Review: Portal 2 Xbox 360

Het zal je toch gebeuren. Denk je eindelijk een kans te hebben om te ontsnappen van die vervelende testkamers die je moet doorlopen, blijkt de redder in nood eigenlijk heel andere plannen met je te hebben. Gelukkig wordt het 'n en ander een stukje draaglijker door de humor van je 'redder' en valt alles uiteindelijk toch weer mee. Let's play Portal 2!

Wheatley to the rescue

De mensen die tot op dit moment nog steeds niet weten wat Portal precies is en wat je moet doen, verwijs ik graag door naar de vele pagina's op het internet die je precies kunnen vertellen waar het in deze game om draait. Portal 2 begint waar het eerste deel is opgehouden. Chell, het vrouwelijke personage waarmee je speelt, wordt wakker in een soort kamer ergens in het immense complex van Aperture Science. Daar in die kamer maak je voor het eerst kennis met Wheatley, een robot in de vorm van een oogbal die ervoor wilt zorgen dat je ontsnapt uit de sleur van Aperture. Daarna begint het avontuur pas echt. Hoe het allemaal afloopt ga ik hier niet verklappen, dat mag je lekker zelf uitvinden.

Gel

Het principe in deze tweede Portal-game is hetzelfde gebleven: je doorloopt testkamers tot je erbij neervalt. Klinkt saai, maar dat is het allerminst. Naast alle features uit het eerste deel zijn er namelijk heel veel nieuwe mogelijkheden toegevoegd aan het spel. Allereerst krijg je te maken met verschillende kleuren gel, waarmee je heel hoog kunt springen of waarmee je een sprintje kunt trekken waar Usain Bolt nog wat van kan leren. Vaak moet je deze substanties gebruiken in combinatie met de welbekende Portal-gun, waarmee je twee portalen in de muur kunt schieten. Loop je door het ene portaal, dan kom je er bij het andere weer uit en vice versa. De gel en de portals moet je dus vaak in combinatie met elkaar gebruiken. Denk bijvoorbeeld aan het spuiten van gel op een bepaald stuk grond met aan het einde een portal in de muur en een andere portal ergens in een schans. De snelheid die je maakt met de gel op de grond kun je dan bijvoorbeeld gebruiken om over een diepe afgrond te springen. Zo zijn er veel meer trucjes die je toe moet passen om de uitgang van een level te bereiken.

Moeilijk? Mwah.

Ik moet toegeven, in het begin kun je een beetje overdonderd zijn van alle acties die je uit moet voeren om een testkamer op een goede manier af te sluiten. Na een tijdje kom je er echter achter hoe je bepaalde problemen op moet lossen en blijkt het vaak niet zo heel moeilijk om de uitgang van een kamer zonder kleerscheuren te bereiken. Het is gewoonweg even wennen aan de middelen die je voorgeschoteld krijgt, maar uiteindelijk is het niet extreem moeilijk (al is even nadenken natuurlijk wel vereist) om het spel uit te spelen.

Open vlaktes

Waar je in Portal eigenlijk alleen in testkamers bezig was, kom je daar nu ook af en toe buiten. Op die manier krijg je een goede indruk van hoe groot het Aperture Science Lab eigenlijk is. Het is ook leuk om vanaf de buitenkant de testkamers waarin jij alle tests hebt uitgevoerd te zien, zodat je weet dat er mee is dan alleen die paar muren waar je steeds tegenaan kijkt. Als je buiten de tekstkamers bent moet je overigens vaak wel de technieken die je binnen hebt geleerd gebruiken om aan de andere kant van de immense ruimte te komen. Je kunt die buitenomgeving dus het beste zien als een enorme testomgeving, waarin je soms goed moet kijken waar je nu portals kunt schieten om de overkant te bereiken.