Zombies, waarom zijn het toch iedere keer zombies? Ik had het genoegen om de multiplayer van Killing Floor 2 uit te proberen. Ik ben niet bepaald een veteraan in first person shooters en was ontzettend huiverig om er een uit te proberen op gamescom. Hoe erg zou ik falen? Dat viel eigenlijk nog best wel mee. Nouja, ik ging niet dood na een minuut spelen. Dat is tenminste iets toch?
Clichés in een zombie-spel
Killing Floor 2 bevat een groot aantal beschikbare karakters waarmee je aan de slag kunt om de Zeds te verslaan. Als je een kijkje neemt naar de profielen, zie je dat ze vol zitten met clichés. Zo heb je de Britse Rob Briar die wel van een kopje thee houdt, fan is van Arsenal en een hekel heeft aan Manchester United. De schotse Dominee David Alberts houdt van kompassie, voetbal en houdt niet van goedkoop bier. Daarnaast is er ook nog een metal chick, een DJ, een soldaat die houdt van orde, een punk die liever geen bevelen opvolgt en een biker die een hekel heeft aan roze en de troetelbeertjes. Kortom, genoeg om te kiezen en ze hebben geen vaste battleclasses voor zover ik heb gezien. De profielen zijn dus meer iets esthetisch dan werkelijk iets belangrijks.
De Zeds die je tegenkomt, hebben niet zo'n last van die dingen en hebben slechts één doel voor ogen. Ze willen jou namelijk zo snel mogelijk een kopje kleiner maken. Tijdens de multiplayer-game die ik heb gespeeld, is al snel duidelijk geworden dat samenwerken zeer belangrijk is. Zelf speelde ik als de Firebug, maar we hadden ook een Support, een Medic en een Berseker. Mij is namelijk aangeraden om als beginner de Firebug te kiezen. Vlammenwerpers en Molotov cocktails zorgden voor een hoop vuurwerk, en dat werkte beter dan dat ik verwacht had. Zeds, pas maar op want hier kom ik.
Samen de Zeds neerknallen
De eerste gedachte die ik had toen ik begon aan de multiplayer was: Waar ben ik in hemelsnaam aan begonnen?. Ik heb wel eens Zombies gespeeld in de Call of Duty-serie, maar dat is toch wel een beetje anders dan in Killing Floor 2. Ik heb elf verschillende Zeds gezien in het potje dat ik gespeeld heb. Van doodgewone Cysts, de standaard zombie, tot de Fleshpound. De Fleshpound is één van de gevaarlijkste Zeds en heeft een threat level van vijf (het maximale level). Deze Zed heeft roterende messen op zijn voorarmen. Geloof me, daar wil je geen knuffel van.
De eerste wave van de ronde begon makkelijk, maar gaandeweg kwamen er steeds meer verschillende Zeds op ons af. Nadat we ze allemaal verslagen hadden, mochten we naar een plek om te reloaden en armor te kopen. Dat was echt wel nodig, want de Zeds bieden meer weerstand dan gedacht. Toen kwamen de gevaarlijkere Zeds aan bod en mijn vlammenwerpertje had het zwaar te verduren. Als je gaat spelen, kijk dan ook een keer achter je. Er stond namelijk geregeld Zeds me in de rug aan te vallen, terwijl mijn teammates ergens anders waren. Gelukkig bleef de healer een beetje bij me in de buurt, anders had ik de ronde nooit overleeft. Mocht je toch het loodje leggen, dan moet je even wachten tot je teammates de wave afmaken alvorens je weer mee mag doen.
Voorlopig oordeel
Ik weet niet goed wat ik precies over Killing Floor 2 moet zeggen. Het is een first person shooter waarin je zombies afmaakt. Het is wel een game die echt is ontwikkelt voor de multiplayer. De multiplayer is net zoals de singleplayer, alleen werk je nu samen met een team. Een gebalanceerd team is de beste keuze als je verder in de waves wil komen. Zolang iedereen doet wat hij hoort te doen, zal het wel goed aflopen. Misschien dat je je skills op kunt poetsen in de singleplayer voordat je met anderen gaat spelen, maar de mechanics blijven veelal hetzelfde. Het doel is nog steeds Zeds afknallen en dat is het wel zo'n beetje. Toch heeft de demo die ik heb gespeeld me weten te intrigeren en dat is een goed teken.
Killing Floor 2 komt op 18 november naar de pc en PlayStation 4.
