Review: Sleeping Dogs PlayStation 3

Sleeping Dogs is een game met een interessante geschiedenis. De game zou eerst namelijk verschijnen als True Crime: Hong Kong en worden uitgegeven door Activision. Vanwege de hoge kosten en het aantal keren dat de game is uitgesteld, heeft Activision de game gedumpt. Later werd de game opgepakt door Square Enix onder de naam Sleeping Dogs en nu is de game er dan. Was dit een slimme zet van Square Enix of hadden ze de game beter links kunnen laten liggen?

Agent in een gang

Je speelt de game met Wei Shen. Hij is een undercoveragent die de taak krijg om de Sun On Yee-gang uit te schakelen. Dit doet hij door zich bij de gang aan te sluiten en het respect te verdienen. Sterker nog, dit doe je zo goed dat zelfs de politie twijfelt of je niet te hecht met de gang wordt.
Door het verhaal heen zal je heel wat bloederige en harde scènes meemaken. Zo zal er regelmatig een ledemaat af worden gehakt, maar zal je ook een aantal treurige scènes meemaken. Dit zorgt ervoor dat het verhaal erg interessant is, waardoor ik door bleef spelen.

Hong Kong is geen Amerika

Een sandboxgame ga je al vrij snel vergelijken met Grand Theft Auto. Sleeping Dogs doet echter 'n ding heel anders dan GTA. Waar je in GTA een lading aan wapens bij je kan houden, kan je in Sleeping Dogs slecht 'n pistool en een ander wapen vasthouden. De game draait dan ook vooral om hand-to-hand combat. Het vechten gebeurt in een martial arts-stijl en verloopt heel soepeltjes. Met een druk op de knop counter je je tegenstanders en met een combinatie van andere knoppen voer je brute moves uit. Aangezien de hand-to-hand combat zo enorm belangrijk is, zijn er ook heel wat verschillende moves die je kan leren.

Kijk rechts, kijk links en nog een keer

Aangezien de game zich in Hong Kong afspeelt, zal je aan de linkerkant van de weg moeten rijden. Ik vind dit best wel leuk om te doen, want dat doe je niet in de meeste games. Natuurlijk is het in het begin wel even wennen dat een bocht naar links een korte bocht is en een bocht naar rechts dus een lange. Maar als je het eenmaal gewend bent, dan vind je aan de rechterkant rijden weer vreemd.
De besturing van de auto's is lekker arcade gehouden. Voor de meeste bochten hoef je bijna niet te remmen en anders geef je gewoon een ruk aan de handrem en drift je er doorheen. Het is zelfs mogelijk om een zijwaartse dash te doen, zodat je je medeweggebruikers zo van de weg af kan beuken. Wat ik het tofste vind van het rijden, is de action hijack. Dit houdt in dat je uit je rijdende voertuig bovenop een ander voertuig kan springen om deze over te nemen. Wanneer je een mooie auto voorbij ziet rijden die je wilt hebben, hoef je dus niet jouw auto ervoor te parkeren, maar spring je gewoon uit je auto bovenop het dak van de andere auto.

Uitgespeeld, en nu?

Na een uurtje of vijftien had ik het verhaal van de game uitgespeeld. Maar denk dan niet dat je klaar bent. Er is namelijk nog genoeg te doen en te ontdekken in Hong Kong. Zo kan het bijvoorbeeld zijn dat je nog niet alle upgrades hebt vrijgespeeld. Hiervoor kan je missies opnieuw spelen om een betere score te halen. Misschien heb je zin om wat straatraces te doen of om de politie te helpen met nog wat klusjes. Of je kan de mensen op straat helpen met wat dingetjes. Maar je kan ook nog karaoke doen of gokken. En zoals je van bijna elke sandboxgame kan verwachten, zijn er weer genoeg collectibles aanwezig. Al deze statistieken kan je met je vrienden vergelijken, dus dat zorgt er ook voor dat je langer blijft spelen. Kortom: er is nog genoeg te doen in Hong Kong.