Terugblik: Assassin's Creed: Valhalla - Einde van een tweejarige reis

Vorige week kreeg Assassin’s Creed: Valhalla de laatste update, want de game wordt niet langer ondersteund. Na drie verschillende uitbreidingen en twee jaar aan gratis content moeten we Eivor vaarwelzeggen. Ik kan mij de aankondiging van Assassin’s Creed: Valhalla nog goed herinneren. Op stream werd er door BossLogic met photoshop een afbeelding gemaakt en stapje voor stapje kwamen we steeds dichter bij het thema. En wat een teleurstelling was dat in eerste instantie. De geruchten gingen namelijk al jarenlang dat we een trilogie zouden krijgen van Egypte, Griekenland en het oude Rome. In plaats van het oude Rome kregen we nu een middeleeuws Noorwegen en Groot-Brittannië voorgeschoteld. De teleurstelling verdween al snel, nadat Ubisoft de eerste trailers van Assassin's Creed: Valhalla vrijgaf. De afgelopen twee jaar heb ik genoten van het Noormannen leven en samen met jullie blik ik terug op deze lange reis.

Het verhaal van Eivor

Sinds Ubisoft met Assassin’s Creed een compleet andere richting is opgegaan, is de fanbase verdeeld in drie groepen. Sommige fans blijven vasthouden aan de oude tradities, terwijl anderen juist de nieuwe richting volop prijzen. Als laatste is er nog de groep die zowel de oude als nieuwe games goed vindt en gewoon blijft genieten van de lore. Met de komst van Assassin’s Creed: Valhalla werd er weer nieuw leven in het debat geblazen. Naast dat het wederom een open-wereld en RPG game is, kregen we ook nog eens te maken met de Viking Eivor. Eentje die compleet maling heeft aan de gebruiken van de sluipmoordenaars. De vraag of Assassin’s Creed: Valhalla wel een echte Assassin’s Creed game is, is meerdere malen gesteld. Aan de hand van onze protagonist een terechte vraag, totdat je dieper in de game duikt en wel degelijk te maken krijgt met de sluipmoordenaars en de Assassin’s Creed lore.

Voordat we daar verder in duiken, blikken we eerst terug op het verhaal van Eivor. Wees gerust je kunt dit zonder zorgen lezen, want ik ga natuurlijk niet alles verklappen. Het begint allemaal in Noorwegen waar Eivor en Sigurd samen zijn opgegroeid. De vader van Sigurd wil dat de Noormannen sterk staan en geeft zijn steun aan Harald Fairhair. Hiermee verliest hij de Jarl titel, want Harald wordt uiteindelijk de eerste koning van Noorwegen. Zowel Eivor als Sigurd zijn het hier niet mee eens en besluiten het avontuur op te zoeken in Groot-Brittannië. Aangezien ze indringers zijn draait een groot gedeelte van het verhaal om het vinden van bondgenoten. Ondertussen blijkt er veel meer aan de hand te zijn en speelt er van alles tussen Sigurd en Eivor. Het overkoepelende verhaal verdwijnt soms even naar de achtergrond, omdat je in eerste instantie per gebied werkt. Het verkrijgen van een bondgenootschap verschilt. De ene keer moet je een relatie redden, terwijl je in een ander gebied juist de strijd moet aangaan. Als Noorman hakt Eivor er graag op los en daardoor is plunderen een onderdeel van de game. Doordat het een RPG is, heb je veel meer vrijheid. Je kunt het verhaal volgen, de wereld verkennen, plunderen of eerst gaan voor de bondgenootschappen. Het werken met districten doet denken aan de tijd van Assassin’s Creed: Brotherhood en Assassin’s Creed: Syndicate. In beide games was de stad opgedeeld in districten waar je meerdere taken moest verrichten en die in moeilijkheidsgraad verschilden. Het enige verschil dit keer is dat Assassin’s Creed: Valhalla een gigantische map heeft.

