Preview: Call of Duty: Modern Warfare 3

Je mag naar binnen', zei een gezette man met een Infinity Ward-shirt aan. Ik volgde zijn bevelen op en kwam in een donkere kamer. Als je niet zou weten dat het de ruimte voor Modern Warfare 3 was, zou je denken dat het een anonieme ontmoetingsplek was voor homoseksuele gamers. Ik ga zitten bij een vrij plekje. Let the game begin.

Jay & Silent Bob
Na eventjes gewacht te hebben komt er een man naast me zitten. Een developer van Infinity Ward, denk ik. Hij zei niet al te veel, dus ik noemde hem maar Silent Bob. Na eventjes duidelijk gemaakt te hebben dat er een periode was dat ik in slaap viel en opstond met Call of Duty begonnen we de game. We speelden Spec Ops. Niet op de manier zoals we gewend zijn van Modern Warfare 2. Denk aan de Zombie-modus van Black Ops, alleen dan met normale soldaten die je neer moet knallen.

Onverwoestbaar
Ik en Silent Bob gingen tekeer als machines. We molden wave na wave. In het begin was het nog vrij simpel. Een handjevol vijanden neerschieten. Later werd de uitdaging hoger eveneens ons wapenarsenaal. Ik kreeg wat behulpzame tips van Silent Bob wat ik zou kopen van mijn zuurverdiende centen. Al snel hadden we een ondoordringbaar fort bestaande uit Sentries en een aanvalsteam. De vijanden werden steeds sterker. Attack Dogs, zelfmoordterroristen en de gevreesde Juggernauts. Niets kon ons verslaan. Er was zelfs een moment dat Silent Bob neerging. Het leek net een film. De leerling die de sensei helpt. Ik hielp Silent Bob opstaan en we konden weer door met onze ravage. Uiteindelijk zijn we tot wave 23 gekomen toen iemand anders van Infinity Ward zei dat we moesten stoppen. Zover was die dag nooit iemand gekomen.

Beloning
Terwijl ik met mijn spullen in mijn hand al weg wilde gaan, vroeg een van de medewerkers of ik nog een missie wilde spelen. Als een soort van beloning. En of ik dat wilde! Deze missie leek meer op de Spec Ops die we kennen. Alleen zijn de rollen van de verschillende spelers nog specifieker. Ik kroop in een Juggernaut-pak om bommen onschadelijk te maken, terwijl de vriendelijke, iets meer spraakzame Infinty Ward-developer aan het snipen was van een eindje verderop. Tientallen vijanden kwamen op me af bij de laatste bom, maar de sniper haalde ze allemaal neer alsof hij Simo Häyhä was. Wederom bracht ik deze The Hurt Locker-achtige missie tot een succes en er werd gevraagd of ik als tester wilde werken op het kantoor van Infinity Ward!

Voorlopig oordeel
Oké, dat laatste is niet waar, maar het was wel leuk geweest. Net als alle andere Call of Duty-games zit het met deze game zeker goed. Ik kwam volgepompt met adrenaline uit de kamer. Even zitten om op adem te komen van de dingen die ik gezien heb. Het moge duidelijk zijn dat de Spec Ops-modus van Modern Warfare 3 spannend gaat worden. Net zo spannend als de singleplayer? Dat moeten we nog zien.