Preview: West of Dead is on fire

Ik en een maatje van mij zijn altijd op zoek naar nieuwe, prikkelende roguelites en roguelikes. Je kunt je dus misschien wel voorstellen dat we erg nieuwsgierig waren naar West of Dead. De game werd getoond tijdens de X019 presentatie van Microsoft en ik was erg onder de indruk van wat ze tot nu toe lieten zien. Maar nondeju, toen zeiden ze dat die game gewoon een open bèta heeft, meteen na de show! Het duurde niet lang voordat ik mijn Xbox aan had geslingerd om de game zo snel mogelijk uit te proberen. Ondanks een korte speeltijd, weet de demo je een uitstekend voorbeeld te schetsen wat je kan verwachten. Is de game je aandacht waard? Let's find out.

You've yee'd your last haw

Je speelt als een brandende ziel genaamd William Mason die zichzelf in een aparte situatie bevindt. Hij is namelijk in het vagevuur terecht gekomen en heeft een ernstig geval van geheugenverlies. Het enige wat deze gunslinger zich herinnert is een mysterieus zwart figuur. De legende zelf, Ron Perlman, spreekt de stem van het karakter in en geeft commentaar tijdens de zeldzame pauzes in je reis. Zijn stem voegt verrassend veel toe aan de game. Elke keer als Hellboy aan het woord was, wilde ik meer weten van het verhaal. Zijn subtiele dialoog gaven antwoorden en tegelijkertijd vroeg ik mij meer dingen af. Uiteindelijk is het aan de speler de taak om de verdoemde zielen uit het vagevuur te knallen en je eigen lot te schapen. Want William Mason heeft het niet bepaald naar zijn zin, aangezien alles hem probeert te vermoorden.

Iets wat tijdens X019 onmiddellijk opviel aan de presentatie is de artstyle van de game. Dit wordt in de gameplay zelf ook geïmplementeerd. Er wordt veel gebruik gemaakt van schaduwen, licht en duisternis. Dit komt terug in de gameplay doordat vijanden zich verbergen in de schaduwen en je proberen te verrassen. De game speelt zich af in Wyoming, in het jaar 1888. Het Wilde Westen dat West of Dead presenteert is een deprimerende, duistere variant daarvan, maar het werkt uitstekend. De soundtrack complimenteert de setting erg goed, maar werkt ook prima met de vloeiende combat die telkens aan- en uitgaat. De camera is iets wat lichtelijk vervelend kan zijn, maar alleen lichtelijk. Tot nu toe had ik geen echte problemen ermee, maar het had wel eens de neiging om vanuit een oncomfortabele hoek de game te tonen.

High Noon

Het level dat beschikbaar was in de bèta heette de Crypt. Nadat je uit de bar komt lopen, krijg je twee wapens voorgeschoteld. Als een echte mix tussen Ghostrider en Clint Eastwood begin je alles overhoop te knallen in elke kamer. Gameplay elementen die hierbij komen kijken zijn niet per se nieuw, maar wel heerlijk uitgevoerd. Elke kamer heeft wat omgevallen muurblokken die je kunt gebruiken als cover, maar die dekking is tijdelijk. Alles kan namelijk kapot, dus ook de stenen platen waar je achter schuilt. Je kan ook proberen de kogels van de vijanden te ontwijken, maar wees gewaarschuwd. Timing is hierbij cruciaal, dus je kan niet als een of ander konijn door de levels heen springen. Dit vond ik persoonlijk een goede toevoeging, aangezien ik graag uitgedaagd word in dit soort games. Elke run die je maakte was ook meteen anders. Dit komt doordat de kamers waar je doorheen speelt telkens willekeurig gegenereerd worden. Dit betekent een andere dynamische vorm van combat, wat de game zeker ten goede komt. Ook heb je de kans om nieuwe wapens te krijgen tussen de levels door, wat zeker helpt in de herspeelbaarheid en de algemene beleving. Double barrel shotguns? Hell yeah.

De vijanden die je in de demo tegenkomt zijn prima, maar ik maak mij wel een beetje zorgen om de AI. Ze bleven af en toe vasthaken in de omgeving en zagen er niet altijd even snugger uit. De vijandselectie zorgde voor een goede mix in de gameplay moet ik zeggen. Je had de zwakkere zombies die de speler pushte om de speler fysiek aan te vallen, maar in dezelfde kamer stonden vaak ook snipers met hun langeafstandsgeweren op de loer. De eindbaas van de bèta was vrij simpel, maar tegelijkertijd ook een uitstekende indicatie hoe een eerste boss hoort te zijn. Simpel op papier, maar mocht je toch een foutje maken dan betaalde je daar fors voor. Ik zal hem verder niet spoilen, maar qua design zag dit beest er ook ziek uit.

Voorlopig oordeel van Bram

Toen mijn tijd erop zat, wilde ik eigenlijk niet stoppen. Dus ik stopte niet, maar speelde de game nog drie keer. Ik vond het heerlijk wegspelen en ik had eigenlijk gehoopt nog meer te kunnen vertellen, maar helaas is dit alles wat ik er dit moment over kan vertellen. Ik hoop dat West of Dead zich verbetert in de AI van de vijanden en ik hoop dat het camerawerk niet te irritant wordt. Maar beste lezer, ik kan je vertellen dat West of Dead een potentiële roguelite-knaller kan worden. De gameplay is solide, de artstyle is uniek, de setting is meeslepend en Ron Perlman is een waardevolle toevoeging aan de game. Ik kan niet wachten om het avontuur van de gunslinger voort te zetten in 2020.