Review: Have a Nice Death - Lachen om de dood Pc

De dood is iets wat wij mensen niet kunnen ontwijken. Je weet dat het eraan zit te komen, maar wanneer en hoe is vaak een mysterie. Voor veel mensen is de dood iets beangstigend en dan is humor de oplossing. Humor laat de wereld draaien en is een fantastisch coping mechanisme. Er valt genoeg zwarte humor in te zetten over de dood en dat is precies wat Have a Nice Death doet. De spot wordt gedreven met Magere Heijn die een burn-out heeft en de op hol geslagen managers moet kalmeren. Zij zijn allen het hoofd van een afdeling die genoemd is naar een manier waarop een mens kan sterven. Zwarte humor speelt een grote rol in Have a Nice Death en dat is één van de redenen waarom het een vermakelijke game is. Tijd dus om het hiernamaals te betreden als Magere Heijn en erop los te slaan.

Magere Heijn heeft een burn-out

Wanneer het einde nabij is, verschijnt Magere Heijn om je ziel mee te nemen naar het hiernamaals. Na eeuwenlang zijn werk netjes te hebben uitgevoerd, heeft hij geen zin meer om de wereld rond te reizen. Ik kan me voorstellen dat het vermoeiend wordt om telkens met je zeis de zielen van mensen te verzamelen. Daardoor roept hij de Sorrows in het leven. Vanaf dat moment reizen deze gedrochten over de wereld en hoeft Magere Heijn alleen maar in zijn kantoor te zitten. Magere Heijn heeft alleen niet goed over de situatie nagedacht. Voorheen deed zijn magische boek zelf het papierwerk, maar nu stromen de zielen met een grote snelheid binnen. Het is aan Magere Heijn om alle zielen goed te keuren en naar de juiste afdeling te sturen. Het papierwerk slokt het leven uit hem en al gauw wordt hij er letterlijk door omringd. In de komische en fantastische intro van Have A Nice Death zien we de invloed die het op hem heeft. Magere Heijn heeft een burn-out en besluit om zijn mantel en zeis weer op te pakken. Tot overmaat van ramp zijn de Sorrows voor zichzelf begonnen en zijn de verschillende afdelingen een bende. Het is aan Magere Heijn om zijn managers tot orde te roepen en te ontsnappen aan zijn burn-out. Dieper dan dat gaat het verhaal niet, maar dat betekent niet dat je niet meer te weten komt over de personages en het kantoor. In de afdelingen staan verschillende werknemers die elke keer weer een ander dialoog hebben. Op een gegeven moment besluiten ze zelfs om te staken en hebben ze bizarre eisen.

Als je niet tegen zwarte humor kan, dan kun je Have a Nice Death al doorstrepen. De verschillende afdelingen zijn namelijk gebaseerd op hoe mensen vandaag de dag kunnen sterven. Zo is er een afdeling voor verslaving, ziektes en industriële pollutie. Om Magere Heijn een beetje te helpen met vechten is er zelfs een antidepressiva drankje. Elke afdeling heeft zijn eigen eindbaas, maar er zijn ook minibazen te vinden. Deze hebben net zulke zwarte humor, want er loopt een jongeman bij die zichzelf blijkbaar heeft opgehangen. Het touw, dat nog steeds rond zijn nek zit, wordt gebruikt voor de aanvallen. Ik kan die zwartgallige humor en zelfspot ontzettend waarderen en het past zo goed bij de setting van de game. Wat opvalt aan Have a Nice Death, is dat elke vijand een achtergrondverhaal heeft. Wanneer je een vijand voor het eerst tegenkomt, kun je ervoor kiezen om in je handboek zijn verhaal te lezen. Hoe vaker je dezelfde vijand weet te vermoorden, hoe meer informatie er wordt toegevoegd. Het geeft de wereld net wat meer leven. Tegelijkertijd ga je bizarre verhalen en vijanden tegenkomen. De game zit nu eenmaal vol met humor.

