MLB The Show 25 review - Slaat de bal niet mis

Honkbal is in mijn ogen in Nederland misschien wel de meest ondergewaardeerde sport die er is. Je hoort er vrijwel niemand over, maar het is een ontzettend interessante en boeiende sport. Gelukkig brengt Sony San Diego jaarlijks een honkbalgame uit om ons daar eens goed aan te herinneren. Alleen we kennen de verhalen wel van jaarlijkse sportgames: die zijn zeker niet ieder jaar van topkwaliteit. Ik geef het je ook te doen hoor. Probeer maar eens ieder jaar weer een sportgame uit te brengen met genoeg kwaliteit, verbeteringen, vernieuwende en verfrissende elementen om die klagende gamers een beetje tevreden te houden. Of dat met MLB The Show 25 is gelukt ga ik je haarfijn uitleggen in deze review.

Van honkbal nitwit tot superster

Meestal bewaar ik bepaalde dingen pas tot het eind van een review, maar in dit geval ga ik direct uit de school klappen. MLB The Show steelt ook dit jaar weer de show. Opvallend genoeg staat dit deel niet bol van de vernieuwingen, maar MLB The Show 25 bewijst dat je niet altijd de grootste vernieuwingen hoeft te implementeren om een sportgame interessant te houden. Het kan al lonen om gewoon goed te luisteren naar de mensen die je games spelen. En dat is wat Sony San Diego dit jaar met MLB The Show heeft gedaan. Er zijn wel wat nieuwe dingen toegevoegd, maar ook veel goede dingen gebleven. Bovendien heeft de ontwikkelaar her en der wat tweaks aangebracht om de vertrouwde gamemodi de extra schwung te geven die het nodig heeft. Oke, ik besef mij volledig dat ik nu aan slag ben en een uitleg verschuldigd ben. Dus ik neem je even mee door mijn ervaring met deze honkbalsim.

Laat ik beginnen bij Road to the Show. Dat deze gamemodus beschikbaar is, is niks nieuws ten opzichte van voorgaande jaren. Het is een soort carrièremodus waarbij jij als honkbalspeler het moet zien te maken in de wereld van de knuppels en honkbalhandschoenen. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, want tijdens de Road to the Show word je al snel met je neus op de feiten gedrukt dat je meer kans hebt om astronaut te worden dan een professioneel honkbalspeler. Nu jouw zelfvertrouwen in één zin aan diggelen is geslagen is het tijd om deze langzaam weer op te bouwen. In MLB The Show 25 kun je dit voor het eerst doen door te starten op de middelbare school en vervolgens door te stromen naar een universiteit. Eigenlijk zoals het in Amerika ook echt gaat. Het is niet dat je op een dag je bed uit rolt en vervolgens in het Yankee Stadium de sterren van de hemel staat te honkballen. Het ontwikkelen van je honkballer is wat vernieuwd. Je kunt Show Points verdienen die je vervolgens weer kunt spenderen aan je speler. Zo hou jij zelf de controle over zijn ontwikkeling.

Opa vertelt

Van alle gamemodi is Franchise Mode misschien nog het minst aangepast ten opzichte van voorgaande edities. De ontwikkelaar heeft wat tweaks toegepast voor een betere off-season ervaring, maar dat zit hem dan vooral in het feit dat bepaalde factoren voortaan een rol spelen bij de onderhandelingen. Zo is het nu van belang wat de status van je team is, maar ook de persoonlijke voorkeuren van een speler. De motivatie die een spelers heeft om voor jouw team te komen spelen bepaalt nu hoe lastig het gaat zijn om hem in je team te krijgen. Verder is er een nieuwe feature toegevoegd waarop je een overzicht te zien krijgt van alle beschikbare spelers. Diamond Dynasty geldt nog altijd als het FUT van MLB The Show 25, waarbij je kaarten moet verzamelen om een team mee te vormen. Hieraan is wel Weekend Classic toegevoegd, waarbij je het online kunt opnemen tegen spelers van ongeveer hetzelfde niveau. Ook kun je offline aan de gang met de Diamond Quest. Een soort bordspel waarbij je uitdagingen moet voltooien waarmee je vervolgens weer nieuwe perks kunt vrijspelen.

Sinds een aantal jaar heeft Sony San Diego Storylines geïntroduceerd, waarbij telkens wordt ingezoomd op een specifieke speler uit het verleden. Een ontzettend toffe gamemodus, waarbij Bob Kendrick op een ontzettend interessante wijze vertelt over het verleden van die specifieke speler. Bij iedere verhaallijn speel je vervolgens een stukje van een belangrijk moment of memorabele wedstrijd. Eigenlijk is het bizar dat voetbalgames nog niet een soortgelijke gamemodus kennen. Dit is inmiddels het derde seizoen van Storylines en ik betrap mij er ieder jaar weer op dat dit de eerste gamemodus is die ik speel. Dit jaar gaat het vooral over spelers met een bijnaam, zoals James "Cool Papa" Bell, Norman "Turkey" Stearnes en Charles Wilber "Bullet Joe" Rogan. Stuk voor stuk honkballegendes uit het verleden die op deze manier geëerd worden en waardoor nieuwe generaties ze ook leren kennen. Zoals we dat kennen van MLB The Show zullen er gedurende het jaar ook weer nieuwe verhaallijnen worden toegevoegd.

Er zijn ook zeker verbeterpunten

Gameplaytechnisch is er eigenlijk niet zoveel veranderd. Vrijwel alles van wat je van vorig jaar kent zit ook in deze editie. De enige toevoeging die er op dit gebied is gedaan is de implementatie van Ambush Hitting. Dit is een nieuwe manier om de bal te slaan waarbij je moet anticiperen op de locatie van de pitch. Als je dit goed doet, dan krijgen je stats een boost, maar zit je ernaast, dan worden je stats juist minder. Ambush Hitting kan er dus voor zorgen dat je beter of slechter wordt tijdens de wedstrijd. Vooral als je een beetje weet wat de handelsmerken van bepaalde pitchers zijn kan dit in je voordeel werken. Het is leuk dat het erin zit, maar als het niet was toegevoegd had ik dit ook echt niet gemist.

Hoewel MLB The Show 25 er zeker niet slecht uitziet, wordt het misschien weleens tijd voor Sony San Diego om flink te investeren in een nieuwe engine. De engine die wordt gebruikt bij het ontwikkelen van MLB The Show is weliswaar speciaal gebouwd, maar is al in 2006 gereleaset. In de tussentijd is de engine uiteraard wel voorzien van de nodige updates, maar na bijna twintig jaar mag er toch wel eens een andere engine komen om de game ook op grafisch niveau naar een nog hoger level te tillen. Overigens moet daarbij wel worden vermeld dat het niet voelt alsof je naar een engine van 25 jaar oud aan het kijken bent, maar er zijn wel wat verbeteringen mogelijk. Wat niet verbeterd hoeft te worden is de soundtrack, want deze is ook dit jaar weer heerlijk om naar te luisteren. Het scrollen door de menu's is met MLB The Show 25 absoluut geen straf, want ondertussen hoor je heerlijke muziek dat bovendien ook goed past bij de sport en bij de game.