Zit Pocketpair Nintendo nu te trollen?

Het is alsof Pocketpair een directe lijn heeft met de vergaderzaal van Nintendo. Nog geen week nadat Pokémon Pokopia werd aangekondigd, verschijnt daar ineens Palworld: Palfarm op het toneel. Klinkt lief en knus, maar geloof me, dit is misschien wel de meest uitdagende middelvinger richting Nintendo die we tot nu toe hebben gezien, alsof Palworld nog niet genoeg stof deed opwaaien. Toeval? Misschien. Maar ik durf te wedden dat dit meer is dan zomaar een grapje. Pocketpair lijkt oprecht plezier te hebben in het plagen van de Pokémon Company, en eerlijk gezegd geniet ik daar misschien wel iets te veel van.

In mijn vorige opinion over Pokémon Pokopia schreef ik al hoe absurd het was dat Nintendo opeens met een eigen cosy farming spin-off komt, en hoe dat absoluut niet de Animal Crossing-aankondiging was waar ik op hoopte tijdens de Nintendo Direct. Palworld leek daarin nog de grote boze wolf, de copycat die de grenzen van copyright opzocht en Nintendo dwong om met de juridische messen te gaan zwaaien. Maar nu komt het bizarre: Palworld doet nu doodleuk exact hetzelfde als Pokémon, door óók een farming sim spin-off te maken. Je hoeft geen wappie-bril op te hebben om te zien hoe bizar dit eruitziet.

En toch kan ik hier eigenlijk alleen maar om lachen. Waar Pokopia er nu al uitziet als een game die vastzat in de Wii U-tijd, spettert Palfarm in zijn trailer van de schermen. De kleuren, de details, de animaties, alles voelt veel frisser, moderner en aantrekkelijker dan wat Pokémon ons voorschotelt. Het lijkt bijna alsof Pocketpair hiermee wil zeggen: “Kijk Nintendo, zó ziet een goede next-gen cozy game eruit.” Het is een spelletje van kat en muis, of van Cattiva en Pikachu, en Nintendo lijkt telkens een stap te laat.

Wat me misschien nog wel het meest opvalt, is hoe Palfarm zichzelf presenteert. De nadruk ligt op harmonie en gezelligheid, met de belofte dat je nooit je Pals hoeft op te eten. Maar tegelijk gooit de game er duistere elementen in, zoals vijandige Pals die je boerderij binnenvallen en de mogelijkheid om op een zwarte markt te handelen in onder andere wapens. Het is bijna een meta-grap over hoe dubbelzinnig cosy games eigenlijk zijn. Hier is farming niet alleen rustgevend, maar ook een manier om strijd te voeren en je gezag uit te voeren over schattige kleurrijke wezentjes. Volgens de Steam-pagina van de game is het zelfs mogelijk om de band tussen you en een Pal uit te laten groeien tot een "speciale relatie", wat dat ook moge betekenen. Het contrast met Pokopia kon niet groter zijn. Waar die game vooral veilig en braaf oogt, gooit Palfarm alles in de blender: schattigheid, liefde, geweld en chaos.

Nintendo en The Pokémon Company hebben Pocketpair eerder aangeklaagd omdat Palworld “te veel leek” op Pokémon. Dat proces loopt nog steeds, maar hoe meer ik naar Palfarm kijk, hoe meer ik denk dat Pocket Pair dit toch echt expres doet. Alsof ze willen zeggen: “Oké, als jullie een farming sim maken, dan doen wij dat ook. Wij doen het alleen beter.” Het is een provocatie die zo schaamteloos is dat je bijna vergeet dat het ook best wel een risico met zich meebrengt. Nintendo staat er niet om bekend dat ze de bescherming van hun IP's licht opvatten. Maar ik vind het eigenlijk echt fantastisch om te zien hoe een kleinere studio zo brutaal durft te zijn. Pocketpair lijkt zich weinig aan te trekken van de juridische dreiging en pakt gewoon door. Dat kan dom zijn, maar ook dapper. De timing van de aankonding van Palfarm is werkelijk waar fenomenaal. Waar Nintendo en Game Freak zich vastklampen aan veilige recepten en halve innovaties, kiest Pocketpair voor de frontale aanval. En eerlijk gezegd hoop ik dat ze blijven doorgaan. De industrie kan wel wat meer chaos gebruiken, zeker als het leidt tot games die innoveren en ook gewoon leuk zijn om te spelen.

Dus ja, misschien is het brutaal, misschien is het dom, maar ik kan niet anders dan respect hebben voor Pocketpair. Ze steken hun tong uit naar Nintendo en doen het op een manier die er ook nog eens beter uitziet. Het voelt alsof Pocketpair ons wil laten zien dat een cozy farming game niet saai hoeft te zijn, zolang je maar grenzen durft op te zoeken. Of dat op de lange termijn goed werkt, moeten we nog zien, maar voorlopig heeft Palfarm mijn aandacht volledig. En net als bij mijn tirade over Pokémon Pokopia weet ik nu al: ik ga dit spelen, ik ga er waarschijnlijk plezier aan beleven, maar daar zal ik minder salty over zijn dan over Pokopia.