De Tempeliers kunnen in een Assassin’s Creed game niet ontbreken, maar rond deze tijd stonden ze nog bekend als The Order of Ancients. Het is aan Eivor om deze Tempeliers een kopje kleiner te maken, zodat hun invloed niet meer in Engeland te vinden is. De Zealots rijden rond en zijn daardoor een eenvoudig doelwit. Door deze te vermoorden krijg je brieven en daardoor hints naar de personen hoger in de orde. Een aantal van deze leden zijn onderdeel van het hoofdverhaal, want laat hun invloed nu net de reden zijn dat een aantal gebieden problemen hebben. Ik had aan het eind wel mijn vermoedens, maar toch was de onthulling van de Grand Maester een verrassing. Het laat goed zien dat zowel de sluipmoordenaars als de Tempeliers overal te vinden zijn en hun eigen ideeën hebben. En dat niet iedereen die onderdeel is van de Tempeliers ook daadwerkelijk achter die visie staat. Dat hebben we in eerdere games al vaker ondervonden. Het mooiste aan dit systeem is dat je een keer de hiërarchie ziet en zelf op zoek gaat. Het wordt een stuk minder voorgekauwd en dat past goed bij Assassin's Creed: Valhalla. Zowel Eivor als de sluipmoordenaars Basim en Hytham komen net aan in Groot-Brittannië en hebben geen achtergrondinformatie over de Order. Het is om die reden dat Hytham achter je broek aan zit en je vraagt om te achterhalen wat er is gebeurd met de sluipmoordenaars in Groot-Brittannië. Het vermoorden heeft een speciale animatie en brengt Eivor met de Tempelier naar de Memory Corridor. Een onderdeel van de Animus waarbij er nog gesproken wordt met de overledenen. Dit zien we in alle andere games ook terugkomen. We moeten natuurlijk niet vergeten dat Layla de animus in stapt en met het DNA van een Noorman in de herinnerringen van Eivor terechtkomt. Het gebeurt allemaal niet echt.

Een Speciale Assassin's Creed

Dat brengt ons direct op het volgende punt. Waarom is Valhalla zo speciaal? Naast dat we een keer niet te maken hebben met een echte sluipmoordenaar. Het is de derde RPG van de franchise, maar ondertussen is Ubisoft echt wel een stukje teruggegaan in de tijd. Het opgaan in de menigte heeft altijd een grote rol gespeeld in de Assassin’s Creed games, maar dit was niet meer het geval bij Origins en Odyssey. Je kon nog steeds klimmen en over de daken hollen, maar het was vooral de begroeiing waarin je jezelf verschool. Eivor kan door zijn mantel nu wel de menigte in om zo belangrijke plekken te infiltreren, maar hij kan ook aan een tafel bier drinken of op een bankje buiten gaan zitten. Op deze manier gedraagt hij zich niet anders dan de bevolking, waardoor hij niet gesnapt wordt. Daarnaast kent de game veel meer kleine puzzel elementen. Als je ervoor kiest wordt niet alles direct op de map aangegeven, maar ook het vinden van manuscripten is niet meer vanzelf. Door ladders naar beneden te schieten, dingen te verplaatsen of houten barricades neer te schieten kom je op de plek van bestemming. Om de indringers tegen te houden zijn veel deuren op slot of van binnenuit gebarricadeerd. Je zult dus af en toe sleutels moeten vinden of stelen. Bij de barricades is het dan weer de bedoeling dat je een pijl door het raam tegenover de deur afschiet. Soms moet je het zelfs hogerop zoeken en door een raam naar binnen sluipen.

