Review: Battlefield 2042 - Eindeloze potentie PlayStation 5

Niet zover in de toekomst komen de wereldmachten wederom kaarsrecht tegenover elkaar te staan. De wereld is naar de knoppen en de Amerikanen en Russen zijn in conflict om strategische punten van elkaar af te nemen. Iets wat zomaar eens echt kan gebeuren, maar vooralsnog is het een fictief moment in de toekomst dat DICE schetst met de nieuwste Battlefield; Battlefield 2042. Na een ietwat teleurstellende bèta van Battlefield 2042 is het dan eindelijk zover, de game is volledig speelbaar. Net op tijd want de koude dagen vol stortregen en rukwinden staan weer voor de deur. In de Call of Duty: Vanguard review kunnen we lezen dat de game helaas niet weet te imponeren op de PlayStation 5. Gaat Battlefield 2042 dat wel doen?

Call a medic!

Battlefield 2042 is wederom op-en-top Battlefield. Of toch niet? Hmm, ja toch wel, maar ook weer niet. Het is een lastige, want in de basis is Battlefield 2042 absoluut een herkenbare game als het gaat om typerende Battlefield-gameplay. De maps zijn groot, de spelers komen in grote getale, voertuigen staan weer klaar en de explosies dreunen non stop over het strijdveld. De maps zijn groter dan ooit en bieden onderdak aan 128 (pc, Xbox Series X|S en PlayStation 5) of 64 (PlayStation 4 en Xbox One) spelers die met elkaar op de vuist gaan. Dat doen we in drie modi, die stuk voor stuk sterk van elkaar verschillen. Groter en beter dus, maar dat is niet alles waar verandering in is aangebracht. Het hele systeem met de classes is namelijk op de schop genomen. Niet langer strijden we met karakterloze personages die gebonden zijn aan een bepaalde uitrusting. We krijgen namelijk bij het opstarten – en eigenlijk ook tijdens het spelen - van een match de mogelijkheid om een specifieke Specialist te kiezen. Iedere Specialist is voorzien van een uniek voorwerp dat gebonden is aan dat bepaalde personage. Zo beschikt Boris over een sentry gun, Irish over een deployable shield en Dozer over een riot shield. Verder is de uitrusting naar eigen wens in te vullen, zo kan bijvoorbeeld medic Maria Falck zich uitrusten met repairing tools of een ammo box, maar nog steeds gebruikmaken van haar syringe gun. De ene speler vindt dit nogal irritant, omdat samenspel in het gedrang komt met het verdwijnen van specifieke classes. Hierdoor neigt de game al snel naar hero shooter, wat sterk tegen de traditionele Battlefield-feeling indruist. Ik ben echter geen teamspeler en kan de keuze voor vrije keuze dan ook wel waarderen. Nu is het namelijk mogelijk om een ultieme build te creëren.

Een ultieme build creëren doe je niet enkel even tussen de matches door. Je bent namelijk continu aan het schakelen om je build te matchen met de situatie waar je je op dat moment in bevindt. Het “Plus-systeem” is de nieuwste en verreweg beste toevoeging die Battlefield 2042 te bieden heeft. Middels het d-pad is het mogelijk om een attachment menu te openen. Dit “Plus”-menu stelt spelers in staat om on-the-fly te wisselen van ammunitie, scope, geweersloop en grip. Dit is op ieder moment te doen waardoor je een gevaar kunt vormen op zowel lange- als korte afstand. Iedere aanpassing komt echter met voor- en nadelen. Zo hebben bepaalde attachments bijvoorbeeld een negatief effect op de recoil, fire rate of damage van het geweer. Alle opties en effecten zijn inzichtelijk in het equipmentmenu en een beetje zelfstudie is dan ook wel handig. Over geweren gesproken; ook in deze game zit weer het nodige wapentuig. Helaas lijkt het er wel op dat er in de toekomst aanzienlijk minder keuze is. Het Plus-systeem verbreedt gelukkig het aantal opties op een unieke build per situatie, maar ieder type geweer (SMG, Assault, Sniper, et cetera) komt in hooguit drie verschillende wapenvarianten. Dat is naar mijn mening helaas ietwat weinig waardoor je veelal met hetzelfde wapentuig aan het spelen bent. Idem voor de Specialists. Nu kan ik ergens begrijpen dat dit een typisch launch dingetje is, maar tien Specialists en een handjevol guns is net wat te karig om de nodige variatie aan te brengen.

