Review: Chivalry 2 - Vol bloederige veldslagen Pc

Vanuit de katapulten vliegen de stenen over het modderige veld. Met veel geraas worden de soldaten om je heen geplet. Zijn het niet de stenen dan wel de vuurpijlen en kokende olie die zorgen dat de verdedigers de overhand beginnen te krijgen. Ondertussen sla je vol overgave met je zwaard in het rond en worden flink wat ledematen van de romp gescheiden. Welkom bij een veldslag uit de middeleeuwen en mijn review van Chivalry 2.

Een strijd om de macht

Mocht je de preview van Chivalry 2 nog niet gelezen hebben, dan zal ik kort nog even het verhaal achter de game toelichten. In Chivalry 2 strijden twee fracties om de macht over het koninkrijk. Aan de ene kant heb je de Agatha-fractie die vooral bestaat uit de rijke adel die sterk geloven in het geboorterecht. Deze fractie werd verslagen tijdens de burgeroorlog die plaats vond in Chivalry. Onder leiding van koning Argon II nemen zij het weer op tegen de Mason-fractie. De Mason-fractie werd opgericht rond dezelfde periode dat Argon I sterft tijdens de kruistochten. Vooral de laagste gelederen van de samenleving staan vel achter Malric I om zo te ontkomen aan het geboorterecht. In alle veldslagen staan deze fracties dus lijnrecht tegenover elkaar en je kunt per match bepalen of je voor een specifieke fractie wilt gaan vechten. In de praktijk is het enige verschil dat je soms als aanvaller en soms als verdediger speelt. De game biedt daarbij wel mogelijkheid om een fanatieke volger te worden van één van de fracties.

Het verhaal achter Chivalry 2 is vooral te vinden in het specifieke kopje genaamd Lore en komt tijdens de gevechten zelf bijna niet terug. Een koppeling is wel gemaakt met de verschillende mappen die je gaat tegenkomen. De gamemodi Team Deathmatch biedt namelijk niet alleen een 64vs64 waarin je zoveel mogelijk slachtoffers moet maken, maar ook specifieke doelen moet behalen. Denk daarbij aan het bestormen van een kasteel, waarbij je eerst de poort open moet breken en vervolgens nog de gevangenen moet bevrijden of juist de held van de andere fractie een kopje kleiner moet maken. Deze mappen hebben meerdere kleine doelen die je moet voltooien, voordat de tijd op is. Wanneer dat niet lukt, wint automatisch de andere fractie. Deze specifieke mappen zijn dus meer gekoppeld aan het verhaal en bieden daardoor net wat meer diepgang, ook op gameplay gebied. Het is nu eenmaal een stuk lastiger om de doelen te behalen dan gewoon zoveel mogelijk spelers neer te slaan. Het is een stuk strategischer. Ik vond dit over het algemeen dan ook de leukste matches om te spelen. Het is wel jammer dat je niet bewust kunt kiezen. Want laten we eerlijk zijn, soms wil je gewoon koppen zien rollen en geen doelen behalen. Tijdens de bèta was er wel een aparte matchmaking voor Team Objectives en Team Deathmatch. Nu zie je alleen Team Deathmatch staan en Free-for-All.

Bloed, zweet en modder

De veldslagen zijn ontzettend bloederig en je moet je voorbereiden op vliegende ledematen en hoofden. Je kunt dit in de settings ook uitzetten, wat soms voor wat meer overzicht zorgt. Het hilarische is dat zonder gore de hoofden niet van de romp worden gescheiden, maar opeens een krop sla vanuit de helm de grond op rolt. Chivalry 2 is een combinatie van serieus vechten en een komedie, en dat is ook terug te zien bij de vele emoties en one-liners die je kunt inzetten. Er is niets leukers dan het veld op rennen met een battlecry om vervolgens weer dood op de grond te eindigen. Sommige opties zijn trouwens wel nuttig als je wilt communiceren met je teamgenoten. Dit gaat vaak wel snel verloren in alle chaos. De game kent dan ook een chatsysteem wat een betere optie is voor de communicatie. Daarnaast kun je letterlijk met alles gooien. Niet alleen met de meer dodelijke voorwerpen zoals speren, grote stenen en zwaarden, maar ook met paardenpoep en vaten.

