Review: The Walking Dead PlayStation 3

Als enorme liefhebber van alles wat met zombies te maken heeft werd een natte droom werkelijkheid, toen ik voor het eerst de trailer van The Walking Dead-serie zag. Alle ingrediënten, het survivalaspect, de zombies, de actie en de typische apocalyptische sfeer, waren aanwezig in de trailer. En dit alles in een serie, iets waar ik altijd stiekem op gehoopt had. Daar deed later Telltale Games nog een schep bovenop met een heuse episodische game van The Walking Dead. Het eerste seizoen van de game was geweldig, de moeilijke beslissingen die je als speler moest nemen, de soundtrack, dezelfde naargeestige sfeer. Daar ik zo van deze game heb genoten, keek ik erg uit naar de nieuwe downloadbare content: The Walking Dead: 400 Days.

De schijf van vijf

The Walking Dead: 400 Days is een los te downloaden episode en moet een brug vormen naar seizoen 2. De game draait om vijf karakters, die elk hun eigen verhaal beleven. Het menu van de game is een prikbord, waarop de foto's geprikt zitten van de verschillende karakters. Zo kun je kiezen tussen de personages: Wyatt, Bonnie, Vince, Russell, en Shel. De verhaallijnen komen uiteindelijk samen, maar echt briljant is het niet. Het is allemaal vrij simpel hoe het uiteindelijk samenvalt. Ik wil er verder niet mee uitwijden, want anders verklap ik teveel. De vijf verhalen spelen zoals vanouds prettig weg en de sfeer is weer subliem neergezet. Nog steeds kom je voor moeilijke keuzes te staan, die het verhaal anders kunnen beïnvloeden. Volgens Telltale Games wordt het begin van seizoen 2 deels bepaald door jouw keuzes in The Walking Dead: 400 Days. Wel is het een klein minpunt dat sommige keuzes minder invloed hebben dan je zou denken. Na de eerste keer uitspelen kon ik natuurlijk anders handelen met de kennis die ik nu had opgedaan. Echter bij sommige keuzes kon ik het tij helaas niet genoeg keren, omdat de game nu eenmaal zo geprogrammeerd was om die ene uitkomst door te drukken. Wel nam het verhaal bij sommige andere keuzes een iets andere wending, waardoor je toch de illusie krijgt invloed te hebben op het gebeuren.

Uit de band gesprongen

Elk verhaal kent een gameplaytijd van ongeveer tien tot vijftien minuten. De game is dan ook in 55 tot 65 minuten uit te spelen, wat erg kort is. Toch wel een kleine domper, Telltale Games had immers beweerd dat de The Walking Dead: 400 Days net zo lang zou duren als een episode van seizoen 1. Een episode duurde echter meestal rond de twee uur, dus met deze content zit je op ongeveer de helft. Gelukkig kennen de vijf verhaallijnen wel veel verschillende keuzes, dus een tweede of derde keer spelen is nog best de moeite waard. Wat wel een groter nadeel is ten opzichte van seizoen 1, is de betrokkenheid bij de personages. In seizoen 1 werd dit geniaal uitgewerkt en voelde het spelen ook als een interactieve serie, waaraan je verslaafd raakte. Nu kent The Walking Dead: 400 Days dezelfde verslaving van willen doorspelen, maar door de korte speelduur krijg je amper een band met de personages waarmee je speelt. Als een personage sterft of weg gaat, dan interesseert het je eigenlijk niet zo en dat is jammer.

Tafelmanieren

Tijdens mijn diverse speelsessies had ik hier en daar te maken met kleine haperingen in de cutscenes. Tijdens een cutscene in de verhaallijn van Russell bleef het beeld zelfs even stil staan, waardoor ik even dacht dat de game was vastgelopen. Tegen het eind van het verhaal van Shel, liep de game echt vast. De arm van een personage stak door de tafel en ik kon alleen maar de cursor bewegen zonder iets te kunnen doen. Toen ik via het hoofdmenu de episode opnieuw hervatte, was het euvel verholpen. Dit alles suggereert toch een beetje dat de The Walking Dead: 400 Days, wat haastig gemaakt is.