Welcome to the after life

Welcome to the After Life wordt al zingend naar je hoofd geslingerd wanneer je na een mislukte poging weer terechtkomt in het kantoor. Dat is mij ondertussen al zo vaak overkomen dat ik het na een run al direct begin te zingen. Ontsnappen aan de burn-out is niet eenvoudig en het oplossen van alle rotzooi ook niet. Dat past goed bij het genre van Have a Nice Death, want als roguelike hoort sterven erbij. Hierdoor komt hij gewoon weer in zijn eigen kantoor terecht. Het is uiteindelijk de bedoeling dat je de acht verschillende afdelingen en de acht bijbehorende managers overleeft. Het wordt dan ook duidelijk wie er precies achter de rotzooi zit. Er zijn verschillende eindes waar ik uiteraard niets over ga zeggen. Elke afdeling bestaat nog eens uit zeven verdiepingen die vol zitten met vijanden. Van Milkshake-bekertjes met rietjes tot antibiotica pillen en wandelende hartaanvallen. Door een lift te nemen kun je naar de verdiepingen toe, maar waar je vervolgens terechtkomt, ligt aan de keuze die je maakt. In totaal zijn er drieëntwintig verdiepingen, waarvan je telkens een kleine selectie krijgt. Jij bepaalt aan de hand van je voortgang waar je naar toe gaat, want elke verdieping heeft zijn eigen beloning. Magere Heijn kan nog een wapen en een spreuk, die gebruikmaakt van mana, meenemen. Je moet deze tijdens een poging zien te vinden, maar je kunt ook naar de Shop, Cloak room, Equipment Storage en Spell Store. Aan het eind van deze verdiepingen heb je in ieder geval een nieuw wapen of een spreuk. Bij de Shop moet je wel eerst je Soulary besteden, want ook de werknemers willen een zakcentje verdienen.

De gezondheidsbalk van Magere Heijn wordt niet alleen minder na een aanval, er worden ook verwondingen toegebracht. Hierdoor wordt een gedeelte van de gezondheidsbalk grijs en kun je alleen het grijze gedeelte weer vol laten lopen met behulp van de Anima. Koffie en prestige Anima zorgen voor een pure genezing en zijn daardoor de enige manieren waarop je de gezondheidsbalk weer volledig kan laten vollopen. Je kunt ze willekeurig krijgen van vijanden, maar de Anima Deposit is de verdieping waar je ze sowieso krijgt. Dit is direct één van de minpunten van de game, want Anima is ontzettend schaars. Dit maakt de game een stuk lastiger, want je wilt niet met twintig gezondheid voor een eindbaas komen te staan. Net voor de eindbaas krijg je toegang tot de Shop en Control Room. In de winkel kun je nog een drankje, Curse of nieuw wapen kopen. In de Control Room kun je dan weer je wapens upgraden. Daarna is het tijd om één van de managers in elkaar te slaan. Na een korte cutscene kom je in het gevecht terecht en moet je van de Sorrow zien te winnen. Ze zullen pas luisteren, wanneer je ze alle acht hebt verslagen. Hierdoor zul je een aantal eindbazen meerdere keren moeten bevechten, want in je eerste poging ga je de laatste eindbaas niet bereiken. Vervelend is dit niet, want de dialogen zijn telkens anders en ook de eerste eindbaas had opeens andere aanvallen.

Gelukkig kent Have a Nice Death een uitgebreid level-up systeem. Na een mislukte poging krijg je ervaringspunten en wanneer je een level behaalt, krijg je nieuwe voordelen. Het kan zijn dat je automatisch met een Anima start of met de lift direct naar de eerste eindbaas kunt gaan. Deze shortcuts klinken leuk, maar je bent dan wel een stukje zwakker, waardoor de eindbaas lastiger is. Je slaat namelijk alle zeven verdiepingen over en hebt dan minder controle over het eindresultaat. De combat is lekker snel en vloeiend, en dat is direct een valkuil. Ik had de laatste dagen niet zo heel veel geduld en daardoor was ik lekker op de knoppen aan het rammen. Omdat je een aanval niet kunt annuleren, gebeurde het nog wel eens dat ik doelloos in de lucht aan het slaan was. Je moet berekenend de gevechten ingaan, want je krijgt niet zomaar je gezondheidsbalk weer vol. Als een gek door een afdeling rennen en niet opletten zorgt ervoor dat je een slechte poging tegemoet gaat. Hetzelfde geldt voor de minibazen en eindbazen die je tegenkomt. Ze hebben allemaal specifieke aanvallen en dat patroon kun je onthouden. Of niet en dan kun je vaarwelzeggen tegen je poging, wat frustrerend is als je net een mooie combinatie aan wapens hebt. Het is in ieder geval duidelijk dat sterven altijd aan jezelf ligt en niet aan de game.