Drie totaal andere ervaringen

Het beoordelen van een online shooter bij launch is niet eenvoudig. Dit type games voelen op de dag van lancering veelal leeg aan en zijn dan ook vaak toe aan meer content. Zo is het ook met Battlefield 2042. Op dit moment kunnen we kiezen uit een drietal modi, bestaande uit: All Out War, Hazard Zone en Portal. Drie totaal andere spelmodi die ieder iets unieks weten te bieden. Er is overduidelijk één grote afwezige. Inderdaad, Battlefield 2042 beschikt niet over een singleplayer ervaring. Hiermee volgt DICE een populaire trend die al succesvol is gebleken in andere franchises. Persoonlijk kan ik een goede singleplayer ervaring wel waarderen. Het is meestal een lekker opwarmertje voor het online geweld en doet de basics spelenderwijs uit de doeken. Mis ik het in Battlefield? Nee, niet echt. De franchise staat bekend om de online gameplay en dat is er meer dan genoeg voor mij.

All-Out Warfare
De meest vertrouwde modus is All-Out Warfare. In deze modus nemen 64 spelers het op tegen 64 anderen (op pc en next-gen consoles). All-Out Warfare is de overkoepelende modus voor spelmodi Conquest en Breaktrough, twee speltypen die de veteranen onder ons een warm hart toedragen. In Conquest dien je een bepaald aantal sectoren te veroveren. Een sector bestaat uit één of meerdere punten die ingenomen dienen te worden om de complete sector zo naar je toe te trekken. Met iedere sector die wordt toegeëigend, loopt het aantal units van het vijandelijke team sneller leeg. Deze “domination” modus voelt vertrouwd aan en levert precies wat je ervan verwacht, een grote veldslag en de meest complete Battlefield-ervaring. Breakthrough brengt het geweld veel dichter naar elkaar door het aantal spelers op te delen in twee teams, bestaande uit aanvallers en verdedigers. Het doel van de aanvallers is uiteindelijk om sector voor sector dichter bij de eindstreep te komen. Het verdedigende team dienst zich in te graven en de sectoren met hand en tand te verdedigen. De twee submodi zijn de bread en butter van Battlefield en doen exact hetgeen dat van All-Out Warfare verwacht wordt.

Hazard Zone
De tweede modus komt in de vorm van Hazard Zone. Hoewel DICE wil benadrukken dat dit absoluut geen Battle Royale is, heeft het er zeker wel wat van weg. Toch kan ik de gelijkenis met andere games veel sneller vinden. Zo doet Hazard Zone in de praktijk meer denken aan games zoals Escape from Tarkov en Hunt: Showdown. Deze objective based modus plaatst je in een squad van vier leden en geeft je het doel om een aantal data drives te verzamelen en deze naar een extractiepunt te loodsen. Makkelijker gezegd dan gedaan, want de map zit vol met AI-tegenstanders en ook nog eens andere spelers die hetzelfde doel delen. Je beschikt over slechts één leven, is de squad gewiped, dan eindigt de pot voor jouw team. Uiteindelijk komen er slechts twee teams als winnaar uit de bus, want iedere match eindigt (na zo’n tien minuten) met een tweetal extractiepunten. Wanneer een extractiepunt is gebruikt, is deze niet langer beschikbaar. Je komt dan ook vrijwel gegarandeerd andere spelers tegen die hun leven net zo graag willen behouden als jij. Kills, extracties en andere objectives belonen je met Dark Market Credits. Deze valuta is gebonden aan Hazard Zone en stelt je in staat om voorafgaand aan de match wapens, equipment en andere perks aan te schaffen. Heb je geen credits? Geen probleem, er is namelijk altijd een gratis uitrusting beschikbaar. Opvallend is echter wel dat de valuta in overvloed aanwezig is. Na een aantal redelijke matches zwem je in de Dark Market Credits en is het dus mogelijk om iedere match met een redelijke loadout te starten. Hoewel er veel potentie in de modus zit, voelt deze op dit moment nog ietwat leeg aan. Daarnaast is de balancing ook nog een beetje zoek. Dit komt mede door spelers die met volledig aangekochte gear het opnemen tegen nieuwkomers die gebruikmaken van de basic loadout. Hopelijk trekt dat na wat learnings snel aan.

