Review: The Elder Scrolls IV: Oblivion Xbox 360

De poorten van Oblivion hebben zich geopend. Cyrodiil wordt overstroomt met demonen uit de helse onderwereld Oblivion, waar Mehrunes Dagon heer en meester is. Jij bent door toevalligheden, of misschien wel door het lot, de persoon geworden die dit moet gaan helpen oplossen. Dit is de setting van The Elder Scrolls IV: Oblivion.

Ratten en keizers

Voordat je de wereld van Cyrodiil betreedt, zul je eerst een eigen personage moeten maken. Er zijn tien verschillende rassen, die allemaal hun eigen kwaliteiten hebben. Dan zijn er nog oneindige mogelijkheden om het gezicht en haar van je personage te veranderen en zo je personage helemaal eigen te maken. Ben je, net zoals ik, te lui om dit helemaal te doen? Dan is er altijd nog de randomnize button die je kunt blijven gebruiken tot er een kop komt die je leuk genoeg lijkt om een heel lang avontuur mee aan te gaan. Dan begint het avontuur nog niet helemaal, je zult merken dat je in een gevangenis zit, waar al snel een paar soldaten en de keizer van Cyrodiil naar binnen stappen om door een geheime deur die zich toevallig in je cel bevindt te ontsnappen. Dit is het begin van het verder specificeren van je personage. Door middel van de gesprekken die je met de keizer en een soldaat voert, krijg je de verschillende keuzes om bijvoorbeeld je sterrenbeeld te veranderen, om zo je eigen personage te specialiseren in bepaalde zaken. Wil je magie of je zwaard gebruiken om je vijand te verslaan? Of misschien wel een knots? Wil je goed zijn in het kraken van sloten of wil je helende drankjes kunnen maken? Dit zijn een paar van de keuzes die gemaakt kunnen worden. Tussen deze keuzes door leer je tegen makkelijke monsters zoals ratten te vechten en ook je andere vaardigheden te gebruiken. Als deze tutorial voorbij is krijg je nog de kans om alles te veranderen en dan is het eindelijk tijd om Cyrodiil echt te betreden.

Exit Night, Enter Light

Wanneer je de donkere kerkers verlaat zul je meteen binnenstappen in een geweldig mooie omgeving waar je mond, nu nog steeds, van openklapt. De graphics zijn ondertussen wat verouderd, maar zijn nog steeds mooi genoeg om de wereld levend te maken. De wereld geeft meteen een overweldigende indruk, en à­s ook overweldigend. Zoveel plaatsen om naartoe te gaan, zoveel keuzes die gemaakt kunnen worden. Naarmate je meer plaatsen en mogelijkheden ontdekt in Cyrodiil, des te meer je onder de indruk raakt van het grote aantal sidequests, dungeons, en andere zaken waarmee je je bezig kan houden. Verspreid over de wereld zijn ook de "Gates of Oblivion", de poorten naar de hel. Deze kun je betreden om ze daarna, terwijl je je een weg baant door demonen en puzzels, te sluiten. Er zitten honderden poorten en dungeons in het spel, die jammer genoeg allemaal wel verdomd veel op elkaar lijken. Toch houdt de rest van het spel er wel genoeg variatie in, mede dankzij de sidequest-verhaallijnen en natuurlijk het hoofdverhaal. De verschillende gilden en groeperingen laten je je verschillende vaardigheden gebruiken, zodat je niet altijd hetzelfde aan het doen bent. Alles bij elkaar is het echt een mega groot spel, in een wereld die niet snel zal gaan vervelen, waardoor je uren speelplezier zult hebben in Cyrodiil. Je haalt makkelijk de 100+ uur, en als je echt alles wilt doen kun je dat aantal er nog wel een keer bij optellen.