Review: Song of Nunu - Vriendschap overwint alles Pc

Ik heb ondertussen al een paar games van Riot Forge mogen spelen en beoordelen. Toen Song of Nunu werd aangekondigd, was ik weer enthousiast. Hoewel ik weinig heb met Willump en Nunu, zag de Freljord er fantastisch uit in de trailer. Dit is één van mijn favoriete gebieden uit Runeterra en tegelijkertijd de regio waar de vriendelijke Braum ronddoolt. Tot nu toe stellen de singleplayer games die afspelen in het universum van League of Legends niet teleur. Met de schattige Nunu en Willump, en een kleurrijke artstijl kun je bijna niet de mist ingaan, vooral omdat ze een emotionele reis afleggen. Helaas, weet Song of Nunu niet te overtuigen en de redenen daarvoor lees je in deze review.

Stories never die

Een goede vriendschap overwint alles en dat wordt duidelijk uit het verhaal van Song of Nunu. Wanneer Nunu zijn moeder kwijtraakt, besluit hij om de Notai clan te verlaten om haar te zoeken. Tijdens zijn zoektocht wordt hij vrienden met de laatste Yeti van Runeterra. De hechte vriendschap tussen Nunu en Willump zorgt ervoor dat ze de ijskoude Freljord weten te overleven. Hoe ze elkaar ontmoeten krijgen we helaas niet te zien in de game, maar de reis naar de Winged Mountain is wel vastgelegd. Nunu krijgt in zijn dromen van zijn moeder te horen dat hij naar deze berg moet afreizen om de Heart of Blue te vinden. De jongen heeft geen idee waarom, maar hij volgt het advies van zijn moeder op en hoopt tegelijkertijd dat zijn moeder daar ook is. Er speelt echter veel meer, want we krijgen niet alleen het achtergrondverhaal van deze personages te horen, maar ook die van de Yeti’s en Lissandra. Je zou denken dat er maar één soort ijs is, maar naast de normale variant is er ook nog True Ice en Dark Ice. Zoals je zou verwachten, brengt het laatste nogal wat problemen naar de Freljord en daar krijgen Nunu en Willump ook mee te maken. Gelukkig, ontmoeten ze tijdens hun reis ook andere Champions. De beschermer van de Freljord, met de naam Braum, blijkt goed gezelschap te zijn.  

Met alles wat Nunu en Willump tegenkomen is het een emotionele reis, maar zijn er ook genoeg vrolijke momenten. De Yeti Willump lijkt af en toe net een dolle hond en dat zorgt ervoor dat je met een glimlach aan het spelen bent. Ze houden het zelf ook luchtig, want ze zijn dol op het houden van sneeuwbalgevechten en elke afdaling wordt als glijbaan behandeld. De game kent nogal wat dialogen die prima in elkaar steken, maar toch is het lastig om echt in het verhaal te komen. Dit heeft onder andere te maken met de camera, die bij bepaalde dialogen vaststaat. Hierdoor kun je niet om je heen kijken en sta je te wachten tot de personages klaar zijn met praten. De gameplay van Song of Nunu is goed verbonden met het verhaal, maar weet de connectie toch niet goed te leggen. De soundtrack ondersteunt het verhaal dan wel weer fantastisch. Op deze manier worden dan ook de emoties overgebracht. Wat per direct opvalt aan Song of Nunu is de kleurrijke artstijl. De wereld is dan ook ontzettend mooi vormgegeven en dat verdient de Freljord regio.  

Een reis met obstakels

Door de soundtrack en artstijl is het zeker geen straf om met Nunu en Willump op reis te gaan, maar de gameplay wist mij niet omver te blazen. Niet elke game hoeft het wiel opnieuw uit te vinden, maar het moet wel je interesse vasthouden. Een groot gedeelte van de gameplay bestaat eigenlijk gewoon uit klimmen en springen. Doordat zowel Willump als Nunu niet kunnen grijpen moet je precies op de juiste plek de sprong wagen. Buiten de dialogen om is dit geen probleem, maar toen ik tijdens een emotioneel moment missprong was de connectie met het verhaal direct verbroken. Er zijn obstakels die je moet overwinnen en enkele daarvan kun je zien als puzzels. Ze zijn echter nogal eenvoudig. Als Notai is het Nunu met de paplepel ingegoten hoe belangrijk liederen zijn en daardoor heeft hij zijn fluit meegenomen. Door het instrument te spelen kan hij deuren openen, True Ice tot leven brengen en de grote Krugs lokken, zodat ze die als opstapje kunnen gebruiken. Deze toevoeging zorgt voor een connectie tussen de lore van League of Legends en de gameplay, maar het is niet altijd accuraat. Met twee puzzels werden de muzieknoten niet goed geregistreerd, waardoor ik telkens heen en weer moest lopen om te kijken op welk punt een bepaalde noot wel werd geregistreerd. Bij de eerste grote puzzel duurde dat ruim tien minuten en dat is frustrerend. Hoewel Song of Nunu ook met muis en toetsenbord te spelen is, is te merken dat een controller de voorkeur heeft. Qua besturing voelt de game dan een stuk soepeler aan.   

De Freljord is een gevaarlijke plek met wilde wolven. Nunu en Willump komen er al gauw achter dat zij niet de enigen zijn die op zoek zijn naar de Heart of Blue. Met vier armen lukt het Willump om zichzelf goed te verdedigen en kan hij lelijk uithalen met zijn klauwen. Op zijn rug zit Nunu die ook nog eens sneeuwballen naar de vijanden gooit. Tijdens de vechtscènes heb je geen andere keus dan de vijand een kopje kleiner te maken. Over het algemeen is dit heel eenvoudig, maar het ontwijken van aanvallen vereist een goede timing. Hoe schattig Willump ook is als Yeti, hij is ook een beetje lomp en traag. Het vechten is dus niet hoogstaand, maar de animaties van de combat finishers zijn goed geanimeerd en in veel gevallen ook komisch. Je moet ook het gevecht aangaan met een aantal Champions uit League of Legends, waardoor je niet alleen kleine vijanden tegenkomt. Hoewel je een lineaire reis aflegt, kun je af en toe van het pad afwijken. Hier vind je dan hongerige Poro’s, muurschilderingen en onderdelen van een liedje. Deze extra missies passen goed bij het verhaal, want Nunu is gek op verhalen van de helden en goden van Runeterra. Het klinkt dus of de gameplay goed in elkaar steekt, maar ik vond het toch net te eenvoudig en te traag. Vooral als je het samenvoegt met de vele dialogen, waardoor je eigenlijk weinig aan het spelen bent. Je kunt Song of Nunu ook nog eens binnen zes uur uitspelen. Ik heb vaker korte en eenvoudige games gespeeld, maar Song of Nunu weet het gewoon net niet over te brengen.

Het gebruikte beeldmateriaal is gemaakt tijdens onze speelsessies op pc