Battlefield Portal
Last but not least is er ook nog de Portal-modus. Battlefield Portal geeft iedereen de ruimte om zijn of haar ultieme Battlefield-scenario te creëren. Deze speeltuin is easy to use en zorgt ervoor dat de gameplay opties in theorie eindeloos zijn. Er zitten flink wat stinkers tussen, maar er zitten ook zeker onwijs leuke opties tussen. Bouwers hebben overigens niet enkel keuze uit assets uit Battlefield 2042. Battlefield 1942, Battlefield 3 en Battlefield Bad Company 2 zijn namelijk ook onderdeel van Portal. Sterker nog, ze maken een essentieel onderdeel uit van de modus. De devs hebben namelijk ook twee volledige maps van alle drie de games volledig opgebouwd in Battlefield Portal. Op deze oude (maar dus ook tegelijkertijd nieuwe) maps zijn gamemodi Conquest en Rush te spelen op de oude manier. Dat wil zeggen met de originele classes, personages, voicing, controls en wapens. Erg tof gedaan en een interessante manier om een echte remake in een nieuwe game te introduceren. Portal is de échte toekomst van Battlefield 2042. De modus is nu nog niet waar het moet zijn, maar zal naar grote waarschijnlijkheid ondersteunt worden door de devs én de community. Nu ben ik van de devs niet altijd zeker, maar als er één groep actief is, dan is het wel de modding community.

Groter en dus beter?

Als we naar de maps kijken, dan kunnen we al snel stellen dat dit de grootste strijdlocaties tot op heden zijn. Iedere map heeft een ander soort feeling en brengt de nodige variatie naar de speelsessies. Hoewel de maps zeker groter zijn, wil het niet per definitie zeggen dat je dat direct merkt. Zo merk je vanaf grondniveau eigenlijk vrij weinig van de grote schaal, dit omdat de strijd zich voornamelijk concentreert rondom een aantal locaties op de map. De ruimtes daartussenin kunnen op de grond al snel leeg en verlaten aanvoelen. Ridder te voet het vaste land bewandelen is dan ook snel saai. De voertuigen krijgen echter een veel groter speelveld om mee te werken en dat merk je direct wanneer je aan boord van een aanvalshelikopter stapt. Met het grootste gemak reis je heel de map over en zit je continu bovenop de actie. Het zijn dan ook vooral de luchtvoertuigen die profiteren van de grotere schaal en niet de voetsoldaten. Daarnaast is ook niet iedere map even aantrekkelijk. Er zitten zeker uitspringers tussen, zo strijd je in Egypte bijvoorbeeld op een map die is opgesplitst door een gigantische muur. Deze muur representeert een mooie scheidslijn met aan de ene zijde een woestijn en aan de andere een prachtig groen landschap. Beide kanten wordt het nodige uitgevochten, maar geen plaats is zo actief als de zone rondom de muur. Deze locatie is een goed voorbeeld van een geslaagde map, maar sommige locaties voelen ongeïnspireerd aan. Een stad met wat hoge wolkenkrabbers, hier en daar een vijvertje en wat pleintjes heb ik al te vaak gezien. Daarnaast is de mate van vernietiging ook niet compleet des Battlefields. Ja, er zitten verwoestbare objecten in de game, maar grote instortende gebouwen komen we niet snel tegen in 2042. Zal wel aan de bouwkwaliteit van de toekomst liggen. Kudo's bouwvakkers van de toekomst!

