Review: Final Fantasy XIV: A Realm Reborn PlayStation 3

"Iedereen vindt Final Fantasy XIV een schijtspel, godver!" riep de baas van Square Enix door het kantoor, en smeet de nog half met hete koffie gevulde mok richting de eerste de beste programmeerslaaf.
"Wat vinden jullie er nou eigenlijk zelf van?!?" schreeuwde de baas door, terwijl de druppels spuug zelfs tot tegen de glazen van de achterin zittende debugger vlogen.
Niemand durfde wat te zeggen, tot een trillend vingertje de lucht in werd gestoken.
"Eeeh, niet zo best, eerlijk gezegd, maar we gingen ervan uit dat iedereen het toch wel goed zou vinden net als met Final Fantasy XIII, ongeacht de kwaliteit"
"Nou, begin maar lekker helemaal opnieuw!" krijste de baas, en ramde zijn kantoordeur zo hard dicht dat overal op alle pc's een blauw scherm verscheen.
En zo geschiedde ...

Installocalypse

Even een avondje een nieuwe game spelen is er tegenwoordig bij de PS3 niet meer echt van toepassing. Toen ik op een middag de vernieuwde versie van Final Fantasy XIV Online, hernoemd A Realm Reborn (waardoor de titel weer een hele mond vol is in zijn geheel), wilde uitproberen, gebeurde er het volgende:

13:35 -14:50 Installatie van de game. Geduld is een schone zaak.
14:50 -15:10 Checken en installeren van updates. Schiet nou maar op.
15:10 -15:25 Square Enix-account aanmaken en activeren. Hoezee.
15:25 -15:30 Proberen connectie te leggen tussen Sony-servers en Square Enix-servers. Helaas geen succes, want er is iets mis met de Square Enix-servers.
Na vijf dagen herhaaldelijk falen in connectie leggen opeens succes:
15:00 - 15:10 Connectie is gelukt tussen de servers! Vlaggen uit!
15:10 - 15:20 Nieuwe updates downloaden.
15:20 - 16:45 Final Fantasy XIV heeft nog een installatie nodig van meer dan 2 GB. Ondertussen kun je wel de handleiding van de game en de lore van de gamewereld doornemen.
16:45 - 17:00 Snel character aanmaken en bij een server aanmelden. Geen enkele in Europa werd geaccepteerd, eentje in de US gelukkig wel. Papieren toeter wordt geblazen ter viering.
17:10 - Starten van de game! Kus de grond en dank de goden!

Finally Fantasy

Als je uitrekent hoeveel uren het bij elkaar heeft geduurd eerdat ik de game eindelijk kon spelen, kun je je voorstellen dat ik er persoonlijk niet zo heel veel zin meer in had. Vervolgens na de game hebben opgestart doe je het eerste uur vervolgens ook niks anders dan de hele tijd door tekst heen klikken en af en toe twee meter lopen om vervolgens weer door een Bijbel aan woorden heen te mogen ziften. Nu denk je vast net als ik toen: deze game is zwaar ruk, en onze gekke Jappen snappen nog steeds geen reet van timing. Dat tweede is absoluut waar, maar het eerste toch niet. Wanneer eenmaal eindelijk, eindelijk, eiiiiindelijk de game op gang is gekomen is de game namelijk " Best goed eigenlijk.

Nieuw Realm, nieuwe kansen!

A Realm Reborn is een complete reboot van de nogal zeer matige FF XIV Online, wat een draak van een MMORPG was. Square Enix zag dit blijkbaar zelf ook in maar had nog wel vertrouwen in de wereld en het verhaal dus besloot praktisch opnieuw de game te bouwen, om er deze keer iets goeds van te maken. En ik moet zeggen dat dit toch echt wel gelukt is. De wereld, Eorzea (klinkt als een dodelijk virus), is een prachtige wereld met schitterende natuur en steden. Zeker voor een MMO-game sta ik ervan te kijken hoe goed dat de game eruit ziet, al is het vooral de mooie stijl waarin alles ontworpen is, wat een oldskool Final Fantasy-sfeertje heeft met een vernieuwende frisse lik verf erover.

Massively Makkelijk

Met de setting en graphics zit het dus wel goed, en de muziek is ook de oorstrelende Final Fantasy-muziek die we gewend zijn. Maar speelt de game ook wel goed? Gelukkig wel, al zal het voor niet-MMORPG-gamers (waar ik ook bij hoor) wel even wennen zijn erin te komen. Dat ligt niet aan de complexiteit van de besturing, maar meer aan de grote hoeveelheid mogelijkheden die je hebt in de game. Het is allemaal weinig speciaals voor de MMORPG-kenners, maar wat wel is, is dat A Realm Reborn buitengewoon lekker speelt en een systeem heeft wat je makkelijk door hebt, maar moeilijk is om meester te worden. Gelukkig word je van begin af aan niet overdonderd met hoe alles werkt, maar bouwt het rustig op naar mate je verder komt. De controlscheme werkt op de PS3 ook aardig rap doordat je via de L- en R-knoppen in combinatie met de andere knoppen een hele hoop moves, commando's, magic etc. kunt instellen.

Fantastische afwisseling

Het verhaal kabbelt mooi voort en is niet echt super origineel, al is er wel een interessante geschiedenis van Eorzea uitgewerkt die het verhaal en de wereld een mooi rijk geheel maakt om te ervaren. De meeste side-quests hebben niet veel verhaal om handen, al is dit wel beter gedaan en zit er meer afwisseling in dan in de voorgaande Final Fantasy-delen, en dikwijls komen er dikke eindbazen voorbij. De guild quests hebben ook meer een verhaal zoals bijvoorbeeld bij de Elder Scrolls-games, en zelfs de standaard missies van sloop- en boodschappenjongen uithangen hebben vaak nog een boeiende of leuke reden waarom ze jouw hulp nodig hebben. Verder zijn er ook nog Fate events, die spontaan opduiken op bepaalde plekken waar iedereen aan kan meedoen.