Review: Monster Hunter Generations Nintendo 3DS

Het is weer zover; het nieuwste deel van de Monster Hunter-serie is verschenen. Ikzelf heb hiervoor nog nooit een deel uit deze serie aangeraakt. Monster Hunter Generations is dus mijn vuurdoop. Monster Hunter Generations heeft een andere knoppen-layout dan de games die ik meestal speel, maar in veel gevallen komt dat binnen een half uur dik voor elkaar. Met goede moed ben ik begonnen aan het spel en de eerste paar uur moest ik flink wennen aan de besturing. De tweede paar uur waren minder erg, maar nog steeds werd het spel en diens doel er niet echt duidelijker op.

Alles aanpassen, en daarna weer aanpassen

We beginnen met het aanmaken van een personage. Dat koste mij al een dikke twintig minuten om eindelijk te beslissen hoe mijn avatar er uit zou gaan zien. Daarna is het tijd om kennis te maken met de baas van de Wycademy. De heer heeft aan de Hunter-guild gevraagd of iemand die vervelende monsters een kopje kleiner kan maken. Als Hunter heb je keuze uit vier verschillende Hunter-styles. Je hebt de normale Guild Style, de Striker Style, de Aerial Style en de Adept Style. Iedere Style heeft zijn voor- en nadelen. Zo kan je met de Aerial Style makkelijker op de ruggen van monsters springen en veilig schade toedienen. De Striker Style is gericht op het aanrichten van veel schade en je hebt hier de mogelijkheid om drie Hunter-arts mee te nemen, waarover ik later meer vertel. De Adept Style gaat over het counteren van de tegenstander. Iedere Style heeft een ander aantal Hunter Arts-slots. Het is dus constant proberen en evalueren om te kijken wat het beste past bij welke stijl.

Hunter Arts zijn speciale technieken die je leven een stuk makkelijker maken. Het kan een speciale aanval zijn of de mogelijkheid om een stuk te rennen zonder stamina te verliezen. De Hunter Arts zijn universeel of wapen-specifiek. Wegrennen kan je met alle wapens, maar drie pijlen afschieten kan je natuurlijk alleen met een boog. Je hebt de keuze uit veertien verschillende wapens, van een zwaard en schild tot een speciale hoorn. Als je besluit om én van de gunner wapens te pakken, raad ik je aan om of Palicoes mee te nemen of op jacht te gaan in multiplayer, tenzij je een meesterschutter bent. Gunner wapens zijn goed op de lange afstand, maar zodra de monsters je naderen ben je een beetje kansloos. Blademaster wapens zijn er in overvloed dus kies er een paar die je interessant lijken. Je bent namelijk aan niets gebonden. Je kunt je uiterlijk, Style, Arts, uitrusting en wapen, op ieder gewenst moment dat je in het dorp bent, aanpassen en veranderen.

Je kunt zelfs beslissen om je palicoes van een ander wapen te voorzien of hun uitrusting te veranderen of als een Palico in Prowler-modus te spelen. Je Palicoes groeien via een level systeem, terwijl jij als Hunter groeit door een betere uitrusting of wapen te laten smeden en upgraden. Je moet wel even zelf de spullen voor het maken van de uitrusting en wapens verzamelen. Dit verzamelen doe je op verschillende manieren. Zo kan je insecten vangen, spullen verzamelen bij verzamelpunten en natuurlijk door op monsters te jagen. Dat is, in een notendop, waar Monster Hunter Generations om draait. Je hebt genoeg om te kiezen en aan te passen in de game om alle quests te kunnen doen.

Komt het nog op gang?

Monster Hunter Generations is enorm groot. Ik ben al even bezig en ben pas net halverwege de 2-sterren quests. Dit komt waarschijnlijk ook omdat ik als groentje heb besloten om de optionele trainingsmissie te doen. Dan kan ik op zijn minst nog zeggen dat ik er iets van weet. Tijdens de trainingsmissies wordt alles haarfijn uitgelegd. Hoe je dingen moet verzamelen, hoe je moet mijnen, hoe je moet vissen en waar je dat kan doen. Er zijn ook trainingsmissies voor wapens en hoe ze werken in een bepaalde Hunter Style. Deze missies zijn lastig te voltooien aangezien je het op moet nemen tegen een Great Maccao. En ik kan je uit eigen ervaring vertellen dat deze monsters behoorlijk gemeen zijn.

De missies komen niet echt op gang tijdens de eerste paar uur van het spel. Je verzamelt wat planten en misschien leg je nog wat monsters om voor de loot, maar daar blijft het bij. Na de spullen te hebben ingeleverd, moet je nog even wachten voordat je terug naar het dorp mag om de volgende quest aan te nemen. Wat blijkt? Ik mag weer wat vissen vangen, altijd leuk die fetch-quests. Geweldig, net iets waar ik op zit te wachten als ik een spel speel zoals Monster Hunter Generations. Wel leuk op zijn tijd, maar ik wil gewoon doen waarvoor mijn avatar is ingehuurd. En dat is natuurlijk monsters afmaken.

Niet dat dat zo lekker gaat. Op monsters jagen is namelijk een grote klus. Je camera bedienen is al een kunst op zich. De camera bedien je met dat kleine knopje aan de rechterkant van je New 3DS. Dat knopje reageert vaak niet zoals je verwacht of is veel te sloom. Ben je bezig met een aanvalsequence, dan kan je de camera niet aanpassen om je doelwit in het vizier te houden. Wanneer je bezig bent met een boss-fight, dan is dat nog wel te doen, aangezien je die wel kan targetten. Gewone monsters zijn te min om een oogje op te houden en dus is het mogelijk dat je binnen de kortste keren zand hapt. Om de én of andere reden is de sprint-knop ook nog eens gelinkt aan de R-knop. Wat betekent dat als je, zoals ik, Dual-swords gebruikt, je iedere keer ongewenst in Demon-mode zit. Dit kost uiteindelijk veel stamina en nekt je binnen no-time.