Opinion: The Witcher III speelt het beste op de Switch

Binnen Gameliner sta ik bekend om mijn controversiële meningen. Zo probeer ik al tijden mensen te overtuigen dat hagelslag een prima pizzatopping is, en dat mayonaise en tosti's best goed samengaan. Maar ik word al helemaal vreemd aangekeken wanneer ik zeg dat ik The Witcher III: Wild Hunt het liefste op de Nintendo Switch speel. Deze bejubelde actie-RPG van CD Projekt RED verscheen in 2015 op de PlayStation 4, Xbox One en pc. Destijds werd de game geprezen vanwege diens geweldige verhaal, de uitstekende personages en adembenemende graphics. In 2019 begon de geruchtenmolen opeens overuren te draaien. The Witcher III zou onderweg zijn naar de hybride console van Nintendo. Tijdens de E3-presentatie van Nintendo kwam het verlossende woord: The Witcher III op de Nintendo Switch was een feit. Ik heb de game in het najaar van 2019 aangeschaft. Mijn conclusie? Dit is de beste versie van de game. Maar leg de hooivorken nog even neer, totdat ik daarvoor mijn redenen heb gegeven. En oh ja, natuurlijk zijn alle afbeeldingen in dit artikel afkomstig van de Nintendo Switch-versie van de game.

Het hele pakket op één kaartje

Toen de geruchten over de Nintendo Switch-versie van The Witcher III voor het eerst opdoken, ontstond er wat verwarring. Hoe zou zo'n gigantische game ooit op Nintendo's draagbare apparaat kunnen draaien? Al snel begonnen mensen te speculeren. Zou de Switch-versie misschien alleen de base game bevatten en de twee gigantische DLC-expansies achterwege laten? Kan de Switch überhaupt deze intensieve game aan? 'Ja!', was het antwoord. CD Projekt RED ging de samenwerking aan met Saber Interactive om de volledige Witcher III-ervaring naar de Nintendo Switch te brengen. Op het gebied van content waren er helemaal geen beperkingen. De volledige game, inclusief de fantastische Hearts of Stone- en Blood and Wine-expansies zijn inbegrepen. De studio heeft het voor elkaar gekregen om de gehele Witcher III-ervaring op de grafisch relatief zwakke handheld van Nintendo te krijgen. Dat is een prestatie op zich.

Maar daar hield het goede nieuws niet op. The Witcher III is een gigantische game. Daardoor kent de titel ook een flinke bestandsgrootte. In 2019 zagen we dat steeds meer bedrijven goedkoop hun games naar de Nintendo Switch brachten. Om de kosten te drukken, gebruikten studio's vaak goedkope 2 of 4 GB-kaartjes om hun games naar de Switch te brengen. Als de bestandsgrootte groter dan dat was, moest je de rest van de game downloaden. Sommige bedrijven gingen zelfs een stapje verder en stopten alleen een downloadcode in het Switch-doosje. Met een gigantische game als The Witcher III was het aannemelijk dat CD Projekt RED dezelfde trend zou volgen. Daar moest de Poolse studio echter niets van hebben. Ze maakten gebruik van één van de grootste Switch-kaartjes op de markt. Daardoor past de gehele game op de cartridge, inclusief alle gigantische expansies. Petje af naar CD Projekt RED voor deze prestatie.

Een gigantische RPG in je handpalm

Laten we er niet langer omheen draaien. Wat de Nintendo Switch-versie van The Witcher III onderscheidt van alle andere versies op de markt, is natuurlijk het feit dat je de game in de handheld-modus kunt spelen. Dat is in feite het enige punt dat de draagbare versie van de game echt uniek maakt, maar het is absoluut een cruciaal element. Dit is in mijn ogen dé manier om een lange RPG te spelen. Ik kan mezelf niet zover krijgen om urenlang vastgeketend op mijn bureaustoel een grote game te spelen, terwijl mijn Nintendo Switch naar me ligt te knipogen. Waarom zou ik een game op een vaste plek spelen, als ik ook in bed, in het openbaar vervoer en bij mijn familie op de bank een soortgelijke ervaring kan hebben? Het is om die reden dat het derde deel in de Witcher-franchise zo verschrikkelijk lekker wegspeelt op Nintendo's draagbare apparaat.

