Capes is een bijzondere game. Het is namelijk een superheldengame waarbij de superhelden niet worden gezien als superhelden, maar juist als de slechteriken. Een dergelijke setting zou garant moeten staan voor een bijzondere speelervaring. In de demo van Capes, waarbij ik het eerste hoofdstuk van de game heb mogen uitproberen, kreeg ik te zien of dit ook echt het geval is.
Superhelden in het nauw gedreven
De eerste titel van Spitfire Interactive is gelijk een bijzondere. Het superheldengenre is er eentje dat in games en andere vormen van entertainment al uitgebreid verkend is. Met franchises als die van Marvel en DC is er in de laatste jaren geen gebrek aan superheldenmedia geweest. Het is dan ook een erg veilig thema voor een eerste game. Toch probeert Spitfire met Capes een nieuwe weg in te slaan wat betreft het verhaal. De superhelden in Capes zijn namelijk niet de helden, maar de slachtoffers. In King City worden superhelden namelijk onderdrukt en opgejaagd door de superschurken. Een nieuwe groep jonge superhelden staat nu op om zich tegen de schurken te verzetten.
Het verhaal van Capes heeft dus de potentie om een interessante wending te krijgen. Superhelden die onderdrukt worden en moeten vechten voor hun bestaansrecht is iets dat je niet regelmatig ziet. Tel daar een grote cast van diverse personages bij op en je komt al gauw tot een speelervaring die je nog lang zal bekoren. Van wat ik er tot nu toe van gezien heb, is het verhaal een beetje cliché, maar dat kan natuurlijk nog veranderen. De personages daarentegen zijn wel interessant en diepgaand. Gaandeweg verzamel je door middel van het doen van missies namelijk steeds meer personages die niet alleen hun eigen persoonlijkheid en achtergrondverhaal hebben, maar ook hun eigen speciale krachten.
Een tactische uitdaging
Die speciale krachten van de verschillende superhelden die je verzamelt, spelen een belangrijke rol in combat. Combat verloopt om beurten, waarbij elk personage een bepaald aantal vakjes kan lopen en een bepaald aantal acties kan doen. Denk aan turn-based tactische games als XCOM. De verschillende personages hebben elk verschillende vaardigheden die nuttig kunnen zijn in een gevecht. Zo is Facet een defensief personage dat zichzelf kan bedekken met kristallen om minder schade te krijgen en vijanden kan taunten om ervoor te zorgen dat zijn teamgenoten niet worden aangevallen. Rebound is daarentegen een soort Rogue-achtig personage dat grote afstanden kan overbruggen en extra schade toebrengt met backstabs. Tot slot is Mindfire een aanvaller die met zijn psychische krachten vijanden kan verzwakken en van een afstandje kan aanvallen.
Ik verwacht dat je in Capes straks nog veel meer verschillende personages kunt verzamelen. Bedenken welke personages je meeneemt op missie wordt dan een uitdaging. Wat daarnaast nog een extra laag tactiek aan de game toevoegt, is het feit dat verschillende personages elkaar kunnen versterken als ze bij elkaar in de buurt staan. Zo moet je dus niet alleen rekening houden met de positie van je vijanden als je je helden verplaatst, maar ook met de positie van je teamgenoten. Je moet je koppie er dus altijd bijhouden.
Voorlopig oordeel van Claudia Tjia
Capes is, van wat ik ervan heb gezien, een toffe turn-based tactische game met een onconventionele kijk op superhelden. De personages zijn bijzonder, het schrijfwerk is sterk en de turn-based tactische gevechten zijn uitdagend. Hoewel ik zelf helemaal niets met het superheldengenre heb, wist Capes me voor die paar uurtjes toch te boeien. Wellicht kan deze game mijn kijk op superheldengames wel doen omslaan.
Onze eigen Cloud heeft een hele andere missie dan Cloud uit Final Fantasy VII. Het is haar doel om je continu te voorzien van het meest verse en sappige nieuws. Is ze niet aan het tikken, dan slacht ze monsters, bevrijdt ze koninkrijken en komt ze jonkheren te hulp in epische JRPG’s.
