Normaliter heb ik een pesthekel aan het free-to-play concept, digitale tabletop games en muizen, maar wanneer de naam Polyarc aan een free-to-play tabletop battler in het Moss-universum hangt, maak ik maar al te graag een uitzondering. Sterker nog, na één rondje had ik eigenlijk wel zin in nog een rondje. Doen ze goed bij Polyarc.
"Of ik bij de nieuwe (geheime) IP van Polyarc wil aansluiten". Wie mij tijdens gamescom in 2017 heeft meegemaakt, weet dat ik daar nooit en te nimmer nee tegen ga zeggen. Compleet gesloopt en met blaren onder de hielen strompelde ik destijds een miniscuul hok binnen om een nieuwe VR game te checken, een game door een studio genaamd Polyarc, waar ik nooit van gehoord had. Wist ik toen veel dat Moss, de game die destijds onthuld werd, zo gigantisch veel indruk zou maken.
Nu, zes jaar later, zat ik in een soortgelijk schuitje. Ik wist dat het Polyarc betrof, maar ook dat het iets nieuws zou zijn en geen Moss III. Maar goed, het is Polyarc dus het zal wel leuk zijn. Bij de voorzichtige tease vielen daarentegen al de woorden multiplayer en free-to-play, en laten dat nou net woorden zijn waar ik normaal een beetje kriegel van wordt. Gelukkig wisten de heren van Polyarc - die zich die eerste meeting tijdens het laatste half uur van gamescom 2017 nog voor de geest konden halen - mij al snel weel als een muis in het meel te laten voelen in Glassbreakers: Champions of Moss.
Zoals gezegd is Glassbreakers: Champions of Moss dus een free-to-play tabletop battler waarin twee spirits tegenover elkaar komen te staan om binnen negen minuten met behulp van drie gekozen Champions elkaars glazen kristal te breken. Het concept is zo simpel als het klinkt en Glassbreakers: Champions of Moss is vrij makkelijk op te pikken, maar de uitvoering ervan kan zo diepgaand zijn als de speler het verkiest, aldus de ontwikkelaar achter de game. Het is aan de speler om een drietal Champions te selecteren op skills die aansluiten bij de gekozen tactiek: defensief, offensief of een combinatie van beiden.
Zo heeft iedere Champion zijn eigen perks, abilities, stats en range om mee te werken. Een tank is perfect voor het ruigere werk aan de frontlinie, terwijl een healer onmisbaar is wanneer de tegenstander besluit om met alle drie diens Champions jouw gelederen te belagen. Ranged attackers hebben vaak het voordeel van veelzijdigheid, maar missen daarentegen weer defensieve vaardigheden wanneer de strijd dichterbij komt. Maar goed, het kan dus alle kanten op gaan en in een potje één-tegen-één 3v3 realtime tabletoppen kan de stemming heel snel omslaan van zekere victorie naar pijnlijke nederlaag.
Het grote voordeel is wel dat je in de meest letterlijke zin van het woord kan zien wat je tegenstander doet. Omdat je tegenover een tegenstander zit die wordt vertegenwoordigd door de personificatie van een customizable spirit, zie je dus ook welke Champion hij of zij gaat verplaatsen. Ook kun je aan de richting waarheen je tegenstander kijkt al enigszins opmaken wat deze van plan zou kunnen zijn, een aspect welke in veel games ontbreekt omdat je je directe tegenstander vaak niet kunt zien.
Tijdens mijn speelsessie kon ik daar allen nog niet al te veel misbruik van maken. Ik zat letterlijk tegenover één van de devs die ik via een matchmaking code had uitgenodigd voor een private match, en gezien hij me eerst een minuut of tien uitleg gaf over alle customization opties (hallo, microtransacties!) en controls, was ik al blij dat ik de helft ervan nog wist te onthouden. Niet dat de controls moeilijk zijn, overigens. Wie al wat ervaring heeft met VR pikt de controls binnen enkele minuten op. Maar ik zat nog volop te focussen of de skills van mijn aandoenlijke muizenhelden terwijl mijn tegenstander al hardop liep te filosoferen over wat ik overduidelijk van plan was.
Het resultaat: een gelijkspel, waarbij ik vrijwel zeker weet dat de hints van de ontwikkelaar hebben bijgedragen aan de uitslag. Dat lijdt er indirect ook toe dat ik Glassbreakers: Champions of Moss eigenlijk leuker vind dan ik normaal zou doen. Free-to-play, tabletop, normaal zou ik er mijn hand niet voor omdraaien. Maar Glassbreakers: Champions of Moss is oprecht leuk en schattig, maar ook strategisch uitdagend wanneer je tegenover iemand komt te staan die de game speelt om te winnen en niet om naar schattige muisjes in customizable pakjes te kijken. Daar schuilt dan ook direct mijn grootste zorg, namelijk die van microtransacties. Afijn, Glassbreakers: Champions of Moss is zo'n typische 'easy to learn, hard to master' game, maar wel eentje waar ik graag nog wat meer tijd in had willen steken.
Gelukkig kan dat, want middels Early Access is Glassbreakers: Champions of Moss vanaf nu gratis te downloaden voor Meta Quest 2 via Meta App Lab. Steam en HTC Vive bezitters kunnen de game vast wishlisten.
Beeldspraak, woordspelingen en voornamelijk flauwe grappen zijn voor Patrick de dagelijkse kost. Deze Brabantse flapuit neemt nooit een blad voor de mond waardoor zijn mening altijd lekker recht voor de raap is. Gamen kan hij niet en dat vindt hij eigenlijk helemaal niet erg. Sterker nog, hij kan er wel om lachen dat hij in de lobby al gesniped wordt.
In dit artikel
Je moet eerst inloggen om deze game aan je favorieten toe te voegen.
Ontwikkelaar:
Polyarc
Uitgever:
Polyarc
Release:
Onbekend
Reviewscore:
-
Platforms:
