Opinion: Eerst Nintendo, daarna Apple

-

Afgelopen E3 werd de Wii U aangekondigd. Om nog maar te zwijgen van de naam, is dit niet bepaald het apparaat waar de meeste gamers op zaten te wachten. We willen een krachtpatser onder de TV hebben staan met 3D graphics die van het scherm spatten. In plaats daarvan meent Nintendo dat we zitten te wachten op V-tech-achtige toestanden. Een controller met een scherm? Het klinkt innovatief, maar hebben we het niet eerder zien mislukken? Denk aan de koppeling van de GBA met de GameCube, de PSP met de PlayStation 3 en de VMU in de Dreamcastcontroller. Wie gebruikte die shit? Meer dan een leuke gimmick was het niet.

Waarom luistert Nintendo niet gewoon naar wat de gamers willen? Dat ze ons willen verrassen kan ik uiteraard wel waarderen, maar als je dan wat nieuws brengt, zorg dan dat je de andere wensen ook inwilligt. Breng dan een Wii U met een controller met 3D Full-HD aanraakscherm met veranderend reliëf of iets dergelijks, maar niet dit. Geen console die zich qua kracht net kan meten met wat we al gewend zijn op de Xbox 360 en PS3. En welke gamers gaan deze console nou daadwerkelijk aanschaffen? Kijk, dat is grappig! Als ik zo met de afstandbediening zwiep lijkt het net alsof ik een tennisracket hanteer. Dat apparaatje moeten we in huis hebben. Dan kan de hele familie meespelen! Dat was een beetje het idee achter het grote succes van de Wii, maar elk huishouden heeft inmiddels dat apparaat en niet elk huishouden is van plan weer een nieuwe console in huis te halen. Het zullen als je het mij vraagt dus vooral de hardcore gamers zijn die wellicht de Wii U zullen aanschaffen, mocht dat al op grote schaal gebeuren.

Het is een beetje het probleem waar elke ontwikkelaar mee te maken heeft. Je kijkt vanuit een underdogpositie naar wat de consument wil en ontwikkelt een product dat daar precies op aansluit. Vervolgens loop je flink binnen en schieten de aandelen torenhoog de lucht in. Je raakt overtuigd van je eigen kunnen en denkt opeens dat alles wat je aanraakt in goud verandert. Dat jij wel even kan bepalen wat de consument nodig heeft. Helaas blijkt dat uiteindelijk niet het geval. De consument kon jouw product juist waarderen omdat je naar de consument luisterde en precies deed wat de consument wilde, maar nu je vanaf je ivoren troon zelf de lijnen uitzet zakken de aandelen als een plumpudding in elkaar.

Het is eenzelfde toekomst die ik ook voor Apple voorspel. Daar waar Microsoft de lakens uitdeelde en met name de zakelijke markt bediende, wist Apple goed naar de consument te luisteren en producten te ontwikkelen waar om gevraagd werd. De laatste jaren is succes echter naar het hoofd van Steve Jobs gestegen, is Apple een religie geworden en bepaalt het bedrijf wat ik wel en niet mag doen met de apparatuur. Op dit moment pikt de consument het nog, maar op een gegeven moment is het genoeg. En dat moment lijkt voor Nintendo iets sneller te komen dan menigeen op voorhand had kunnen bedenken.