Opinion: Wat nou te oud?

-

Onlangs heb ik het grote genoegen mogen hebben om Pokémon Omega Ruby te kunnen testen, één van de beste Pokémon-games tot nu toe. Daar heb ik mij dan ook enorm mee vermaakt en nog steeds trouwens. Ik speel al jaren games als Pokémon, Kirby, Animal Crossing, Scribblenauts en Pikmin bijvoorbeeld. Toevallig zijn het allemaal titels die op de Nintendo-platformen passen, maar dat is een ander verhaal. Het zijn in feite allemaal iets kinderlijke titels, gemaakt voor de jongeren onder ons. Als ik dan ook in mijn omgeving laat weten dat ik zulke games leuker vind dan Call of Duty of iets dergelijks, krijg ik toch wat vreemde blikken.

Maar ik moet zeggen dat de kinderlijke simpliciteit van zulke games wat meer rust geven voor mij als gamer. Met games als Call of Duty, World of Warcraft of Diablo III zit vaak het stressniveau toch wat hoger. En ik wil toch wel graag ontspannen als ik game. Tuurlijk is het leuk om af en toe erop los te knallen of wat strategischer te denken, maar als je dan toch de ontspanning opzoekt, waarom dan ook niet echt ontspannende games spelen?

Dus nu vraag ik mij af, is het echt zo raar om als volwassen gamer kindergames te spelen? In principe zou je kunnen zeggen dat als je ervan houdt, je het moet kunnen spelen. Maar het is soms toch een taboe om als volwassene Viva Piñata te spelen. Althans, die indruk krijg je als je andere gamers spreekt of weer eens een Firstlook bezoekt. Persoonlijk blijf ik die 'kindergames' gewoon spelen, ondanks de kritiek. Ik denk ook wel dat de kinderlijke imago van Nintendo mij daarom zo aantrekt en dat ik daarom ook zo'n Nintendo-fanboy ben. Hoe dan ook, wat vinden jullie? Kan je uit bepaalde games groeien? Is het 'not done' om als volwassene kindergames te spelen?