Review: Resident Evil 6 PlayStation 3

Weten jullie wat kliekjesdag inhoudt? Dat houdt in dat je voedsel wat overblijft opspaart om op een latere dag in de week op te peuzelen. Bij Capcom kennen ze dat ook. Ze hebben alles wat ze in huis hadden in Resident Evil 6 gestopt, zodat de fans er heerlijk van kunnen smikkelen. Maar vinden ze dat wel lekker? We zullen het zien.

Voor iedereen wat wils

Resident Evil 6 bestaat uit een aantal campagnes die je allemaal met een ander personage kunt spelen. Je kunt de campagnes alleen spelen, maar ook samen met een maat van je in coöp. De personages waarmee je kunt spelen zijn bij de meesten wel bekend, want ze zijn al eens eerder voorgekomen in voorgaande Resident Evil-delen. Behalve nieuwkomers Jake Muller en Helena Harper.

Je kunt met Leon, Chris en Ada Wong aan de slag. Je kunt pas met Ada Wong aan de slag trouwens als je de eerste drie campagnes hebt doorlopen. In totaal kent het spel dus vier grote verhalen. Het eerste verhaal kun je spelen met Leon S. Kennedy. Leon kennen we allemaal uit de delen twee en vier. Je speelt in dit deel samen met nieuwkomer Helena Harper, een geheim agente. Je probeert samen te ontsnappen aan de hoeveelheid ondode die de stad hebben overgenomen.

De game ziet er een stuk beter uit dan zijn voorganger en heeft daarbij wel zijn typische Resident Evil-gevoel behouden. De animaties zijn alleen een stuk minder van kwaliteit en heeft de game veel last van mindere framerate.

De verschillende verhaallijnen lijken net op spaghetti

De verhaallijnen lopen kris-kras door elkaar en er zit totaal geen chronologische volgorde in. Alleen sluiten alle verhaallijnen wel op elkaar aan en dat doen ze erg netjes. Het maakt het verhaal een stuk boeiender. De gameplay van Chris Redfield is vooral gericht op actie, terwijl Leon meer van de horror-kant moet hebben. Dat van Jake is vooral gericht op quick-time, wat echt zo saai is als het maar kan, ondanks de belangrijke gebeurtenissen die in dit verhaal afspelen voor het complete verhaal. De verhaallijnen van Chris en Jake voelen niet echt aan of je een Resident Evil-game aan het spelen bent. Ze zijn wel interessant voor het hele verhaal, maar daar moet ik het helaas ook bij houden.

De personages hebben last van spit

Hoewel we in de vorige delen nog konden spreken over kwaliteit, hebben ze mij met Resident Evil 6 niet echt weten te verrassen. Capcom heeft vooral tijd besteed aan de kwantiteit. Heel veel content stoppen in een game hoeft niet per se slecht te zijn. Resident Evil 6 is daar een goed voorbeeld van. De hoeveelheid content heeft de game namelijk gered van maar twee sterren. Hoewel de campagnes bomvol content zitten, moet ik wel concluderen dat sommige gameplay herkenbaar aanvoelt uit vorige delen en het verrassingseffect ver te zoeken is.

Het kopje van bovenstaande alinea slaat een beetje op de manier waarop je op de rug kijkt van de verschillende personages. Ze lopen er allemaal krom bij alsof ze allemaal last hebben van spit (rugklachten). Justin was in zijn Gespeeld van de demo erg enthousiast over onder andere de gameplay, maar Capcom heeft die lijn helaas niet vast weten te houden. Je hebt nog steeds onvoldoende bewegingsruimte, wat Peter ook al aanhaalde in zijn review van Resident Evil 5.

Samen lopen door het donker

Het is mogelijk om de hele game met zijn tweeën in coöp te spelen. Dit kan online, maar ook offline in split-sceen. Dit maakt het gameplay-gevoel een stuk leuker. Het is een stuk gezelliger om het spel samen te spelen, dan in je eentje. Het spel wordt er niet beter op helaas. Het is een prima spel voor op de vrijdagavond samen met wat maten of een vriendin op de bank.