Review: MXGP 2019 PlayStation 4

Om de zoveel tijd komt er een nieuwe racing game uit. Elke ontwikkelaar probeert hun game zo aantrekkelijk mogelijk te maken voor het publiek en ontwikkelaar Milestone doet met MXGP 2019 ook een duit in het zakje. Deze ontwikkelaar staat bekend om zijn racing games en produceert deze al jaren. Met hun nieuwe titel, MXGP 2019 voor de PlayStation 4, kun je meedoen aan het kampioenschap van het huidige MXGP-seizoen. Dit betekent dat je kunt rijden in races met motoren en teams uit 2019. Je racet in veranderende weersomstandigheden in de MX2-categorie of in de MXGP-topklasse en je kunt tekenen bij een officieel team of een sponsor kiezen in een custom team. Ook is het mogelijk om in de Track Editor je eigen tracks te bouwen en deze online te delen. Daarnaast is het mogelijk om je vaardigheden te verbeteren op de Playground en om unieke customisation rewards vrij te spelen door speciale trials te overwinnen. Ik ben benieuwd of de game mij gaat wegblazen. Wees wel gewaarschuwd, want serieuze racing games zijn niet echt mijn ding.

Genoeg mogelijkheden, maar weinig variatie

MXGP 2019 bevat verschillende modi waaronder Season, Playground, Track Editor, Multiplayer en Customise. De Multiplayer modus heb ik helaas niet kunnen spelen, aangezien de game nog niet is uitgekomen en hierdoor de lobby nog leeg is. De Track Editor is een leuke toevoeging als je het interessant vindt om je eigen tracks samen te stellen. Zo kun je je fantasie gebruiken om de meest uitdagende tracks te maken. Het is mogelijk om te kiezen uit vier verschillende landschappen respectievelijk de modderige bossen, de droge woestijnduinen, de heuvelachtige Franse Riviera en de groene jungle. Zelf heb ik er het geduld niet voor en op het moment de tijd niet voor (een review schrijft zich niet vanzelf), maar je kunt hier aardig wat uurtjes instoppen. Tevens is het mogelijk om de tracks van andere gamers te spelen, nadat zij deze online hebben gezet. Dus als je zelf niet zo creatief bent, kun je toch veel verschillende tracks spelen. Natuurlijk kan ik hier ook nog geen voorbeelden van noemen, omdat de game nog moet uitkomen.

In de Playground (free roam) modus kun je je vaardigheden en skills in een bosrijke omgeving verbeteren. Zo kun je wennen aan de verschillende weersomstandigheden en unieke beloningen verdienen. Nieuw in de Playground is de Waypoint modus waar je een eigen off-road pad kun creëren en delen met de rest van de wereld. De challenges zijn wel leuk om te doen, maar zijn soms zeer frustrerend, omdat de besturing van je bike zeker niet vanzelf gaat. Je merkt wel enige vooruitgang in je vaardigheden als je een tijdje rondrijdt en verschillende uitdagingen aangaat, maar dit heeft me nog niet echt geholpen bij het racen. Ik vond alleen het aantal soorten evenementen een beetje tegenvallen, maar dat kan met een update worden verbeterd. De graphics zijn niet slecht gedaan, maar zijn zeker niks bijzonders. De velden of tracks hebben vaak dezelfde lay-out en bieden weinig variatie. Als je naar Valkenswaard of andere locaties rijdt, merk je weinig verschil in omgeving. Je komt in andere velden wel bergen en dergelijke tegen, maar de focus ligt op de tracks. Gelukkig is de lay-out van elke track wel uniek, maar het toernooi had net zo goed in hetzelfde land kunnen plaatsvinden. Het publiek dat aan de zijkant staat tijdens de races oogt weinig realistisch. Ze maken steeds dezelfde bewegingen en lijken erbij geplakt. De muziek van de game is afdoende, maar niets om over naar huis te schrijven. In de menu’s hoor je een of ander dancenummer en tijdens de race hoor je eigenlijk alleen je motor als je schakelt en scheurt op het track.

