Review: Roboquest - Zo sterk als roestvrijstaal Xbox Series

Wellicht herken je dit gevoel: je ziet een game voorzichtig uit de schulp kruipen op Steam. Er liggen van die onheilspellende "Early Access" begrippen rond de gamepagina verspreid, maar toch voel je je aangetrokken tot de titel. Het heeft iets unieks - iets waardoor je blijft hangen. Je speelt het voor een paar uur en denkt bij jezelf: dit kan nog wel eens iets leuks worden. Je laat het daarna even links liggen met de belofte dat je ooit op een dag terug gaat keren. Succes ermee en ik hoor het wel wanneer het af is. Dit is beknopt mijn ervaring met Roboquest in de zomermaanden van 2020. Deze first-person shooter van ontwikkelaar RyseUp Studios heeft iets waardoor het opvalt in het verzadigde shooter landschap. Nadat ik al redelijk wat uurtjes gepompt had in zowel de Steam- als de Xbox Preview-versie, is het nu tijd voor de triomfantelijke 1.0-versie. Weet Roboquest zo sterk als staal uit de bus te stappen of is het na al die jaren toch vastgeroest?

Robuust stijlvol

Het verhaal van Roboquest begint in het jaar 2700 bij de reis van een jong meisje, genaamd Max. De mensheid heeft het moeilijk - de droogte zorgt voor barre leefomstandigheden en de veilige havens worden bezet door losgeslagen robots. Tijdens haar verkenroutine om bruikbare middelen te vinden, komt ze iets bijzonders tegen: een Guardian. Deze robots waren destijds ontwikkeld om de mensheid te beschermen en veilig te houden. Na een kleine reboot is de metalen gabber weer opgeladen en klaar voor de strijd. Tijd om terug te bijten en territorium terug te winnen - al kom je er snel achter dat het niet allemaal zo simpel is als het lijkt. Mocht dit narratief nou een beetje dunnetjes en flauw klinken - dat is het ook. Het verhaal in Roboquest is karig en wordt voornamelijk ingezet om een beetje een excuus te hebben om van level naar level te springen. Er is niet bepaald sprake van samenhang en de gevolgen van onze acties zijn vrijwel niet te zien in de wereld om ons heen.

Dat is trouwens geen dealbreaker, want qua vormgeving blijft Roboquest prikkelend voor de zintuigen. De shooter heeft een bepaald kinderlijk enthousiasme, waarmee het vol levensenergie voor de dag komt. Het is te zien in het animatiewerk, maar ook de grafische stijl heeft hier een handje in. Ja, Roboquest wordt al snel in hetzelfde kamp als Borderlands gegooid vanwege de 'cel shading', maar de first-person shooter van RyseUp Studios doet meer moeite om er echt uit te zien als een stripboek. Dus denk eerder aan een game, zoals Hi-Fi RUSH als we toch naar vergelijkingen zoeken. Daarnaast staat de audio ook in het teken van de warme persoonlijkheid die Roboquest bezit. De wapens klinken prima, maar niet overdreven gewelddadig, terwijl de soundtrack een flinke upbeat kick in zich heeft. Het is te zien dat RyseUp Studios niet alleen een feestelijke actiegame op de markt wil zetten, maar wellicht ook eentje die voldoet als de eerste shooter van menig jonge gamer - mits Fortnite niet allang op de installatielijst staat, natuurlijk.

Plaatst de BOOM in Boomer Shooter

In Roboquest is het doel simpel: voltooi de levels door zo snel mogelijk en zo destructief mogelijk aan de slag te gaan. De lineaire levels zijn het strijdtoneel en de verschillende stukken land zitten vol geïnstalleerd met metalen dreigingen. Hoewel de vijandelijke line-up zeker divers te noemen is en er veel vijanden zijn die een specifieke rol vervullen in de combat-loop, schiet Roboquest wat tekort op het gebied van leveldesign. Ja, het weet wel verschillende omgevingen te presenteren en heeft ook hier en daar een uniek level ertussen zitten, maar over het algemeen voelt het leveldesign erg repetitief aan. Je krijgt al snel het gevoel dat je elke run min of meer hetzelfde aan het doen bent, wat wel schadelijk is voor de herspeelbaarheid van Roboquest. Het kwam niet vaak voor dat ik op dezelfde dagen veel runs achter elkaar wilde doen - ik had elke keer wel een pauze nodig om eventjes de repetitie uit mijn hoofd te krijgen.