Wanneer ik mijn mening over de Switch-versie van de game deel bij anderen, krijg ik altijd hetzelfde argument te horen. ''Jij speelt zeker graag games in 240p met vijftien frames per seconde?'' Natuurlijk is dit argument ietwat overdreven. Alhoewel de game niet eens dichtbij de resoluties van de andere versies komt, ziet de game er hartstikke prima uit, zeker in de handheld-modus. Het lijkt erop dat Saber Interactive tijdens het maken van de port een strakke resolutie en performance in deze modus voorop heeft gesteld. De framerate is een vrij stabiele dertig beeldjes per seconde, maar kan op momenten wat lager uitvallen. Dat zie je vooral in de grote steden met veel mensen op straat en in de tussenfilmpjes. Daar schiet de framerate plotseling wat omlaag. En toch hebben deze imperfecties mij geen seconde uit de game getrokken. Het is duidelijk dat de makers het maximale uit de verouderde hardware van de Nintendo Switch hebben gehaald. Deze versie ging op grafisch gebied nooit de PlayStation 4, Xbox One en pc-varianten van de game inhalen. Ondanks de slechtere graphics en performance, blijft het uitmuntende art design van The Witcher III volledig behouden. Met de Nintendo Switch-versie van de game krijg je de volledige Witcher III-ervaring mee. Ik heb geen moment het gevoel gehad dat ik een minderwaardige versie van de game aan het spelen was. Ik was alleen maar blij dat ik deze geweldige ervaring on-the-go kon meenemen.

Opties zijn het toverwoord

De kers op de Witcher III-taart is het feit dat je de game volledig naar eigen zeggen kunt inrichten. The Witcher III: Wild Hunt bevat op de Nintendo Switch een waslijst aan grafische instellingen. Wanneer je de game voor het eerst opstart, staan de anti-aliasing en blur aan. Dat leidt tot minder kartellijntjes door de lage resolutie, maar ook tot een minder helder beeld. Wie liever een enorm scherp beeld heeft, kan de scherpte op de max zetten en de anti-aliasing uitzetten. Zo word je meer geconfronteerd met de pixels, maar is je zicht een stuk beter. Dat is de manier waarop ik de game het liefste speel. Maar wie een andere voorkeur heeft, kan de grafische instellingen instellen zoals hij zelf wilt. Ook de framerate is ietwat op te krikken door bepaalde elementen uit te zetten. Er is voor ieder wat wils.

Toch zijn er mensen die liever thuis geen genoegen nemen met de verslechterde graphics, maar de game wel graag on-the-go zouden willen spelen. Ook die mensen kunnen hun ei kwijt bij de Nintendo Switch-versie van The Witcher III. CD Project RED heeft namelijk in een patch cross-progression tussen de Nintendo Switch en pc mogelijk gemaakt. Als je beide versies van de game bezit, kun je jouw voortgang dus telkens overzetten. Daardoor kun je onderweg een quest of twee doen, en vervolgens thuis achter je dikke game-pc de game met de best mogelijke graphics en framerate verder spelen. Vervolgens download je jouw save file weer op de Nintendo Switch en kun je de volgende dag in de trein het uitmuntende verhaal voortzetten.

Zo, hopelijk snap je nu waarom ik de Nintendo Switch-versie van The Witcher III de beste versie vind. Het belang van het spelen in de handheldmodus moet niet onderschat worden. Daardoor zijn de niet-geweldige graphics op Nintendo's hybride console enorm goed te pruimen. Als je de beperkingen van de Switch in het achterhoofd houdt, zie je dat dit één van de betere ports op het systeem is. En hey, als je echt de beste mogelijke graphics van The Witcher wilt zien, moet je seizoen twee van The Witcher maar op Netflix kijken. Daar is echt geen kartellijntje te bekennen.