Wat vooral populair was in de eerdere Assassin’s Creed games was het regelen van je eigen plek. In Assassin's Creed 2 was het mogelijk om schilderijen te kopen om zo je buitenhuis op te leuken. De wapens werden tentoongesteld in een speciale kamer. Door de winkels in het gebied te kopen kreeg je een inkomen, waarmee je weer upgrades kon aanschaffen. Bij de smid kun je natuurlijk handige wapens kopen, dus was het voor de gameplay ook belangrijk. In Brotherhood kon je zelfs belangrijke monumenten in Rome opkopen en renoveren om je inkomen te verhogen. Dit werkte allemaal per district, waardoor je soms terug moest naar een ander district om pijlen voor je kruisboog te kopen. Het had ook allemaal effect op de invloed van de Borgias. In Assassin’s Creed: Valhalla keert dit systeem weer terug. De nederzetting in Leicestershire moet worden uitgebreid. Op deze manier krijgt de clan meer reputatie en komen er meer mensen naar de nederzetting toe. Dit leidt weer tot nieuwe gebouwen en nieuwe gameplay. Om Eivor aan te passen is er de tattoo-shop, terwijl de smid alle wapens verzorgt. Om te vissen en te jagen heb je dan weer de hunters cabine en fishing hut nodig. Je moet flink investeren in Ravensthorpe en dat is onderdeel van de beloning. Het is bevredigend om je dorp te zien groeien en je krijgt echt het gevoel dat het van jou is. Dit betekent wel dat je de kloosters in Engeland moet plunderen. En laat dat nu net een leuk onderdeel van de game zijn. Objecten die je verzamelt komen ook terecht in Ravensthorpe. In het museum worden de relieken bestudeerd en krijg je daar decoraties voor terug. In de Vikinghall worden plannen gesmeed voor de toekomst en kunnen de Noormannen feestvieren. Wanneer je alle mythische dieren doodt, worden de koppen aan de twee wanden van de Vikinghall gehongen. Eivor heeft hier ook zijn eigen kamer, met een kistje waar brieven worden bezorgd.

De verborgen lore

De lore in Valhalla is voornamelijk op de achtergrond aanwezig, want het zijn de Noormannen die het hoofdverhaal domineren. Als het gaat om het tot leven brengen van de geschiedenis is dit een uitstekende game, maar hierdoor is de lore niet altijd even duidelijk. Al helemaal niet als je niet op verkenningstocht gaat en de brieven niet leest. Eivor is geen sluipmoordenaar, maar krijgt van Basim wel de Hidden Blade tot ergernis van Hytham. Er wordt wel gevraagd of Eivor onderdeel wil worden van de Brotherhood, maar Noormannen vechten niet in de schaduw. Het verbergen van de Hidden Blade is volgens Eivor dan ook onzinnig, want waarom zou je zoiets prachtigs en krachtig verborgen houden. Hij draagt de Hidden Blade dus ook nog eens verkeerd. Het doel van Basim en Hytham is om de Brotherhood in Groot-Brittannië weer te herstellen en de invloed van de Orde of Ancients te verminderen. Basim is de leider van het bureau in Constantinopel, waardoor Hytham niet meer is dan een leerling. Basim is voor meer redenen naar Groot-Brittannië afgereisd, maar dat houdt hij verborgen voor iedereen behalve Sigurd. Het duurt dus even voordat je alle puzzelstukjes bij elkaar hebt verzameld. In Assassin’s Creed: Mirage mogen we meemaken hoe hij als dief onderdeel werd van de Brotherhood en uiteindelijk terecht komt in Engeland. In die game krijgen we dus wel te maken met een echte sluipmoordenaar en ook nog eens eentje met een interessante achtergrond en persoonlijkheid. Het duurde niet lang voordat Basim mijn favoriete personage werd in Assassin's: Valhalla en daardoor is het goed nieuws dat hij zijn eigen game krijgt.

De grote vraag is natuurlijk waarom de sluipmoordenaars niet meer in Groot-Brittannië aanwezig zijn. In 423 stierf keizer Honorius, waardoor er onrust ontstond in het land. Nu de Romeinen niet langer meer aan de macht zijn, gaf dit de mogelijkheid aan de verschillende stammen om de macht te grijpen. En deze stammen hadden weinig op met de sluipmoordenaars en hun gedachtegoed. Volgens Vitus is het dan ook beter om het bureau te verlaten en in een latere periode weer terug te keren. De brieven die je vindt in de verborgen hoofdkwartieren in Engeland benoemen dat alle sluipmoordenaars naar Duitsland moeten vluchten. Specifiek gezien naar het hoofdkwartier in Keulen. Hoewel dit besluit vaststond was onder andere de Magister Maya het niet eens met deze beslissing, omdat ze het zwak vond. Het zou mij niet verbazen als dit een hint is naar Assassin’s Creed: Codenaam Hexe. Die game draait namelijk om de heksenjacht en dat kan zeker in Duitsland plaatsvinden. We weten nu immers dat de sluipmoordenaars in de negende eeuw daar al zaten. In Assassin’s Creed: Brotherhood kun je de sluipmoordenaars ook naar Duitsland sturen. Daarnaast is Hexe het Duitse woord voor heks.

