Review: Mario + Rabbids Sparks of Hope - Hope doet leven Nintendo Switch

In 2017 werden wij plotseling verrast met een zeer opmerkelijke samenwerking. Nintendo - die we vooral kennen als zeer zuinig en beschermend als het op hun franchises aankomt - gaf Ubisoft groen licht voor het ontwikkelen van een game waarin Rabbids samen met Mario en consorten het avontuur aangaan. Mario + Rabbids Kingdom Battle kwam uit. Het bleek een aardig succes te zijn en dan is het natuurlijk wachten op een vervolg. En zie hier Mario + Rabbids Sparks of Hope. Zo'n vervolg is uiteraard niet zonder risico, maar zowel Nintendo als Ubisoft hebben het aangedurfd. Vooraf was mijn grootste vrees dat het een vrijwel identieke game zou zijn als het eerste deel, maar daar heb ik mij gelukkig goed in vergist.

Mario reist opnieuw door de galaxy

Met het eerste deel heb ik mij echt prima vermaakt. Ik ben niet zo fan van Rabbids, maar op de één of andere manier werkte het erg goed in combinatie met Mario en zijn vrienden. Het was een ontzettend leuk avontuur, maar toch was ik verrast toen er een tweede deel aan werd gekondigd. Mario reist in Sparks of Hope samen met zijn bondgenoten door de ruimte naar diverse planeten. Zij doen er alles aan om de snode en kwaadaardige plannen van Cursa te dwarsbomen. Cursa werpt letterlijk en figuurlijk een deken van zwarte drek over de leefomgeving van vele Rabbids. Cursa wil de kracht van de Sparks - een soort kruising tussen een Rabbid en een ster - gebruiken om te heersen over het universum. En jij moet daar een stokje voor steken.

Dat doe je natuurlijk niet in je eentje. Mario krijgt hierbij hulp van een aantal andere personages. Het hele verhaal word je vergezeld door het vliegende robotje Beep-0, die we kennen van Mario + Rabbids Kingdom Battle. Hij begeleidt je eigenlijk door het verhaal heen en kan tegenstanders analyseren tijdens één van de vele gevechten die je voert tijdens het avontuur. Daarnaast heeft Mario ook zijn broer Luigi en zijn grote liefde Peach aan zijn zijde. Daar blijft het niet bij, want ook Rabbid Mario, Rabbid Luigi en Rabbid Peach zijn van de partij. Gaandeweg kom je nog een aantal personages tegen die zich bij je team gaan voegen en ieder personage heeft zo zijn unieke eigenschappen, sterke en zwakke punten.

Een volwaardig vervolg

Wat je vaak ziet bij sequels is dat het een soort copy paste werkje wordt waar een nieuw verhaaltje overheen gelegd is. Dat is bij Mario + Rabbids Sparks of Hope allerminst het geval. Dit tweede deel is in de basis natuurlijk de turn based game zoals we die kennen van Kingdom Battle. Toch weet Sparks of Hope zich op een groot aantal vlakken te onderscheiden en verbeteren ten opzichte van diens voorganger. Dit is direct al te merken als het verhaal aanvangt. Op het moment dat je voor het eerst door de wereld loopt merk je dat je heel wat meer vrijheid hebt dan in Kingdom Battle. De diverse planeten fungeren als een soort mini open werelden waarin je je begeeft en naar hartenlust kunt ronddolen. Geen overbodig luxe, want naast de main story zijn er ook tal van side quests die je kunt voldoen.

De meeste van die side quests zijn de welbekende gevechten tegen verschillende vijanden. Net als in het eerste deel kan het doel per gevecht verschillen. Zo moet je de ene keer een bepaald punt in het slagveld zien te bereiken, terwijl je de andere keer specifieke vijanden moet verslaan. De verschillende doelen lijken voor afwisseling te zorgen, maar in feite is de manier van vechten altijd hetzelfde. Wat wel anders is, is dat je Sparks kunt toewijzen aan je personages. Iedere Spark heeft een unieke aanval of eigenschap die jou kunnen helpen tijdens een gevecht. Zo kun je bijvoorbeeld je munitie in vuur en vlam zetten. Het is wel belangrijk om met Beep-0 je tegenstanders onder de loep te nemen, want het kan zomaar zijn dat je tegenstander resistent is tegen een bepaald element. Niet alleen je personage, maar ook de Spark kun je levelen om hem sterker te maken. Dit geeft de gameplay in Sparks of Hope een diepere laag dan in het eerste deel.

Prachtige beelden en geluiden

Mario + Rabbids Sparks of Hope omvat een leuk verhaal. Zoals je van een Mario-game mag verwachten is deze niet al te diepgaand, maar dat is in dit geval zeker geen gemis. Mario-games staan over het algemeen sowieso niet bekend om hun meeslepende verhalen. Bovendien ziet de game er echt ontzettend goed uit. Zowel in handheld modus als docked is het echt genieten geblazen tijdens het spelen. Ook de vele cutscenes zagen er gelikt uit. Al had ik her en der wel wat last van framedrops. Het toevoegen van de verschillende planeten zorgt ervoor dat je vaker een andere omgeving hebt en dit zie je uiteraard ook terug in de gevechten. Dat is ook één van de dingen die mij het meest tegenstond aan het eerste deel. Er waren wel verschillende omgevingen, maar meestal vocht je op groen gras tegen veel van dezelfde vijanden. Hierdoor werd het zeker naar het einde toe ietwat eentonig. Dat moet Ubisoft ook hebben gezien en is in Sparks of Hope voor het grootste deel wel opgelost.

Het design van de verschillende personages zit ook goed in elkaar. Ook dat is iets wat in het eerste deel al goed zat, maar in dit nieuwe deel is daar nog een aardige schep bovenop gedaan. Dat komt natuurlijk mede omdat je veel side quests hebt en dus meer ruimte om personages in de game te stoppen, maar ook de personages die je tegenkomt in de hoofdlijn zijn stuk voor stuk zeer divers en goed ontworpen. Als we het dan toch over design en ontwerpen hebben dan is het sounddesign van Sparks of Hope ook zeker de moeite waard om even te benoemen. De verschillende stemmen passen goed bij de personages. Er is op veel momenten voor gekozen om niet de volledige zinnen te laten uitspreken, maar bijvoorbeeld alleen de eerste woorden van een zin. Ook de muziek in de game draagt bij aan de heerlijke ervaring die Sparks of Hope heet. Ik heb genoten van het doorspelen van deze game en kijk nu al uit naar de uitbreidingen voor Sparks of Hope.