Review: A Boy and His Blob Nintendo Wii

Als ik op zoek ga naar een nieuwe titel voor de Wii, dan moet dat een game zijn die mij
de 'Nintendo feeling' geeft. A Boy and His Blob is zo'n game. Eentje die naadloos past in het rijtje van Mario, Zelda, Kid Icarus, Donkey Kong en ga zo maar door. Ik was dan ook erg blij dat Way Forward zijn uiterste best heeft gedaan om mij dit gevoel te kunnen bezorgen. Deze remake van het in 1989 gelanceerde origineel heeft namelijk behoorlijk wat in zijn mars, of... Blobolonia.

Betoverend

Wanneer er plots een komeet de aarde op zijn grondvesten doet schudden, gaat de jongen (heeft die gast geen naam of zo?) op onderzoek uit. Niet ver van zijn comfortabele boomhuis vindt hij een rokende krater, van waaruit ineens een witte Blob verschijnt. Waarom deze Blob op aarde is beland, wordt eigenlijk niet echt duidelijk en doet er wat mij betreft ook niet toe. Wat er wel toe doet, is dat je meteen vanaf het begin wordt ingepakt door de adembenemende spelomgeving. De kleinste details van licht en duister, de bewegende achtergronden en krioelende beestjes zorgen voor een sprookjesachtige sfeer. Dit, in combinatie met een originele gameplay, maakt van deze 2D platformer een Nintendo classic in de dop. Neem dus maar een sprong in het diepe en waag jezelf in de wereld van A Boy and His Blob.

Piece of jelly bean?

Zodra je Blob gevonden hebt en beetje bij beetje begint uit te dokteren hoe het spel werkt, kom je er al snel achter dat de basisprincipes vrij eenvoudig zijn. Je hebt de jongen, die eigenlijk niet veel meer kan dan alleen springen en je hebt Blob, die in wel vijftien verschillende objecten kan veranderen.
Je doet dit door hem verschillende soorten jelly beans te voeren, die je uit een overzichtelijk menuutje kunt selecteren. Hiermee overwin je de grote variatie aan obstakels. Daarnaast loopt er her en der nog een flink aantal bloboloniaanse rotzakjes rond, om het jou als gamer extra moeilijk te maken. De jelly beans bieden hier soelaas. Zo kun je de vijand in een valkuil laten lopen, laten ontploffen, of er met een raket overheen vliegen. Opties genoeg, dunkt me.

Helemaal zonder kleerscheuren zul je er dus niet afkomen. Gelukkig kent het spel een onbeperkt aantal continues. Je moet namelijk wel veertig levels doorlopen die, naarmate het spel vordert, behoorlijk pittig worden. Daarnaast kun je in elk level ook nog eens drie schatkisten bemachtigen, die voor leuke bonuscontent zorgen. Deze verzamel je allemaal bovenin je boomhuis, helemaal voor jezelf, you greedy bastard you. Ach ja, dat heb je immers wel verdiend na al die wilde avonturen met je blobje. Even staar je naar dat heerlijke bed, echter op je lauweren rusten zit er niet in. Blobolonia redt zichzelf toch niet?
Op naar de eindbaas dus. Tijd om die maniakale flabberbeesten uit te roeien. For Blobolonia!