Assassins Creed laat altijd goed de cultuur en geschiedenis van een volk zien en daar hoort ook de mythologie bij. De Noormannen geloven in het Valhalla en de Noorse goden zoals Odin, Thor en Loki. Dit gedeelte van de game is niet verweven met de geschiedenis van Eivor en Groot-Brittannië. In plaats daarvan komt de ziener Valka naar Ravensthorpe. Door haar drankjes val je in slaap en krijg je visioenen die gaan over de goden en Asgard. Het wordt je al gauw duidelijk dat Eivor verbonden is met Odin en dat je daarom toegang hebt tot de werelden van Yggdrasil. Het zou geen Assassin’s Creed game zijn als dit niet gebonden is aan de ISU. Zij waren de eerste mensen en worden ondertussen als goden gezien. Goden die door de verschillende culturen telkens een andere naam kregen. De Pieces of Eden zijn door hen gemaakt en dit keert als een rode draad terug in elke game. Layla, die in de herinneringen van Eivor kruipt, draagt de speciale Staff of Hermes die ervoor zorgt dat de drager eeuwenlang kan leven. Het verkrijgen van deze staf leverde problemen op en daarom is ze in Assassin’s Creed: Valhalla gekoppeld aan Shaun Hastings en Rebecca Crane. Gaat er een lampje branden? Dit waren de vrienden en mede sluipmoordenaars van Desmond die in het derde deel de wereld redde door zichzelf op te offeren. Hij is dan ook de eerste sluipmoordenaar, op volgorde van de games, die daadwerkelijk met de ISU kon spreken en met ze samenwerkten. De moderne tijd van Valhalla is gekoppeld aan het werk dat Desmond heeft verricht en het is aan het team om ervoor te zorgen dat de aarde niet vergaat. Doordat ze zo lang met Desmond hebben samengewerkt weten ze hoe ze moeten omgaan met iemand die wisselvallig gedrag vertoond door een ISU-artefact. Eivors relatie met de ISU is compleet anders en hij is tevens iemand die niet geboren is met de kracht van de Eagle Vision. Als Odin heeft hij echter een sterke verbinding met zijn raaf Synin, waardoor hij de omgeving op die manier kan verkennen.

Twee jaar aan gratis content

Assassin's Creed: Valhalla is twee jaar lang ondersteund met gratis content. Het is de eerste Assassin's Creed die zoveel liefde heeft gekregen, want met de jaarlijkse releases was dit voorheen niet mogelijk. Door de rotatie van studio’s lag er altijd wel een nieuwe game klaar en was Assassin’s Creed: Odyssey ook eerder klaar dan gepland. Ubisoft laat echter zien dat de nieuwe aanpak veel beter werkt en meer vrijheid geeft om te experimenteren met de gameplay. De content van Assassin’s Creed: Valhalla is namelijk best vernieuwend te noemen. Zo kregen we de Mastery challenges, waarbij je bronzen, zilveren of gouden medailles kon verdienen. Bleken er tombes verspreid over Engeland te zijn met valstrikken en andere parcour-onderdelen die uiteindelijk een beloning opleveren. Kwam een oude bekende opeens naar Ravensthorpe, waarmee de koppeling tussen Assassin’s Creed: Odyssey en Valhalla werd gevierd. In Isle of Skye ga je dan ook met Eivor naar een nieuw gebied in Schotland. Om er nog een beetje voor te zorgen dat dit geen essay wordt van tien kantjes beperk ik mij even tot de unieke content die in die twee jaar is uitgekomen. Als eerste kregen we opeens te maken met festivals die in Ravensthorpe werden gehouden. Elk festival bracht verschillende activiteiten waarmee je munten kon verdienen. Deze kon je vervolgens inleveren voor armour, wapens, tatoeages en decoraties. Daarnaast hadden ze een aantal komische missies die passen bij de cultuur van de Noormannen. Ravensthorpe is natuurlijk een dorp dus het past goed bij het idee achter de game. In de andere Assassin’s Creed games was dit niet goed tot zijn recht gekomen en hadden we het waarschijnlijk bizar gevonden. Ubisoft heeft hier echter wel een goed idee in handen en ik hoop dat we in de aankomende games meer tijdelijke evenementen krijgen.