Rest in Paperwork

Have a Nice Death heeft een mooie collectie aan wapens en spreuken. Daardoor is het jammer dat je voor een nieuwe poging niet kunt bepalen welke je meeneemt. De wapens vind je willekeurig op de afdelingen, tenzij je de Ignots besteedt in de winkel en vervolgens een contract afsluit. De reden waarom dit jammer is, heeft te maken met de combinaties. Het is leuk om wapens en spreuken uit te testen en te kijken met welke je het verst komt. Door de RNG is dit nu beperkt. Hetzelfde geldt voor het upgraden van je wapens. Dit kan alleen in de Control Room. Je moet dan wel Prismium gevonden hebben. Het is ook mogelijk om met Soulary de upgrade te kopen, maar daar heb je een flinke hoeveelheid van nodig. Het zijn namelijk een soort zielen die je krijgt als je bepaalde vijanden verslaat en er zijn niet veel vijanden op een afdeling. Daarnaast zijn de Soulary soms op een verdieping te vinden. Het was beter geweest als je de Prismium na een poging mocht houden en dat je dan in je hoofdkantoor de wapens kon upgraden. Hades heeft zo’n systeem en dat werkt erg goed. Aan de andere kant maakt het de game wat lastiger en ze hoeven de succesformule van een andere game niet te volgen.

Wat je wel behoudt, zijn de Ingots. Vijanden laten deze af en toe vallen, maar je krijgt ze ook wanneer het Rest in Paperwork in beeld verschijnt. Aan de hand van je poging en wat je hebt bereikt, wordt de score berekend. En op basis van die score krijg je een lading Ingots. In de winkel kun je vervolgens wapens selecteren. De wapens zijn erg duur, maar door uitdagingen te voltooien worden ze afgeprijsd. Vervolgens heb je de kans dat het gekochte wapen verschijnt in toekomstige pogingen. Een permanente beloning mist. Je kunt het kantoor iets opleuken, maar meer diepgang is er eigenlijk niet. In Have a Nice Death gaat het dus puur om de pogingen die je doet en de dialogen, wapens en spreuken die je daardoor vrijspeelt. Voor de lange termijn was het beter geweest als het hoofdkantoor meer te bieden had. Je kunt na het voltooien van de game de moeilijkheidsgraad aanpassen. Als je dus alles wilt verzamelen en de uitdaging op de hoogste moeilijkheidsgraad wilt aangaan dan ben je een flink aantal uren zoet.

Magere Heijn wordt geholpen

Na een aantal uur gespeeld te hebben ben ik nog steeds enthousiast over de visuele stijl van de game. Het helpt dat Have a Nice Death weg heeft van de typische Metroidvania games zoals Hollow Knight. In roguelikes weet je dat je bepaalde onderdelen vaak opnieuw moet doen. De visuele stijl helpt Have a Nice Death ontzettend, want het blijft er goed uitzien en de humor is niet overdreven. De verdiepingen kunnen af en toe wat leeg aanvoelen, maar er zijn ook nog geheimen te ontdekken. Hier heb je wel weer de schaarse Anima voor nodig, dus dat is direct de keerzijde. Door de stopwatch te activeren kun je besluiten om de game te speedrunnen. Tijdens je poging om te ontsnappen aan de burn-out kom je ook Jocelyn de contractgever tegen. Hij heeft verschillende Curses voor je klaarliggen die handige bonussen geven. Er zijn drie typen Curses en die hebben een eigen soort skilltree. Je hoeft niet te focussen op een type Curse, want je kunt ze met elkaar mengen. Het kan zijn dat de Dash dan een kortere cooldown heeft of dat je extra gezondheid krijgt. Er is ook een Curse die na het doden van een vijand bliksem activeert. Er zijn veel verschillende Curses en sommige geven een sanctie. Ook deze Curses zijn willekeurig en gebaseerd op een gebalanceerde RNG. Je kunt ze het beste vergelijken met de goden in Hades en daardoor is het niet erg dat ze willekeurig zijn. Je hebt altijd de keuze uit drie Curses, waardoor er genoeg ruimte is om combinaties uit te testen.

Have a Nice Death heeft een tijdje in de Early Acess gezeten en heeft grote stappen gemaakt in de content. Er zijn meerdere afdelingen, eindbazen, wapens en minibazen toegevoegd. Met daarbij een mooi aantal updates die ervoor zorgen dat de game nu goed in elkaar zit. De shortcuts, scoreboard, moeilijkheidsopties en de dialogen zijn daar een voorbeeld van. Hoewel ik de Early Access niet heb gespeeld, is het aan de lijst met veranderingen duidelijk dat ze naar de community hebben geluisterd. Dankzij deze verbeteringen en toevoegingen klopt het totale plaatje en is de 1.0 release van Have a Nice Death zeker de moeite waard.