de grote Squiddie in het object zitten alsof de opdracht gelukt was. Laten we het er maar op houden dat aantrekkingskracht een magische werking kan hebben. Ik heb met de reuzen-Squiddie maar even een screenshot gemaakt om een beetje context te geven bij deze bizarre situatie. Ook springen in de keuken gaat niet altijd zoals je wil. Zeker op drukkere plekken wordt helemaal niet of laat op jouw input om te springen gereageerd.
In Whalien: Unexpected Guests is naast het duwen en trekken van objecten ook ruimte voor platforming. Zeker in het begin van de game spring je regelmatig van plek naar plek om verder te komen. Tijdens het avontuur kun je stickers tegenkomen om te verzamelen. Wanneer je in je telefoonboek kijkt, kun je aan de hand van de stickers meer te weten komen over de locatie, de objecten, of de personages. Stickers kun je ook krijgen door sidequests op te lossen van NPC’s, dit zijn allemaal springveervormige robots. Zo is één van deze wezens zijn hoofd kwijt, maar kun je dit oplossen door een rondvormig vishoofd op hem te plaatsen. Als dit eenmaal gelukt is, krijg je een sticker met achtergrondinformatie over de maker van de vishoofden. Dit brengt de innerlijke wereld van de mechanische walvis Fin tot leven. Tijdens het praten met NPC’s en het verrichten van sidequests merk je dat de game zichzelf niet te serieus neemt, net zoals bij laadschermen. ‘This may take a whale’.
Dat de uitvinder van Fin een puzzelfanaat is, wordt tijdens de game meer dan duidelijk. Van het verenigen van een kapotgemaakte brug tot het realiseren van de opkomst van een concert, je wordt regelmatig aan het denken gezet. Eerst gaven de puzzels mij plezier en voldoening, bijvoorbeeld door een speen als slot te gebruiken op een ventilatiebuis. De puzzels worden naarmate de game vordert moeilijker, maar vooral ook langduriger en grootschaliger. Zo is de keukenafdeling enorm en bevat het vele stappen. Daarbij was het lang niet altijd duidelijk voor mij wat ik moest doen, ook niet na het praten met de robots. Naarmate ik verder kwam in Whalien, verlangde ik steeds vaker naar het kalme begin. Het tegenovergestelde kwam echter uit. Steeds vaker liep ik vast. Voldoening maakte plaats voor opluchting dat de eindelijk puzzel klaar is. Voor een game die als een relaxt puzzelavontuur omschreven wordt, had ik mij net iets te vaak momenten van irritatie en moedeloosheid. Ik had het wel fijn gevonden dat als je ergens een tijdje vastloopt, je de optie hebt om middels bruikbare tips alsnog tot een oplossing kan komen. Nu blijft het meestal hooguit bij wat vage aanwijzingen waardoor je domweg van alles gaat proberen in de hoop op toevallig succes.
Whalien: Unexpected Guests heeft voor mij zowel een aantrekkelijke als afstotelijke werking gehad, waardoor ik vooral met gemengde gevoelens achterblijf. De charme van de game, het handige gebruik van het duwen en trekken in combinatie met objecten vormen de aantrekkingskracht van Whalien. De langdradiger wordende puzzels in combinatie met ongemakkelijkheden in gameplay en camerawerk maken de game soms gevoelsmatig een lange zit. Dit is opmerkelijk, aangezien de feitelijke speelduur van Whalien kort is. De eerste helft van de game was plezierig en chil, het tweede gedeelte was voor mij vervelend en frustrerender dan nodig. Hoewel de game zichzelf presenteert als ‘Fintastisch’, voel ik mij vooral als één van de vele mensen die de mechanische buik van de walvis verlaten heeft en niet meer de behoefte voelt om terug te keren.
Je moet eerst inloggen om deze game aan je favorieten toe te voegen.
Series
-
Uitgever
Forbidden Folds
Reviewscore
Platforms
Pc
Releasedatum
24 januari 2023
Ontwikkelaar
Forbidden Folds
Gameliner Awards
-
Gameliner verzamelt gegevens om zo een optimale gebruikerservaring te bieden. Hierdoor kunnen wij analyses maken omtrent het gedrag van de bezoeker om zo de ervaring op onze website te optimaliseren. Door het plaatsen van cookies zijn adverteerders in staat om advertenties te tonen die aansluiten op jouw interesses. Daarbij kunnen social media-plugins, zoals X / Twitter, gebruik maken van gegevens zodat je in staat bent om op berichten te reageren en deze eventueel te delen. Voor meer informatie omtrent onze privacy policy verwijzen wij je graag door naar ons beleid.
Je kunt per categorie je voorkeuren voor het gebruik van cookies instellen. Lees meer informatie over cookies op onze privacy policy-pagina.
Sessie, inlog cookies
Google Analytics
Google AdSense
YouTube en diverse social media. Meer details
Op onze podcastpagina plaatsen we een Spotify-plugin om onze nieuwste podcast (terug) te beluisteren.
We streamen regelmatig live op Twitch, en wanneer we dat doen, voegen we een Twitch-plugin toe aan onze homepagina.
Onze redactie voegt regelmatig Twitter- en X-plugins toe aan het nieuws als bron.
Onze redactie plaatst nieuwe trailers/videos van games aan het nieuws en ook onze eigen videocontent wordt op YouTube gezet en middels een plugin getoond op de website.