Het verrassendste onderdeel is echter gekoppeld aan de River Raids en The Forgotten Saga. Wanneer Ravensthorpe in reputatie is gegroeid kun je een speciale kade aanleggen en de Jomsviking Hall bouwen. Vagn houdt dit allemaal onder controle en bij hem kun je een River Raid starten en bepaalde beloningen kopen. River Raids is namelijk een roguelike event, waarbij je met Eivor en zijn strijders de rivieren van Groot-Brittannië bezoek om daar dorpen, kloosters en forten te plunderen. Over het algemeen begin je met de dorpen, want Eivor heeft voedsel nodig om zijn levensbalk te vullen en dat geldt ook voor zijn strijders. Wanneer ze sterven, moet je in de Jomsviking Hall nieuwe strijders aannemen. Wanneer Eivor echter sterft, is het game over. Alles wat je hebt geplunderd ligt nu ergens te rotten, want je neemt het niet mee terug naar Ravensthorpe. Dat is iets wat je niet wilt, want ten eerste verlies je hiermee kostbare tijd. En ten tweede heb je de Foreign Supplies nodig om de Jomsvikinghall uit te breiden, de Armory te bouwen en uit te breiden en koop je hiermee verschillende soorten beloningen. Dit is niet het enige wat je op de rivieren doet. Er zijn speciale armourstukken te vinden en elke rivier heeft hints naar de volgende rivier. Op deze manier is er een duidelijk doel en blijft het interessant om de Rivier Raids te voltooien. Dit is echter nog niets vergeleken met de laatste update die Assassin’s Creed: Valhalla kreeg.

The Forgotten Saga is namelijk een volwaardige roguelike, maar dan wel eentje die gratis is. Ik had nooit gedacht dat Ubisoft het zou aandurven om roguelike elementen toe te voegen aan een Assassin’s Creed game. Het verrassendste is nog wel dat het ontzettend goed tot zijn recht komt. Laten we even eerlijk zijn. Ubisoft is niet sterk als het gaat om het volgen van de laatste hype, wat blijkt uit titels als Hyper Scape. Daarnaast zijn roguelikes vooral indiegames en heeft Ubisoft hier geen ervaring mee. Met de update verschijnt Everold met zijn eigen werkplaats in Ravensthorpe. Aan de hand van dromen kan hij voorwerpen en wapens namaken en Eivor vindt dit een goed plan. Valka is hier minder blij mee, want wat bestaat in de droomwereld moet daar blijven. Toch maakt zij een drankje, waardoor Eivor de droomwereld betreedt en in zijn slaap kan praten, zodat Everold de benodigde informatie krijgt. Zoals in alle visioenen van Eivor verandert hij in Odin, een zeer kwade Odin zelfs. Zijn zoon Baldr zit vast in Niffelheim en Odin is van plan om er alles aan te doen om hem te bevrijden. Aan het begin van elke zogenoemde run, krijg je wapens en abilities toegewezen. In de gebieden moet je vervolgens keuzes maken. Wil je naar de eilanden met abilities, runes, betere wapens of wil je juist je gezondheidsbalk uitbreiden. Je kunt niet alles doen, want de kettingen die de eilanden verbinden breken. Daarnaast is er een handelaar waar je met de verdiende munten allerlei bonussen en abilities kunt kopen. In de meeste gevallen verlies je deze na een run, maar de gekochte abilities keren willekeurig terug. Aan het eind van elk gebied heb je een eindbaas die je moet verslaan. Sterf je voordat je het einde van Niffelheim hebt bereikt dan keer je terug naar Odins kamp. Hier kun je armour upgraden, trinkets kopen en Shard Memories inleveren voor skills. Dit is ontzettend vermakelijk en er zit nog een relatief goed verhaal achter ook.