Het gevechtssysteem is waar Chivalry 2 om draait. De game kent verschillende klassen, waarbij je zelf bepaald of je als ridder wilt spelen of als boogschutter. In totaal zijn er vier van deze klassen die ieder weer verdeeld zijn in drie subklassen. Wanneer je veel speelt als ridder, zoals ik heb gedaan, speel je op een gegeven moment de officier vrij en krijg je toegang tot andere wapens. Elke klasse kent daarbij zijn eigen specifieke vaardigheid. Met de ridder kun je de gezondheidsbalk van de mensen om je heen weer een stuk opvullen door op een hoorn te blazen, terwijl de boogschutters juist een brazier neer kan zetten. Genoeg mogelijkheden dus om teamgenoten te helpen en de vijand neer te slaan. Voor mij bestond het gevechtssysteem uit een combinatie van het toetsenbord en de muis. Op zich geen raar verhaal, gezien ik het op de pc heb gespeeld, maar de game maakt goed gebruik van de sterke kanten van beide. Als tip geeft de game dan ook mee dat je het toetsenbord moet zien als je lichaam, terwijl de muis juist het zwaard is. Oftewel, je moet leren om beide tegelijkertijd goed te gebruiken, zodat je excelleert in het vechten. Niet heel eenvoudig als je net begint met spelen, want je moet de muis ook daadwerkelijk bewegen. Dit zorgt dan voor een grotere zwaai met je zwaard. Daarnaast moet je omhoog scrollen als je met het zwaard naar voren wilt steken en omlaag voor een hakbeweging.

Ik ben nog steeds niet goed in vechten, maar merkte wel dat ik na elke match net iets beter werd. De game kent dus wel een learning-curve, maar je hoeft er geen honderd uur in te stoppen om de besturing onder de knie te krijgen. Het frustrerende aan dit soort games vind ik dat je al gauw eindigt in een 1 vs 3-situatie. Niet de meest ideale situatie kan ik je vertellen en dat liep voor mij dan ook slecht af. Met het blokkeren van aanvallen lukt het nog aardig om drie mensen van je af te houden. Echter op het moment dat je de stamina meter niet goed in de gaten houdt, is het wel afgelopen. En al helemaal als je de omgeving uit het oog verloren bent, waardoor je opeens vanachter door een vierde man wordt neergestoken. Deze situaties voelen niet direct oneerlijk aan, maar zorgde bij mij wel voor frustraties. Al helemaal omdat er ook boogschutters aanwezig zijn.

Vechten wordt beloond

Chivalry 2 beloont spelers op meerdere manieren. De eerste manier heeft te maken met de klasse waarmee je speelt. Zoals ik al aangaf, krijg je op een gegeven moment toegang tot een nieuwe subklasse en nieuwe wapens. Dit is voor de gameplay het meest interessant, maar je krijgt ook beloningen die te maken hebben met het aanpassen van de soldaten. Denk hierbij aan de stem, gezichtsverf, titels en verschillende uitrustingen. Een aantal van deze customisation opties zijn vergrendeld achter een specifieke klasse. Er zijn echter ook beloningen te verdienen met het verbeteren van je globale rank, wat eigenlijk gewoon je account als geheel is. De beloningen worden niet direct vrijgespeeld. Na een match krijg je muntstukken en experience die betrekking heeft op je globale rank. Wil je een ander patroon op je harnas hebben, omdat het er gaaf uitziet. Dan zal je eerst een specifieke klasse of globale rank moeten bereiken, voordat je het kunt kopen met de muntstukken.

Naast het plezier dat Chivalry 2 brengt en dat je steeds beter wordt naarmate je meer matches speelt, word je dus ook beloond met allerlei customisatie-opties. Je kunt aardig wat potjes spelen, want de matchmaking is momenteel ontzettend soepel. Je hebt de keuze uit 40vs40 en 64vs64 Team Deathmatch en Free-for-All. Binnen enkele seconden heb je toegang tot een match die ongeveer acht tot vijftien minuten duurt. Voor een groot gedeelte ligt dit aan hoe snel je de doelen behaalt of hoe goed beide partijen zijn. Wanneer er simpelweg gevochten moet worden, kun je aardig onder de voet worden gelopen. Aan het einde van een match krijg je de experience te zien. Zo zie je wie er de meeste punten heeft behaald en word je eigenlijk direct in een nieuwe match gegooid. Je kunt dus eeuwen blijven doorspelen en de game roteert uit zichzelf de mappen en gamemodi. Ook de veldslagen zelf leveren geen grote problemen op als het gaat over de optimalisatie. De wereld ziet er goed uit en ook de modellen van de personages zijn op hetzelfde niveau uitgewerkt. De game kent hier en daar wel wat clipping bugs en soms blijven pijlen of lichamen in de lucht hangen. Tijdens een chaotische 64vs64 middeleeuwse veldslag zijn dit kleine problemen. Het grootste probleem waar ik zelf last van had en zag terug komen bij andere spelers, zijn de crashes. Vaak gebeuren ze aan het einde van een match, wat nogal vervelend kan zijn. Omdat er een mogelijkheid is dat mijn pc gewoon een hekel heeft gekregen aan het Unity Engine, geef ik de game hierin wel het voordeel van de twijfel. Er is dus een kans dat het wel aanwezig is, mocht je de game kopen.