Nouja, nu beweer ik bovenstaande, maar dat is niet helemaal waar. De maps zijn namelijk wel voorzien van extreme weersinvloeden en grote gebeurtenissen. Gelukkig niet gedurende iedere match, maar wel vaak genoeg om op te vallen. Zo kan het landschap geteisterd worden door grote tornado’s die spelers en voertuigen opzuigen om weer honderden meters verder uit te spugen. Zandvlaktes worden geplaagd door zandstormen en in het Arctische gebied ontkom je niet aan ijzingwekkende sneeuwstormen. Op die momenten schiet de chaos door het dak en is het ultiem genieten van Battlefield 2042. Deze extreme weersinvloeden komen echter niet zonder nadelen. Zo heb ik menig man horen klagen over de grafische performance op de Xbox Series S wanneer het net even te druk wordt op het scherm. Op de PlayStation 5 valt er weinig te klagen wat betreft de graphics. De audio is nog wel een puntje, zo zijn voetstappen bijzonder luid, is het lastig om te bepalen waar geluid nou precies vandaan komt en is de soundtrack super meh.

Performance

Hoewel ik Battlefield 2042 absoluut mooie dingen heb zien doen, moeten we toch ook nog even kijken naar de mindere onderdelen. Ja, ook deze zijn helaas aanwezig en het is nog maar de vraag wanneer deze allemaal opgelost zijn. Zoals gezegd ziet de game er fantastisch uit. De locaties zijn mooi vormgegeven en zijn absoluut geen straf om doorheen te rennen/vliegen/rijden. Helaas zijn het echter wel slechts zeven maps die momenteel beschikbaar zijn in All-Out Warfare (plus zes kleinere classic maps die puur gebonden zijn aan Portal). En ook al zijn deze maps nog zo groot, herhaling ligt al snel op de loer. Ook heeft een vast setje van slechts tien Specialists een ander bijkomend nadeel. Iedereen lijkt namelijk op elkaar! Deze No-Pats (zoals de soldaten zich noemen) strijden voor beide wereldmachten en zijn dus flexibel inzetbaar. Het heeft gewoon iets geks om tegenover een directe kopie van jezelf te staan tijdens een intens vuurgevecht. Nu is het mogelijk om met skins een Specialist ietwat aan te passen, maar waarom kunnen we niet gewoon zelf kiezen hoe een Specialist eruit ziet en wat deze aan heeft? Het is zonde, want de game staat volledig in het teken van customisation.

Bugs zijn er ook in Battlefield 2042, maar eigenlijk in een veel mindere mate als ik had verwacht. De meest vervelende is wellicht de team swap bug (zoals ik deze liefkozend noem). Het is namelijk regelmatig voorgekomen dat mijn teamgenoten plotseling waren voorzien van rode markers (normaal zijn deze voor teamgenoten blauw). Hierdoor kan ik op ze blijven schieten tot ik een ons weeg, maar dood gingen ze niet. Spawnpoints blijft een lastig onderdeel van online shooters, maar over het algemeen was ik daar nog best tevreden over. Je squadmates zijn veelal een bruikbaar punt om op te spawnen waardoor je alweer snel midden in de actie kwam te zitten. Natuurlijk zitten er ook de nodige missers tussen. Zo is het bijvoorbeeld meer dan eens voorgekomen dat ik wist te spawnen in een neerstortend vliegtuig. Uiteraard zijn er ook nog de nodige balancing issues waarbij een aantal wapens veel potenter zijn dan anderen. Het is echter een online game en daar is balancing dan ook een belangrijk onderdeel van het dagelijkse design proces. Wat dat betreft zie ik de balancing dan ook als een tijdelijk probleem.