Review: NBA 2K23 - Oog voor detail PlayStation 5

Ieder jaar kan je de wekker erop gelijkzetten. Het einde van de zomerperiode staat in gamingland bekend om de releases van meerdere sportgames. Afgelopen maand zag Madden NFL 23 al het levenslicht, eind deze maand is het de beurt aan FIFA 23, maar nu is het de beurt aan NBA 2K23. De jaarlijkse sportgame van Visual Concepts staat erom bekend altijd iets nieuws te willen proberen. Slechts een roster update doorvoeren en een nieuwe titel op het hoesje klappen is niet genoeg voor deze studio. Is dat wederom het geval met NBA 2K23? Wij zoeken het uit in de NBA 2K23 review!

Wat er nieuw in NBA 2K23 is

Er wordt veelal geroepen dat alle sportgames ieder jaar vrijwel exact hetzelfde zijn als het jaar daarvoor. In veel gevallen deel ik die mening, maar bij NBA 2K heb ik altijd nog het idee dat de ontwikkelaar nog steeds zijn stinkende best doet om de game te verbeteren. De verbetering is menigmaal niet bijzonder groot, maar draagt wel bij aan de algehele ervaring. NBA 2K23 voert dan ook flink wat kleinschalige verbeteringen door, sommige zie je direct en anderen zie je pas na een pot of tien gespeeld te hebben. Laten we beginnen met de AI, want die is inmiddels stukken beter. We zitten nog niet op niveau bijna menselijk, maar tegenspelers reageren adequaat wanneer je bijvoorbeeld voor de tiende keer een pick and roll play maakt. Ook word je eerder ge-double teamed wanneer je een wereldgame hebt en past de tegenstander diens tactiek aan gedurende de wedstrijd zelf. Daarnaast is er veel minder mogelijkheid om gebruik te maken van cheese-tactieken. Zo word je in MyPlayer bijvoorbeeld afgestraft op je score wanneer je voor de zoveelste keer een steal probeert in te zetten op het verkeerde moment. Veelal wist je bijvoorbeeld de bal los te stoten door tegen de tegenspeler aan te schuren, maar in NBA 2K23 is dat officieel verleden tijd.

Er zijn echter ook zat kleinere dingetjes te bespeuren. Zo krijg je een foul op je neus wanneer je bijvoorbeeld te lang aan de ring blijft hangen en heeft alles een eigen gewicht gekregen. Iedere speler voelt anders, de bal stuitert realistisch en je merkt dat het tempo wat lager is komen te liggen. Erg fijn, want het tempo van NBA 2K22 lag ondanks de verbeteringen ten opzichte van NBA 2K21 misschien toch iets te hoog. Daarnaast beschikt iedere speler over unieke shotratings, waardoor je niet zomaar meer met alle spelers een driepunter kan schieten als je maar goed genoeg timed. Zoals ik al zei, het zijn kleine veranderingen die je wellicht niet direct doorhebt, maar na uren spelen zie je steeds meer van dit soort kleine verbeteringen.

