Review: The Dark Pictures Anthology: Man of Medan PlayStation 4

Supermassive Games was al even bezig met het ontwikkelen van games, maar kende in 2015 echt een grote doorbraak met Until Dawn. Het principe van de game was niet compleet nieuw, maar de uitwerking was dusdanig goed gedaan dat het veel mensen aansprak. Met The Dark Pictures Anthology: Man of Medan brengen zij wederom een nieuw verhaal uit, waarvan jij het verloop en de uitkomst kun bepalen. Het is alsof je een boek leest, waarin je zelf bepaald wat er op de volgende bladzijde geschreven staat. Tof concept, maar kan Man of Medan evenals Until Dawn ook op goede kritieken rekenen? De potentie is er zeker.

Gaming and chill

Vier Amerikaanse vrienden besluiten hun vakantie te gaan vieren in een boot op de Grote Oceaan. Het viertal wordt hierbij vergezeld door een onervaren en ietwat onzekere kapitein. Wat in eerste instantie is bedoeld als een rustgevende vakantie, waarin het vijftal zich even terugtrekt uit het reguliere drukke bestaan, mondt uit tot een ware nachtmerrie. Het is allemaal gebaseerd op de legende van de SS Ourang Medan. The Dark Pictures: Man of Medan is een ware horrorgame en bevat dus de nodige angstaanjagende momenten. Een punt van kritiek is wel direct dat de jump scares die in de game verwerkt zijn er te dik erbovenop liggen. Dat resulteert erin dat het hele effect van de jump scare weg is, omdat je deze al van (zee)mijlen ver ziet aankomen.

Tijdens het verhaal komen er veel momenten voor waarop je rechtop in je luie stoel moet zitten om input te geven. Zo moet je bijvoorbeeld een keuze maken wat een bepaald personage wil zeggen of moet je tijdig een quick time event nailen. Al deze momenten zijn van invloed op het verloop van het verhaal. De relaties die de personages onderling met elkaar hebben bepaalt hoe het verhaal zich ontvouwt. Het is een heerlijke passieve manier van gamen, waarbij je deels lekker onderuitgezakt kunt zitten maar toch alert moet blijven. Het geeft het gamen een heel andere ervaring dan je normaal gesproken misschien gewend bent. Iets dat wellicht niet iedereen aanspreekt.

Keuzes, keuzes

Tijdens je speelsessies kun je ook zo nu en dan aan de wandel met je personage, waarbij je foto's kunt vinden. Deze foto's kunnen een soort toekomstbeeld schetsen van iets wat je later in de game tegen gaat komen. Maar misschien wel het vlaggenship van Man of Medan is dat het verhaal echt alle kanten op kan. Aan elke keuze die je maakt hangt een consequentie vast dat het verhaal een hele andere wending kan geven. Het kan er zelfs toe leiden dat de personages het niet na kunnen vertellen. Alle vijf de personages waarvoor jij de keuzes maakt kunnen namelijk dood of blijven leven. Het is dus belangrijk dat je goed nagaat wat een eventuele consequentie van jouw keuze kan zijn.

Het is erg fijn om een serie met iemand anders te bekijken. Die mogelijkheid heb je ook bij Man of Medan. Je kunt namelijk couch co-op aan de slag met deze game. Hierbij wijs je personages aan jezelf en de ander toe waarvoor jij de keuzes moet maken. Het betekent wel dat je tijdens de game de controller heen en weer moet passen om de game goed te kunnen spelen. Daarnaast is het ook mogelijk om het online met maximaal vier andere vrienden te spelen via Movie Night. Hierbij kan iedere speler dan één personage voor zijn of haar rekening nemen en beleef je samen het avontuur. Het is een leuke manier om met je vrienden deze serie te volgen.

Niet alles koek en ei

Man of Medan doet het op veel fronten prima, maar laat het op bepaalde punten een beetje liggen. De game liep niet altijd even lekker en haperde bij mij best regelmatig. Wat mij daarnaast nog opviel is dat de game er over het algemeen echt prima uitziet, maar dat bepaalde kleine details er grafisch bij uit de toon vallen. Bijvoorbeeld het water dat van een speedboot afspatte zag er belabberd slecht uit en ging bovendien dwars door de boot heen. Erg jammer. Qua sounddesign heet Supermassive wel echt alles uit de kast getrokken. Het klopt allemaal bij wat het beeld laat zien en ook de voice acting is goed gedaan, waardoor je niet snel afgeleid raakt van het verhaal.

Uiteindelijk kan ik zeggen dat ik mij uitstekend heb vermaakt met Man of Medan en het is zeker de moeite waard om het nog eens op een andere manier te spelen om te zien hoe het verhaal zich dan ontvouwt. Dat belangrijke element van deze game maakt ook dat het een zeer hoge replay value heeft. Zeker als je het met iemand anders beleeft. Ik ben benieuwd hoe ze hier verder op gaan borduren, want The Dark Pictures is nu eenmaal een anthologie. We kunnen dus zeker nieuwe games verwachten, waarbij we weer een compleet ander verhaal voorgeschoteld krijgen. Hoewel niet alles geweldig was, ben ik nu al zeer benieuwd naar de volgende delen.