Drie totaal verschillende uitbreidingen

Naast twee jaar aan gratis content zijn er ook drie verschillende uitbreidingen uitgekomen. Twee ervan zijn onderdeel van de Season Pass en zitten automatisch in de Assassin’s Creed: Valhalla Gold Edition en Ultimate Edition. Dit zijn The Wrath of Druids en The Siege of Paris. In de eerste uitbreiding vertrekt Eivor naar Ierland om zijn neef Barid te helpen. Als koning van Dublin wil hij ervoor zorgen dat het een echte handelsstad wordt, maar er zijn ook problemen met de plaatselijke koningen. Ondertussen is er een sekte van druïden die roet in het eten gooit en zich verborgen houdt. Naast het feit dat Ierland er nogal mysterieus uitziet, heeft deze uitbreiding een sterk verhaal en is de gameplay vermakelijk. Het mooiste is nog wel dat je handelsposten moet overnemen, ze moet uitbreiden en ondertussen kunt handelen met belangrijke heren uit het Midden-Oosten en Zuid-Europa. The Siege of Paris is de tweede en de direct wat mindere uitbreiding. Parijs was in deze tijd niet anders dan een gehucht. Dat de plaag er heerst en een district door overstromingen onder water staat, maakt het er niet beter op. Eivor wordt namelijk door Toka naar Frankrijk gehaald, omdat haar oom Sigfred ruzie heeft met Koning Karel III de dikke. Eivor is bang dat de koning zich richt op Engeland en dat de Raven Clan dan te maken krijgt met een oorlog. Een bondgenootschap zou dan ook handig zijn. De titel van de uitbreiding toont al aan waar het op uitloopt en dit is tegelijkertijd het beste hoofdstuk. Nu wordt het opeens interessant en komt er een andere wending aan. Hoewel de uitbreiding wel iets nieuws toegevoegd dankzij de abilities, blijft het daar eigenlijk bij. Het gebied is net niet interessant genoeg, vooral niet als je het vergelijkt met Wrath of the Druids. Nu is koning Karel III ook een gozer die weinig sympathie opwekt. Dus dat de Noormannen zijn land plagen is een terechte straf. Het is wel de eerste uitbreiding waarbij je niet bezig bent met het behalen van bondgenootschappen in de gebieden, maar dat komt ook omdat de map relatief klein is.

Dawn of Ragnarök is de laatste uitbreiding en draait niet om Eivor, maar juist volledig om Odin. Baldr is een lastige zoon, want hij is door Surtr gevangengenomen. Hierdoor moet je het rijk van de dwergen verkennen om te achterhalen of je Baldr kunt bevrijden. De dwergen leven onder een schrikbewind en hebben zich teruggetrokken in Shelters die je kunt vinden. Doordat je als Odin speelt, heb je toegang tot allerlei toffe abilities, maar zoals in de review van Dawn of Ragnarök wordt aangegeven is het niet supervernieuwend. Het verhaal van Odin was wel interessant om te volgen in de main game dus ik ben blij dat Ubisoft heeft besloten om dit met een uitbreiding verder te verkennen. Omdat het puur gaat om de goden en mythologie is dit echter niet voor iedereen weggelegd. Het schijnt ook nog eens met een cliffhanger af te lopen. Ik moet bekennen dat ik deze uitbreiding nog moet spelen, want ik wil eerst de gratis content afronden. Ik ben dus nog wel een tijdje zoet en dat maakt het wachten op Assassin’s Creed: Mirage in ieder geval verdraagzaam.

Aan alles komt een eind en dus ook aan de updates voor Assassin's Creed: Valhalla. Zoals je hebt kunnen lezen, is het een lange reis geweest en is er genoeg gratis en betaalde content voor de game verschenen. Ik heb al gezegd dat dit veel vrijheid biedt voor de ontwikkelaars en het is hopen dat ze deze weg blijven bewandelen voor de volgende Assassin's Creed games. Als je net zoals ik nog de gratis content moet spelen dan ben je nog wel even zoet. Mocht je de game nog helemaal niet in huis hebben, maar aan de hand van dit artikel enthousiast geworden zijn, dan kun je smullen van een goede dosis content. Laat in de reacties vooral achter wat volgens jou het beste moment of onderdeel van Assassin's Creed: Valhalla is. En om dit allemaal te eindigen deel ik nog even de wijsheid van Eivor die altijd zijn eigen plannen volgde: "I will not be captive to another man's gaudy design. My destiny is mine to weave."