Review: Pro Evolution Soccer 2016 PlayStation 4

Bij een nieuwe Ferrari loopt iedereen te kwijlen op het nieuwe, strakke uiterlijk van de moderne supercar, terwijl de echte kenner baalt van het feit dat het kenmerkende Ferrari-gevoel daardoor naar de achtergrond verdwijnt. PES 2016 pakt dat juist precies andersom aan: een bekende presentatie, maar een verfijnd doch herkenbaar gevoel op het veld. Er worden vooral stappen gezet op het gebied van gameplay, terwijl alle modi, een groot deel van de menu's en de meeste gameplayprincipes rechtstreeks zijn overgenomen van het vorige deel. PES 2016 laat daarmee zien waar het nog altijd om draait in een moderne voetbalgame: de beleving op het veld.

Extra schwung

Met Pro Evolution Soccer 2015 heb ik me het afgelopen jaar enorm weten te vermaken. Na tientallen, zo niet honderden, uren spelen, ontdekte ik nog altijd nieuwe facetten van de game, terwijl deze op geen enkel moment frustrerend of saai werd. Dat is wel eens anders geweest in de serie, maar PES 2016 zet deze lijn gelukkig gestaag door. Heb je het vorige deel gespeeld, dan is de overstap naar dit nieuwe deel gemakkelijk gemaakt. Toch zal het snel opvallen dat er ongelooflijk veel nieuwe animaties in de game zitten en dat botsingen nu realistischer dan ooit in beeld worden gebracht. Dat zorgt voor soepelere gameplay, fysiekere duels en een hele hoop toffe acties. Tegelijkertijd zijn de kenmerkende steekpassjes, krankzinnige afstandsschoten en subtiele voetbewegingen nog altijd elementen die het spelen van PES 2016 wat extra schwung geven.

Dat is precies wat PES 2016 zoén goede, maar vooral leuke voetbalgame maakt. Op de gamescom sloeg ik de spijker vorige maand eigenlijk al op de kop: Als PES 2016 iets anders doet dan je in gedachte had, dan is het tof, spectaculair en vaak van grotere waarde dan je eigen instinct. Als de concurrent iets anders doet dan je wilde, dan moeten er krachttermen aan te pas komen en moet degene naast je het hoogstwaarschijnlijk ontgelden. Uiteraard kan ik niet op de zaken vooruit lopen, ik spreek dan ook niet graag over de kwaliteit van de concurrent, althans niet tot ik die game in zijn totaliteit heb kunnen ervaren. Dat een andere voetbalgame, welke dan ook, je binnen afzienbare tijd net zoveel plezier op zal leveren als PES 2016, lijkt me echter zeer onwaarschijnlijk. Bovendien heb ik de sublieme AI, die ervoor zorgt dat je medespelers nu nog beter gebruik maken van de ruimte die er wel of juist niet is, en bij een tegenaanval vaak op de juiste plaats lopen te dekken, nog niet eens in de spotlight gezet.

Herkenbaar omhulsel

Eigenlijk is met de vele nieuwe animaties, de ijzersterke physics engine en de verbeterde AI eigenlijk alles al besproken wat qua vernieuwingen de moeite waard is om te noemen. Verder zijn alle modi die de game vorig jaar bezat, ook dit jaar weer terug, veelal in exact dezelfde vorm. Zelfs het hoofdmenu lijkt een uiterst nauwkeurige replica te zijn. Modi die wel enigszins vernieuwd zijn, zijn de geliefde Master League en het vorig jaar geïntroduceerde myClub, Konami's antwoord op Ultimate Team. Die laatste modus blijft echter inferieur, maar een nieuwe opbouw, een welkom levelsysteem en meer subtiele toevoegingen illustreren wel de potentie van myClub. Daarnaast blijft de Master League vasthouden aan de succesformule, met een nieuw likje verf en een verbeterd scoutingsysteem om toch hier en daar wat verbeteringen door te voeren.

Alle overige modi zijn nagenoeg onveranderd gebleven. Zo zijn de grote toernooien zoals de UEFA Champions League weer vertegenwoordigd, kun je een losse competitie of beker spelen en is het wederom mogelijk om in Become a Legend in de huid te kruipen van een nieuwe of bestaande speler. Losse online potjes, online divisies, online competities en team play en friendly match lobby's keren terug als de online componenten van PES 2016. Je zou het Konami kwalijk kunnen nemen dat er geen nieuwe modi in deze 2016-editie zitten, maar in mijn ogen is iedere modus die ik in een voetbalgame wil zien wel van de partij.

Nog niet perfect

Hoewel PES 2016 een van de betere voetbalgames is die ik ooit heb gespeeld, is de game zeker nog niet perfect. Het erbarmelijke commentaar van eerdere jaren is dit keer aanzienlijk verbeterd, maar na een tiental potjes begon ik me toch weer te ergeren aan bepaalde misvattingen. Ook is de soundtrack wederom erg beperkt, waardoor je na een uurtje alweer dezelfde nummers voorbij hoort komen. Over bekende minpunten van de PES-serie gesproken, ook qua licenties is geen enkele vorm van progressie merkbaar. Op het moment van schrijven is er zelfs nog geen data pack beschikbaar, wat betekent dat Robin van Persie nog altijd in de spits staat bij Manchester United en Memphis Depay nog als linksbuiten van PSV wordt gezien. Dat zal ongetwijfeld snel met update worden verholpen, maar ook teams zonder licenties kunnen in de Edit modus vrij gemakkelijk worden aangepast.

Daarnaast ziet PES 2016 er goed, maar niet geweldig uit. De meeste grote spelers lijken en zijn tevens herkenbaar in hun spel, maar in de Eredivisie is het bijvoorbeeld nog altijd een 'hit and miss' verhaal. Ook op gameplayvlak zal de criticus nog verscheidene puntjes van verbetering kunnen ontdekken. Zo lijkt het alsof de scheidsrechter allergisch is voor zijn fluit, want hij fluit slechts sporadisch en ziet sommige levensgevaarlijke overtredingen simpelweg door de vingers. Daarnaast zijn de keepers erg menselijk, maken ze daardoor geregeld fouten, maar weten ze tegelijkertijd absurde reddingen te verrichten. Ik ben hier persoonlijk erg over te spreken, want het vergroot het gevoel van realisme, maar kan op sommige momenten uiteraard ook tot enige frustratie leiden.