Review: Dead Rising 2 Xbox 360

-

Zombies, zombies, zombies. Inmiddels zo populair dat het denk ik niet lang meer zal duren eer (wan-)artiesten en bandwagonjumpers als Nelly, Bruno (schop mij naar) Mars of Katy Perry er binnenkort een mooi kreunerig, zoetsappig en/of schreeuwerig zeiknummer over zullen schrijv" Ik bedoel zing... Opnemen. Het aantal games en DLC wat er alleen al dit jaar is uitgekomen met ondoden, is al niet meer te tellen, dus noem ik ze ook maar niet.

In een grijs, rottend verleden

Ik hoop dat men echter niet vergeten is dat Capcom eigenlijk de zombies als eerste echt goed in het medium der games tot ondood heeft weten te brengen met Resident Evil. Capcom maakte vervolgens nog meer fur(g)ore zo'n 4-5 jaar geleden met Dead Rising, waarbij je jezelf echt kon wanen in 'n van George Romero's films, hetzij met Japanse lijpheid hier en daar. Nu is er dan eindelijk Dead Rising 2, en al is de game alweer eventjes uit, toch besloot ik bij deze om de game nog te reviewen, want zombies zijn qua populariteit spring-ondood op dit moment.

The good, the dead and the ugly

De mensen die de eerste Dead Rising hebben gespeeld zullen al snel merken dat Dead Rising 2 niet veel anders is dan diens voorganger. De onlogische, Japanse controls zijn gelukkig wel aangepast, en de game is mooi opgekrikt qua grootte, verhaal en graphics. Verder is er precies dezelfde zombie-extravaganza waar we zo van zijn gaan houden, met massa's oldskool trage zombies, die je op de meest creatieve en melige manieren kunt slopen, terwijl je jezelf hebt opgedoft in de meest bizarre stijlen. Je bent vrij om te kiezen welke missies je wilt doen, en zelfs de hoofdmissies zijn niet verplicht. De bossfights, waarbij je vecht tegen mensen die zijn doorgeflipt, zijn er ook nog. Deze keer zijn die iets beter, maar nog steeds vind ik ze dikwijls een beetje irritant spelen.

Do(d)e het zelf

Wat trouwens ook nieuw is aan Dead Rising 2, is dat je je eigen wapens in elkaar kunt bouwen. De lol die je daaraan beleeft is moeilijk te omschrijven, maar de steek(!)woorden zijn: sadisme, gore en ladingen bloed. Zo had ik op een gegeven moment een helm met een ventilator, en iets wat mij erg deed denken aan de eindstrijd in de film Braindead. Net als bij deel 1 kun je overal spullen vinden die je als wapen kunt gebruiken, zoals knuppels, geweren, plantenpotten, speelgoed en diverse meubels, alleen is het nu nog veel uitgebreider. Veel van deze spullen kun je dus combineren tot nog bottere en efficiëntere 'zombieliminators' (patent pending).

Het eindoordeel van Peter Scheffer

Dead Rising 2 is 'n van de meest vermakelijke games die ik ooit heb gespeeld. Het is in het begin wel even wennen aan de manier van vechten en besturing, maar ernstig is het niet. De manier van spelen moest ik zelf wel aan wennen, namelijk dat je, net als in deel 1, in Dead Rising 2 niet gelijk alles perfect moet proberen te halen. De game is bedoeld om meerdere malen uit te spelen, en heeft ook verschillende eindes. Daarnaast levelt je character ook telkens door, en neem je dat level mee naar je nieuwe start. Mensen die houden van lol, geweld, zombies, en graag met rust willen worden gelaten door Joost: koop deze game! Dead Rising 2 is gewoon ontzettend tof, zo ondoodsimpel is het.

  • Goed
  • Zombies, h'l veel zombies
  • Lolfactor op 11
  • Kostuums en custom wapens
  • Replay waarde
  • Controls mogen nog steeds beter
  • Bossfights blijven beetje irritant

In dit artikel

Je moet eerst inloggen om deze game aan je favorieten toe te voegen.

Packshot Dead Rising 2

Ontwikkelaar:

Blue Castle Games

Uitgever:

Capcom

Release:

24 september 2010

Reviewscore:

Platforms:

PC
X360
PS3
PS4
XONE
Reacties
Er zijn nog geen reacties
Nog niet uitgepraat? Praat verder op Discord