MyTeam, MyPlayer, microtransacties en The City

Laat ik maar met de deur in huisvallen, qua modi is er weinig verandert. Tenminste, in sommige modi dan. MyTeam is nog altijd het equivalent van FIFA’s Ultimate Team en stelt je in staat om kaarten van je favoriete spelers te verzamelen. Hier is barweinig aan verandert aangezien de bestaande formule precies doet wat het moet doen (lees centjes kloppen). MyPlayer/ MyCareer kent wederom een nieuw verhaal waarin gek genoeg MP wederom centraal staat. Het is echter niet de MP van vorig jaar, maar een soort nieuwe ofzo? Ik weet het ook niet. Wat ik wel weet is dat je de MP van vorig jaar niet kunt importeren en dus voor de tiende of twintigste keer opnieuw begint met een nieuwe speler voorzien van een overall score van 60. In het verhaal nemen we het op tegen reality ster Shep Owens, een gast met een grote bek die je continu kleineert. Het is vermakelijk, maar tegelijkertijd weer bijzonder cringy. Dit keer maken we echter meer mee achter de schermen. Voorafgaand aan een wedstrijd betreden we bijvoorbeeld de arena vanuit de tourbus. In deze backstage kunnen we vrij rondlopen door de persruimte, kleedkamer en spelerstunnel. Dit draagt bij aan de echte wedstrijd feeling en is altijd leuk om te doen. Afijn we kunnen dus weer lekker grinden voor statpuntjes. En ja, dit duurt wederom een eeuwigheid. De snelste oplossing is uiteraard om tegen betaling de VC aan te schaffen. De knip trekken is overigens geen vereiste, de grind is over het algemeen namelijk vermakelijk. De VC die je krijgt na het voltooien van een match is echter laag en een overall rating van 80 kost je dan ook een flinke tijd om te bewerkstelligen.

In NBA 2K21 Next Generation werd voor het eerste “The City” geïntroduceerd op next-gen devices. Deze gigantische HUB dient als thuishaven voor jouw speler. Afgelopen jaar noemde ik het nog “The City of Broken Dreams” en dit jaar is dat eigenlijk niet anders. Alhoewel The City aardig op de schop is genomen, waardoor belangrijke spots nu een stuk dichter op elkaar zitten, voelt deze HUB nog altijd veel te groot voor wat het daadwerkelijk is. Ik snap wat Visual Concepts wil bereiken, maar de uitvoering is gewoon te matig. Laadtijden zijn sterk verbeterd, maar er vindt nog altijd veel slowdown plaats, de controls op het skateboard zijn verschrikkelijk en de wereld voelt – ondanks dat er veel meer mensen rondlopen – nog steeds doods aan. De vele velden zijn tof ontworpen, maar hadden van mij in een veel kleinere wereld geplaatst mogen worden.

The best is in the past

Hierboven heb je kunnen lezen dat NBA 2K23 een flink aantal kleine aanpassingen heeft gekregen wat de game beetje bij beetje beter maakt. Toch zijn er ook nog grote aanpassingen te bekennen. Een van deze grote toevoegingen is MyNBA Eras. De klassieke MyNBA-modus beschikt nu over een viertal startpunten, bestaande uit het Magic Johnson – Larry Bird Era, Michael Jordan Era, Kobe Bryant Era en het hedendaagse tijdperk. Alle tijdperken bevatten de spelers van dat exacte moment, iets wat we nog niet eerder in NBA 2K hebben meegemaakt. Het lijkt iets kleins, maar dit betekent dat er honderden extra spelers in de game zijn verschenen. Daarnaast ben je haast de god van basketbal geworden, aangezien je de geschiedenis drastisch kunt veranderen. Ooit willen zien hoe het zou zijn om Jordan en Kobe in één team te hebben? Dan start je toch gewoon in de Jordan Era en draft je Kobe? Uiteraard zijn al deze Eras voorzien van de klassieke look en feel wanneer het aankomt op tenues, basketbalvelden en stadions. Ook kan je er bijvoorbeeld voor kiezen om de scherminstellingen op de standen van de televisies uit die tijd te zetten. Kleine dingen die alleen maar bijdragen aan een prima ervaring.

Over Jordan gesproken, NBA 2K23 bevat wellicht de beste MJ-ervaring tot op heden. De Jordan Challenges maken een terugkeer en zijn beter dan ooit. In deze modus speel je vijftien iconische momenten uit Michael Jordans carrière na. Ieder moment schetst een stukje context middels voice-overs van bekende mensen uit de basketbalscene. Uiteraard kennen we deze modus al uit een flink aantal delen geleden, maar dit is de beste versie tot op heden. Het oog voor detail zorgt er haast voor dat dit een documentaire is over de iconische sportman.