Preview: V Rising – Dat smaakt naar meer

Onverwacht is V Rising in hele korte tijd geëxplodeerd in populariteit en dat terwijl de game nog maar net een week uit was in Early Access. Toen de game op mijn radar verscheen, zag ik meteen de vampiers en de gotische uitstraling. Zoals je misschien weet, hou ik wel van vampiers dus heb ik meteen mijn tanden in V Rising gezet. Na een verslavende hoeveelheid uren met de game kan ik er wel wat over vertellen.

Geen praatjes maar actie

De game begint met een cutscene die de duistere wereld introduceert. Ooit waren vampiers één van de grote machten in de wereld, maar ze zijn lang geleden verslagen door de mensen. Veel vampiers hebben zich daarom teruggetrokken naar hun tombe om daar te wachten op een nieuwe kans. Daar wordt de vampier met wie je gaat spelen ook wakker, want nu is het de tijd om weer opnieuw te beginnen. Tot daar gaat het verhaal in V Rising op dit moment. Je zult nog wel verhaaltjes tegenkomen in de beschrijvingen die je kunt vinden in de verscheidene menu’s.

Daarmee wil ik niet zeggen dat de game kaal aanvoelt. Als je door de wereld loopt, is die goed gevuld met plekken om te verkennen. De wereld ziet er ook goed uit. De game gaat voor een stilistische vormgeving zoals je kunt zien aan de modellen van de personages. De stijl heeft minder details, maar wel meer details dan je kunt zien op het zoomniveau waarop je meestal zal spelen. Als je door de bossen en kerkhoven rondrent, druipt de sfeer van de game af.

Je bent wat je eet

V Rising kannibaliseert veel onderdelen die we al vaker in andere games hebben gezien, zoals het bouwen van een basis, survival, open wereld en crafting. Die onderdelen zijn niet wat de game zo uniek en aantrekkelijk maakt. In V Rising zijn deze onderdelen doorontwikkeld, verfijnd en op een slimme manier met elkaar verbonden. Hierdoor heb ik een hele soepele ervaring gehad met de game. Ook de manier waarop de gevechten verlopen vind ik bevredigend. Er zijn altijd vijanden te bevechten die een uitdaging zijn. In die gevechten moet je tactisch zijn en inspelen op de aanvallen van je vijand. Vaak hebben ze een hele korte aanvalsanimatie wanneer ze aanvallen, waaraan je kunt zien welke aanval eraan komt.

De game heeft ook elementen die inspelen op het feit dat je een vampier bent. De grootste daarvan is dat je niet door het daglicht kunt lopen. Het is ongeveer één derde van de tijd dag en dan zul je van schaduw naar schaduw moeten rennen. Die tijd kun je vaak het beste spenderen in je kasteel dat je zelf hebt gebouwd. Daar kun je je voorbereiden op de volgende vijanden en uitzoeken wiens bloed je wilt gaan verzamelen. Bloedzuigen is ook een belangrijk onderdeel. Je moet jezelf gevoed houden en je gebruikt het bloed ook om te herstellen buiten de gevechten. Je hebt verschillende bloedsoorten die met hun eigen voordelen komen. Het bloed van dieren maakt je bijvoorbeeld sneller en kan je meer resistentie tegen de zon geven. Afhankelijk hoe krachtig het bloed van je slachtoffer was, zijn er meerdere effecten en zijn de effecten sterker. Er zijn ook speciale vijanden die je kunt vinden via een bloedaltaar. Die vijanden hebben wat weg van eindbazen en zijn ook sterker dan de rest in de omgeving. Die vijanden moet je verslaan als je bepaalde krachten wilt krijgen, specifieke recepten wilt leren en specifieke onderdelen voor je basis wilt kunnen bouwen.

Smaakt naar meer

In korte tijd heb ik veel uren in de game gestoken. V Rising is erg verslavend, maar verslavend is niet altijd goed. De game deed me denken aan een andere game waar ik veel uren in heb gestoken, ARK: Survival Evolved. Daar bouw je ook een basis offline of online met andere mensen. Ook daar heb je verschillende eindbazen die je moet verslaan. Als ervaring voelt V Rising soepeler aan als ARK, maar bij ARK had ik wel het idee alsof ik meer naar iets toe werkte. Er was daar op de achtergrond nog wel een overkoepelend verhaal dat je kunt afronden. Zoiets ontbreekt nu nog in V Rising. Het doel voelt nu dat je een kasteel bouwt om maar een kasteel te bouwen. Als je op een server speelt waar je tegen andere spelers vecht, heeft het ook het nut om al je spullen te verdedigen. Het bouwgedeelte van de game is daarmee niet gefocust op het creatief zijn met het ontwerp en inrichting zoals in andere games. Het grootste gemis is dus een einddoel of weten dat je naar een einddoel toe werkt.

De game zit nog een Early Access dus er kan nog veel gebeuren. De cutscene bij de start van de game belooft veel. Daar zie ik veel kansen om de game te verrijken. De sfeer komt dan niet alleen van de sfeervolle graphics, maar ook van het verhaal dat je in de omgeving tegenkomt. Hiernaast heb ik nog meerdere kleine onderdelen die ik graag verbeterd zie, maar die zaten mijn ervaring niet in de weg. Een voorbeeld is dat het model voor de mannelijke vampier een overdreven lichaam heeft dat er leuk uitziet. Het vrouwelijke model daar tegenover is een beetje gewoontjes. Meerdere modellen zou leuk zijn. Ook zie ik een gemiste kans bij het wederopstaan als je doodgaat. Andere games zoals ARK hebben een verklaring van hoe dat werkt. Bij vampiers zijn er veel gave manieren te bedenken over hoe je weer terug tot leven komt.

Voorlopig oordeel van Kyllian Franken

Ik heb het flink naar mijn zin gehad met V Rising. Voor een game die net in Early Acces verschenen is, heeft het veel te bieden. Alle elementen die hart van de game vormen, zijn al goed doorontwikkeld en verfijnd. Ik zie dat als een goede basis om verder op te bouwen. De verdere ontwikkeling kan de game dus verder verrijken. Ik kijk uit naar het resultaat, want er is nu al veel plezier te beleven met V Rising.