Review: Army of Two: The 40th Day PlayStation 3

Nog 'n laatste klusje en Rios en Salem kunnen naar huis. Maar niets is minder waar. Uit het niets gieren er plotseling talloze raketten door het luchtruim boven Shanghai. Gebouwen storten in en onze twee helden moeten zich al vechtend in veiligheid zien te brengen, om tussendoor ook nog wat burgers te redden en uiteindelijk het hoe en waarom achter deze raketaanval uit te zoeken. Het is de veertigste dag en dus tijd voor een nieuwe Army of Two.

Waar is de horizontale split screen?

Army of Two: The 40th Day is het vervolg op het in 2008 verschenen Army of Two, een shooter in de stijl van Gears of War. De kracht van Army of Two zit hem in het coöperatieve karakter. Speel je de game in je eentje, dan zul je altijd worden vergezeld door een computergestuurde teamgenoot. Maar natuurlijk kun je ook online of via split screen met een vriend op pad gaan. Dat laatste werkt niet al te lekker, aangezien het beeld verticaal wordt gesplitst. Omdat de actie zich voornamelijk horizontaal afspeelt, heb je constant met een behoorlijk beperkt gezichtsveld te maken. Helaas is er geen optie om het beeld horizontaal te splitsen.

Mijn vriend AI

Gelukkig is er dan wel de mogelijkheid om online met een vriend samen te spelen. En het moet gezegd worden dat dat behoorlijk lekker werkt. Al babbelend door de headset schiet je de ene na de andere tegenstand overhoop. Mocht je niet online kunnen/willen met je console, dan valt er gelukkig ook genoeg te genieten. Zo is de kunstmatige intelligentie van je computergestuurde maatje behoorlijk sterk. Hij voelt aan wanneer je een groepje slechteriken wilt aanvallen of flanken van de zijkant. Vooral ook in die aanvalstactieken schuilt het coöperatieve karakter van de game. De momenten waarop je elkaar nodig hebt om een deur te openen of een muurtje over te klimmen zijn namelijk wat schaars. Hier had ontwikkelaar EA Montreal wat mij betreft wel wat meer mee mogen doen.

Army of War

Eerder haalde ik Gears of War al aan, omdat de gameplay van Ao2 schaamteloos leentjebuur speelt bij deze game. Houd de X-knop ingedrukt en je trekt een sprintje, maar bent dan wel lastiger te besturen. Druk op het pookje en je bukt of zoekt dekking achter een voorwerp, om vervolgens vanuit cover te kunnen schieten. Daarnaast kijk je net als bij GoW mee over de schouder van je character. Helaas speelt Ao2 wel wat stroever dan GoW. Rios en Salem bewegen soms wat traag en houterig en zullen eerder achter een muurtje blijven haken. Ook het klimmen over bepaalde voorwerpen werkt hier en daar wat lastig. Desondanks zijn dit minpunten die niet al te groot zijn en het speelplezier niet of nauwelijks bederven. Bovendien staan er genoeg pluspunten tegenover.

Gelikte Army

De game ziet er behoorlijk gelikt uit. Hoewel de omgevingen niet heel groot zijn, zijn ze wel goed verzorgd en zitten ze vol interactie. Opwaaiend stof, ronddwarrelende blaadjes en niet te vergeten gebouwen die met enige regelmaat instorten. Het houdt de gameplay snel en dynamisch, en hoewel er grafisch gezien al sterkere games op de markt zijn, ziet Ao2 er zeker goed uit. Ook leuk is de mogelijkheid om je wapen te tunen en te tweaken. Een nieuwe loop, een demper, andere ammo, zelfs goudkleurige beplating van je gun, het is allemaal mogelijk en heeft bovendien een voelbare en tevens hoorbare invloed op je wapen. Het geluid in Ao2 is sowieso behoorlijk sterk. De muziek ondersteunt de actie goed, de stemmen zijn overtuigend ingesproken en de wapens klinken zoals je van echte wapens mag verwachten.