Review: Life is Strange 2: Episode 3 - Wastelands Xbox One

In het geval van Life is Strange 2 - Episode 3: Wastelands wist ik al redelijk goed welke kant dat we op gingen. De kleine teaser aan het eind van episode 2 gaf al gelijk veel weg. De broertjes Diaz zijn gaan treinhoppen en daarbij in aanraking gekomen met mede-wereldbewandelaars (bums). Na wederom een paar maanden wachten kunnen we eindelijk episode 3 ervaren. Hoe zou het nu gaan met de broertjes Diaz? Ik hoopte goed, maar met nog twee episodes te gaan moet er uiteraard nog wel de nodige ellende gebeuren. Ik kan al wel vast verklappen dat ik dit veruit de minst indrukwekkende episode vind van alle Life is Strange-games en episodes. Dit heeft wellicht ook met mijzelf te maken.

Life is Lekker Lang Wachten

Inmiddels is bij mij een irritatiegrens bereikt met Life is Strange. Het episodisch uitbrengen van content is bepaald niet iets waar ik fan van ben. Al helemaal niet wanneer we telkens drie maanden moeten wachten, en dat we dit verhaal van Life is Strange 2 pas met Sinterklaas dit jaar kunnen afronden. Dat betekent dat het straks uiteindelijk meer dan een jaar in totaal heeft geduurd om door heel het verhaal heen te spelen. Ik vind het verhaal geweldig en ik ben fan van Dontnod, maar het spijt me, dit duurt echt veel te lang. Breng het dan vanaf de eerste episode wat later uit. Is dit dan de reden waarom ik zo teleurgesteld ben in deze episode? Nee, want mijn persoonlijke irritaties rondom episodisch content uitbrengen (de FF VII remake volg ik ook met Argusogen…) mogen niet mijn oordeel beïnvloeden.

Life is Strange 2 werkt net als bij de andere games uit zijn reeks en in zijn genre met oorzaak en gevolg qua keuzes die je maakt met je hoofdpersoon. Nu is het altijd maar de vraag in hoeverre ze echt van invloed zijn. Bij de prequel Life is Strange: Before the Storm heb ik nooit heel sterk het gevoel gehad dat ik veel invloed had op hoe zaken verliepen, maar wel dat het leuke twists veroorzaakte. Uiteindelijk kom je ondanks totaal andere keuzes nog altijd bij hetzelfde eindstation. Nooit heeft mij dit heel erg gestoord en was ik vol lof over de andere Life is Strange 2 episodes, tot aan deze derde episode van Life is Strange 2. dan Het lijkt wel alsof echt helemaal niks qua keuzes invloed heeft gehad. Alle moeite die ik met Sean in de afgelopen delen heb gestoken in het opnemen voor Daniël en hem netter leren praten, lijken compleet voor niets te zijn geweest.

Waste of time?

De Diaz broertjes zijn beland bij een groep vrijbuitig in het bos levende hippie-types die bijbeunen op een wietplantage een stuk verderop in het bos. Je kunt een beetje in het tentenkamp met iedereen praten en komt erachter dat iedereen eigenlijk een verloren en verstoten ziel is. Zoals altijd, it doesn’t pull any punches. Dit blijft nog altijd de kracht van Life is Strange 2, dat de game realistisch het leven laat zien en niet alleen maar rozengeur en maneschijn in de spotlight zet. Het laat juist zien hoe zwaar het leven kan zijn, maar ook wat er dan écht toe doet. Met Sean heb je ook echt het gevoel in deze derde episode dat je nog meer een “coming of age” proces met hem doormaakt. Zo is Sean duidelijk verliefd op een meisje in het kamp, en met Sean krijg je met je broertje Daniël nu ook echt keuzes waarbij het echt bepalend is of je volwassen gaat bent of een puber blijft qua gedrag naar hem.

Dat klinkt allemaal goed en dat is het grotendeels ook. Verhaal, karakters, muziek, setting, script en sfeer is allemaal weer keurig. Maar ik heb ontzettend het gevoel dat het geen ene drol uitmaakt wat ik kies. Ik heb het vrijwel altijd opgenomen voor Daniël en hem altijd gesteund, maar hier doet episode 3 al vanaf het begin alsof dat nooit is gebeurd. Richting het einde van deze derde episode komt er ook een belangrijke keuze, iets dat ik niet wil spoilen. Ik heb bij alle keuzes heel volwassen en terecht met Sean aangegeven dat het NIET doorgaat, maar het verhaal forceert uiteindelijk dat het WEL doorgaat. Maakt het nog uit wat ik dan kies überhaupt? Daarnaast is de gameplay al ontzettend minimaal in Life is Strange 2, veel minder dan bij de voorgaande delen. Het is vooral rondlopen, dingen bekijken en praten. Bij de gratis Captain Spirit game doe je eigenlijk al veel en veel meer. Dat vond ik voorheen nooit een probleem, maar nu bij episode 3 doe je echt verder geen reet.

Het gebruikte beeldmateriaal in deze review is gecaptured tijdens onze speelsessie op de Xbox One.