Review: Legend of Mana - Vooral heel erg mooi Nintendo Switch

Legend of Mana is het vierde deel in de Seiken Densetsu-serie. Een deel dat in 1999 in Japan is uitgekomen en een jaar later in Amerika , maar nooit in Europa in de schappen is verschenen. Toen er een remaster van Legend of Mana werd aangekondigd, werd ik dus gelijk enthousiast. Daar waar vorig jaar Trials of Mana eindelijk naar het Westen kwam, is het nu dus de beurt aan diens opvolger. Hoe brengt deze HD remaster op de Switch het er vanaf?

Bouw je eigen wereld

Legend of Mana heeft geen verhaal. Of tenminste, de game kent niet een verhaal dat je van traditionele actie-JRPG's of de vorige delen in de Seiken Densetsu-serie gewend bent. Je volgt namelijk niet een lineair verhaal, maar meer een serie korte verhalen in de vorm van quests die al dan niet met elkaar te maken hebben. In grote lijnen ben je een willekeurige persoon zonder naam of achtergrondverhaal die de wereld van Fa'Diel moet redden. De Mana Tree, die verantwoordelijk is voor de Mana in de wereld, is afgebrand en verschillende rassen uit verschillende naties zijn met elkaar in oorlog geraakt om de resten van Mana in handen te krijgen. Jij als held probeert de Mana Tree en daarmee de vrede in de wereld te herstellen.

De verhaallijn van Legend of Mana bestaat eigenlijk uit drie losse verhaallijnen die uit een aantal quests bestaan en een laatste eind-quest die over de Mana Tree gaat. Welke verhaallijnen en welke quests je te zien krijgt, voordat je de eind-quest kunt doen, hangt af van welke gebieden je kunt bezoeken. Legend of Mana maakt namelijk gebruik van het zogeheten Land Make-systeem. Hiermee kun je de wereld zelf bouwen door middel van Artifacts die je op een kaart kunt plaatsen. Afhankelijk van welke Artifact je op welk punt van de kaart plaatst, speel je een nieuw gebied en een nieuwe quest vrij. Dit kan een dorp zijn met NPC's en winkels, of een gebied met monsters en een eindbaas erin. Er zijn dus talloze combinaties van gebieden en quests mogelijk, waardoor je Legend of Mana gemakkelijk meerdere keren kunt spelen. Het is alleen erg jammer dat er niet echt een duidelijke verhaallijn of samenhang tussen de verschillende verhaallijnen te ontdekken valt. Combineer dat met een hoofdpersoon zonder naam of achtergrondverhaal en je kunt je moeilijk relateren met de wereld en de gebeurtenissen die er plaatsvinden.

Er wordt ook gevochten

Ondanks dat Legend of Mana geen echt verhaal of uitgebreide personageontwikkeling heeft, is het wel een actie-JRPG. Gedurende de game word je namelijk sterker en kun je verschillende soorten wapens, uitrusting en andere voorwerpen verzamelen om je te helpen tijdens je avontuur. In sommige gebieden kom je ook monsters tegen waar je tegen kunt vechten. Dat vechten gebeurt real-time in het gebied waar je de monsters tegenkomt. Afhankelijk van welk wapen je kiest, kun je verschillende soorten combo's maken van normale en sterke aanvallen. Daarnaast kent elk soort wapen ook een aantal speciale vaardigheden die Special Tech worden genoemd. Deze kun je doen wanneer je Special Tech-meter vol is. Dit kunnen bijvoorbeeld AoE-aanvallen zijn, maar ook bijvoorbeeld iets dat meer schade doet.

Gedurende je avontuur kom je ook anderen tegen die je mee op avontuur kunt nemen. In je party kun je samen strijden met een quest-NPC of een Companion Pet. Deze wordt normaliter middels AI bestuurd, maar kun je ook door een tweede speler laten besturen. In de remaster van Legend of Mana is een speciale optie toegevoegd die je in staat stelt om het kunnen tegenkomen van willekeurige monsters uit te zetten. Dit zorgt ervoor dat je een heel stuk sneller door de game heen kunt spelen, zeker als je moet backtracken door gebieden heen. Daarnaast is ook de minigame Ring Ring Land toegevoegd aan de remaster. Deze kon je in de originele Legend of Mana alleen spelen als je een PocketStation had, een apparaat dat alleen in Japan is uitgebracht. Deze minigame laat je een van je Pets op avontuur uitsturen op een klein lcd-schermpje. Het is een beetje te vergelijken met de Pokéwalker die je bij Pokémon HeartGold en SoulSilver kreeg. Veel begrijp ik nog niet van Ring Ring Land en om heel eerlijk te zijn, is het ook niet super boeiend.

Het oog wil ook wat

Ik kan het natuurlijk in een review over een HD remaster niet maken om het niet te hebben over de graphics. Wat dat betreft, zijn de graphics misschien wel het grootste pluspunt aan Legend of Mana. Voor de remaster zijn de graphics opgepoetst, waardoor ze er strakker uitzien. Dit resulteert in een bijzondere combinatie van aandoenlijke handgetekende assets, gecombineerd met pixel-art sprites. Ook is de beeldverhouding opgeschaald van 4:3 naar 16:9, zodat het er ook op moderne tv's en monitors goed uitziet. Ondanks de opgepoetste graphics, blijft die PlayStation-era vibe wel goed behouden. Zo zie je bijvoorbeeld nog steeds diezelfde UI-elementen en natuurlijk de regenboogkleurige laadbalken. Naast de graphics, is ook de muziek opnieuw gearrangeerd. De soundtrack van Legend of Mana bevat het eerste muzikale nummer in de Seiken Densetsu-reeks dat daadwerkelijke zang bevat. Ook dit prachtige nummer is in de remaster te beluisteren aan het begin van de game. Voor wie nieuwsgierig of nostalgisch is naar de originele nummers, kun je de muziek in de game ook met een simpele druk op de knop omzetten naar de nummers uit 1999.