Ondanks dat onze Guardian-robot al flink lang een dutje heeft gedaan onder tientallen kilo's zand, is er gelukkig geen sprake van roest. Nee, in Roboquest vlieg je werkelijk waar door de levels en dit is nodig ook - één momentje van argeloosheid en je kan de schroothoop op. Je basismiddelen zijn al bedoeld om het tempo erin te houden. Via de rails die verspreid staan door de levels heen kun je een snelheidsboost vergaren en door te glijden alsof je in Titanfall terecht bent gekomen, zorg je ervoor dat je je opponenten helemaal gek maakt. De projectielen die ze namelijk op je afvuren zijn vaak aan de tragere kant, waardoor jij de kans hebt om je een weg te banen door deze 'bullet hell'. Het wordt nog leuker in de late-game, wanneer je gadgets - zoals de jetpack en de grapplehook - te pakkken krijgt. Ja, je vliegt als de Slayer uit DOOM Eternal van her naar der, wat zorgt voor een zeer mobiele ervaring. Het is eventjes oefenen, maar wanneer je in de flow terecht komt, is het genieten geblazen - zeker als je de gehele bedoeling kan afsluiten met een welgemikte rocket jump.

Over dingen opblazen gesproken, in Roboquest kun je aan de haal met een duchtige selectie aan wapentuig. Er zijn verdomd veel speeltjes om met je bronzen triggerfingers aan te zitten. Er zijn geweren die een relatief moderne stijl hebben en wat meer gebaseerd zijn op levensechte exemplaren, maar er zijn ook krankzinnige sci-fi-achtige blaffers te vinden. Ja, of je nou liever met een AK-47 gemaakt uit schrootmetaal op pad gaat of met een kanon dat constant bliksem weet uit te tuffen - er is voor elk wat wils. De solide gunplay gaat uitstekend gepaard met de speelbare classes en de roguelite-elementen. De diverse soorten Guardians hebben allemaal verschillende upgrades en vaardigheden in huis, zodat je kunt experimenteren met diverse soorten gameplaysystemen. Als Commando ben je een aanvallend powerhouse met extra vuurkracht, terwijl de Engineer ervoor zorgt dat hij ondersteund wordt door zijn eigen droids. Ondanks dat deze classes en het bijbehorend arsenaal ervoor zorgen dat er genoeg variatie te bespeuren is, vallen de roguelite-effecten soms wat tegen. Begrijp me niet verkeerd, er zijn momenten waarin alles samenkomt en je als een verwoestende tornado vol met vuur, bliksem, ijs en kogels alles en iedereen verwoest, maar die momenten zijn net iets te zeldzaam.

IJzer moet gesmeed worden

Mocht je net zoals ik een speler zijn die flink wat uurtjes in de Early Access heeft zitten, dan is het wellicht handig om te weten wat je kunt verwachten van de 1.0 release. Nou, om te beginnen kun je fluiten naar alle progressie die je geboekt hebt; iedereen begint weer vanaf ground zero. Dit is voor sommige spelers wellicht een zure appel waar je even doorheen moet bijten, maar het is uiteindelijk duidelijk te zien waarom dit het geval is. Er zijn namelijk best wat betekenisvolle en belonende progressiesystemen toegevoegd. De game beloont de rappe en agressieve speler nog steeds met extra batterijen, die vervolgens weer geïnvesteerd kunnen worden in de run waar je mee bezig bent. Ja, een S-rank voor het uitschakelen van alle vijanden in een level en een S-rank voor het zo snel mogelijk uitvoeren van de oorlogsmisdaad, zijn dus altijd ranks waar je voor moet gaan, aangezien het je leven een stuk gemakkelijker maakt.

Echter, er zijn ook upgrades aanwezig die relevant voor je blijven tot het einde van je bestaan. Door moersleutels te verzamelen kun je permanente upgrades doorvoeren in je thuisbasis, waardoor elke run net wat gemakkelijk gaat. Zo wordt de kans dat je een goed wapen vindt groter, ontvang je meer steun vanuit het vriendelijke thuisfront en zijn er talloze kleine aanpassingen die het verschil tussen leven en uitgeschakelde batterij kunnen betekenen. Daarnaast heeft RyseUp een aantal sidequest door de levels heen geplaatst. Wanneer je deze voltooit - oftewel wanneer je het juiste item bij de juiste NPC aanlevert - kun je gebruik maken van een nieuwe gadget. Tot slot is er een museum, waarin je kan bekijken welke vijanden je allemaal verschalkt hebt, hoe veel slachtoffers je favoriete wapens hebben gemaakt, enzovoorts. RyseUp heeft geluisterd naar de fans en ervoor gezorgd dat er verschillende vormen van progressiesystemen aanwezig zijn, waardoor je toch de neiging hebt om lekker door te spelen voor de grind.