Preview: Gori: Cuddly Carnage - Niet voor de poes

Iemand die mij ook maar een beetje kent weet dat ik geen kattenmens ben. Die beesten zijn niet te vertrouwen. Als je denkt dat ze cool met je zijn, hangen ze binnen no-time met die messcherpe klauwen in je been of arm. Uit het niets. Tel daarbij op dat ik enorm allergisch ben voor alles wat ook maar een beetje op een kat lijkt. Als ik "miauw" hoor beginnen mijn ogen al rood aan te lopen en nies ik mijn ingewanden uit mijn lijf. Bovendien wordt mijn tuin door alle buurtkatten ook gezien als een soort kattenbak. Voor elk hoopje stront dat ik wegschep, verschijnt er weer eentje aan de andere kant van de tuin. Helemaal vanzelfsprekend dat ik mij op gamescom richting Gori: Cuddly Carnage begaf is het dus niet, maar zoals je uit deze intro wel kan opmaken ben ik niet voor de poes.

Een pratende S-kat-eboard

Nog voor ik begon met de game, had ik al een idee dat dit een bijzondere ervaring zou worden. Eerlijk gezegd was ik niet echt bekend met de games van ontwikkelaar Angry Demon Studio. Eerder kwamen zij op de proppen met games als Unforgiving en Apsulov. Beide zijn horrorgames en in die categorie kunnen we Gori: Cuddly Carnage toch zeker niet plaatsen. Ik vind het altijd wel tof als een studio de ballen heeft om van de makkelijke weg af te stappen en zich focust op een nieuw gedurfd avontuur. De vraag is dan natuurlijk wel of dat goed uitpakt. Na een half uurtje Gori gespeeld te hebben kan ik je vast verklappen dat dat met deze game zeker wel gaat lukken en ik zal je ook precies vertellen waarom.

Ik zal nooit begrijpen waarom katten in vredesnaam zo populair zijn, maar het is nu eenmaal een gegeven. Recent zagen we dat bijvoorbeeld aan Stray. Nu wil Gori: Cuddly Carnage in de pootsporen van de eerdere kattengames stappen, maar vergis je niet. Gori is iets totaal anders dan Stray. Het is over de top, chaotisch, humorvol en boordevol met actie. Een echte hack en slash game. Gori hoeft zijn avontuur niet alleen aan te gaan, want hij beweegt zich voort op een pratende skateboard. Hoe of waarom die twee elkaar hebben gevonden kon ik niet opmaken uit de speelsessie die ik kreeg voorgeschoteld, maar hoe gek ook: het is best een geslaagde combinatie. Je gebruikt je skateboard niet alleen om mee rond te banjeren, maar ook om aanvallen uit te voeren op vijanden.

Drijft de spot met zichzelf

Als ontwikkelaar kun je vele kanten op met een game, maar ik vind het toch altijd mooi als een ontwikkelaar zijn eigen game niet al te serieus neemt. Je kunt er donder op zeggen dat dat in het geval van Gori: Cuddly Carnage ook zo is. Door de gesprekken die in de game worden gevoerd merk je dat de ontwikkelaar dingen niet uit logica hebben gecreëerd, maar gewoon omdat ze het tof vonden. Aan het begin van mijn speelsessie rende er een schattige eenhoorn mijn kant uit. Al roepend om hulp keek ik machteloos toe hoe zijn belagers hem te pakken kregen. Deze belagers waren ook eenhoorns, maar dan geïnfecteerd met een soort vijandig en bloeddorstig zombie-virus. Want hey, dat is toch lachen? Nu de schattige eenhoorn bekeerd werd tot de zijde van de gemene eenhoorns moest ik mij gaan verdedigen tegen deze mythische wezens. Dat kon ik natuurlijk doen samen met mijn skateboard.

Naar gelang je verder komt in de game, muteren de eenhoorns ook verder. Waar ze in het begin nog gewoon eenhoorns zijn die je proberen te bijten, worden hun voorpoten - ik weet niet zeker of eenhoorns net als paarden doorgaan voor edele dieren - vervangen door vlijmscherpe messen en nog verder in de game door guns. Waarom? Gewoon omdat het kan. Althans, dat gevoel kreeg ik en dat beviel mij prima. Zover ik het heb kunnen spelen voelde Gori: Cuddly Carnage in geen enkel opzicht als een topgame, maar wel als een game waar je hersenloos talloze zombie-eenhoorns kunt afslachten met een pratende kat op een pratende skateboard. Het is wat het is en ik heb mij prima vermaakt. Ook met een bossfight waarbij ik moest vechten tegen een hand van een Jack-in-a-Box en waarvan ik aan het einde de vingers mocht afsnijden.

Voorlopig oordeel van Patrick Lamers

Ik heb mij echt een half uur vermaakt met het spelen van Gori: Cuddly Carnage. In geen enkel opzicht piekt de game. Het is niet de mooiste game in z'n soort, niet de meest actievolle in z'n soort, speelt niet het lekkerst weg in zijn soort en is waarschijnlijk ook niet het meest variërend qua gameplay in z'n soort. Maar dat hoeft ook niet altijd. Het ziet ernaar uit dat het Zweedse Angry Demon Studio een humorvolle, actievolle en chaotische hack en slashgame aan het creëren is, waar zelfs een kattenhater als ondergetekende zijn allergische reactie voor wil trotseren. Het deed mij qua absurditeit een klein beetje denken aan Lollipop Chainsaw, maar dan anders. Als jij op zoek bent naar een knotsgekke hack en slashgame, dan moet je Gori: Cuddly Carnage zeker in de gaten blijven houden, want deze game is niet mis, poes.