De grote race

De Grand Prix van de Season modus bevat een veelheid aan races die je naar verschillende locaties op de wereld brengen. Zo kun je je enkele fouten permitteren en hoef je niet elke race perfect te rijden. Als je genoeg races wint, kun je de kampioen worden die op het einde van het seizoen op het erepodium staat. Op verschillende locaties die zijn verspreid over de wereld, neem je het op tegen eenentwintig andere professionals die net zo graag willen winnen als ondergetekende. Dit is een serieuze racing game dus geen short-cuts of andere geintjes. Je moet gewoon zo snel mogelijk door het zand en de modder scheuren, maar het is geen kwestie van alleen maar gas geven, want dan gaat het al snel fout. De racers die door de computer worden bestuurd zijn aardig goed en zorgen wel voor een uitdaging. De eerste race was een ware slachting en ik was natuurlijk de laatste die over de finish reed. Als je met z’n allen probeert een goede positie te bemachtigen, doet dit heel realistisch aan. Helaas als je eenmaal achteraan rijdt, is het bijna onmogelijk om nog een goede positie te bereiken. Ik merkte wel dat ik steeds langer met ze kon concurreren, maar nooit genoeg om de race te winnen. Zoals ik al zei, realistische racing games zijn niet mijn ding.

Nu valt en staat een racing game bij de besturing of control van je motor. Helaas valt dit enorm tegen. Je rijdt natuurlijk wel op het zand dus het klopt wel dat het anders rijdt dan op het asfalt, maar in het begin voelt het alsof je op een grindpad probeert te rijden. Na een tijdje begin je hier wel aan te wennen, maar je krijgt nooit het gevoel dat je erg snel gaat of dat je echt controle over je motor hebt. Meestal als je een level meerdere malen probeert, is deze na een paar keer oefenen te halen, maar in deze game is het elke keer als je landt weer een verrassing welke kant je uitschiet. Misschien realistisch, maar op den duur wordt het vervelend. Ook moet je op het pad blijven rijden. Als je hiervan afwijkt, heb je vijf seconden om weer op het pad te komen anders word je automatisch teruggezet. Dus wees niet te enthousiast met je gaspedaal. Pas ook op dat je nergens tegenaan rijdt, want dan gebeurt hetzelfde. Dit is in principe geen probleem, maar aangezien de besturing veel oefening vergt, is dit soms storend. Ik word langzaamaan wel beter, maar het gaat in mijn geval wel heel langzaam.

Cosmetische mogelijkheden

Het is in deze game ook mogelijk om je personage aan te passen naar je persoonlijke smaak. Zo kun je hem beter herkennen tussen al je tegenstanders. Zo is het mogelijk om je rugnummer, outfit en kleurenpalet te kiezen en aan te passen. De meeste artikelen zoals verschillende helmets, goggles, suits, boots en nekbraces hebben een prijskaartje en zijn pas aan te schaffen, nadat je een aantal races hebt gewonnen. Ook kun je verschillende bikes aanschaffen als je genoeg geld hebt gewonnen. Deze zijn ook te customizen naar eigen invulling. Zo is het mogelijk om je banden, velgen, vork, vering en dergelijke aan te passen. Helaas zijn de verschillen in performance tussen de bikes miniem en niet echt noemenswaardig. Misschien zijn de verschillen beter te merken als je eenmaal goed bent.

Als je een evenement hebt gekozen, kun je ook je bike finetunen in de Bike setup. Hier kun je je suspension, gear ratio, brake response, accelerator mapping en wheelbase naar persoonlijke voorkeur aanpassen. Het is prettig om veel dingen te kunnen veranderen, maar het is lastig te bepalen welk effect dit teweeg brengt in een race. Het zou helpen als je dit apart kon testen zonder steeds het veld te moeten laden. En daarmee kom ik op mijn laatste punt. De laadtijden tussen de verschillende evenementen duren lang en komen na elke ronde terug. Dit is zeer storend en lijkt me overbodig, omdat de game grafisch niets bijzonders levert en de tracks niet heel erg groot zijn. Waar zijn al die laadtijden dan voor?

Het gebruikte beeldmateriaal in deze review is gecaptured tijdens onze speelsessie op de PlayStation 4.