Review: The Simpsons Game PlayStation 2

Als er 'n bekende Amerikaanse familie is, en dan bedoel ik niet de familie Bush, dan is het wel de familie Simpson. De geelgekleurde Homer en Marge met hun kids Bart, Lisa en Maggie zijn al jaren de schrik van het stadje Springfield. Ze maken naast hun stadje al even lange tijd de televisie onveilig. Ook gameland is niet veilig voor de Simpsons, want ook deze wereld hebben ze tijden geleden al ontdekt. Deze laatstgenoemde wereld wordt in hun nieuwste avontuur flink te kakken gezet.

Een gele game

In The Simpsons Game, zoals het beestje genoemd is, ontdekken onze felgele vrienden dat ze in een computerspel zitten. Elk familielid heeft eigen krachten, die allemaal beschreven staan in een 'cheat guide' van de game. Homer kan in een grote bol veranderen en overal overheen rollen en Marge kan wat moeders goed kunnen, namelijk anderen haar wil opleggen. Ieder familielid kan iets bijpassends en speciaals en zal deze kracht moeten gebruiken in een verhaal, dat volledig is geschreven door de originele Simpsons-schrijvers.

Even sfeervol als op tv

En omdat het hele verhaal van dezelfde makers afkomt, is het geheel erg herkenbaar. In zestien 'afleveringen' raast het verhaal aan je voorbij, waarin nagenoeg elke Springfield-inwoner minstens 'n keer het scherm betreedt, bijgestaan door zijn tv-seriestem. Het verhaal zelf is op zich niet zo heel interessant, alles wat eromheen gebeurt daarentegen wel. De stemmen van de personages en het verhaal van de oorspronkelijke makers zijn niet de enige 'speciale' dingen aan The Simpsons Game. De hele game lijkt ook erg op de tv-serie. Er is wel verschil te zien tussen 'in-game-Bart' en 'cutscene-Bart', maar wanneer je een beetje bekend bent met de serie op televisie, zullen de felle kleuren en het gehele stijltje je bekend voorkomen.

Grand Theft Scratchy

De vertrouwde Simpsons-humor ontbreekt ook niet. In de game wordt het hele begrip 'gaming' flink in de zeik genomen. Zo worden er games nagedaan, bijvoorbeeld met een Sparklemon-gevecht (eigenlijk een Pok'mon-gevecht). Marge komt in opstand tegen de Grand Theft Scratchy-game, die volgens haar veel te veel geweld bevat. Dit lost ze vervolgens op door een menigte achter haar te krijgen en de stad daarna zelf flink te vernielen met bijbehorend geweld. Maar het 'nadoen' van games is niet het enige. Ook zijn er tal van gameclich's te vinden in het spel. Deze clich's benadrukken bepaalde dingen, die regelmatig te vinden zijn in games, zoals dubbele sprongen of deuren die helemaal niet open kunnen. Het vinden van deze clich's, evenals het vinden van verzamelvoorwerpen van elk familielid, zorgt voor de nodige verlenging van de speelduur.

De helden

Met de sfeer van de game zit het dus wel snor, maar de gameplay is een heel ander verhaal. Nou laat ik het klinken alsof het een regelrechte ramp is, maar dat is ook weer niet zo. Op de gameplay is op zich niet veel aan te merken. Toch weet het niet te overtuigen. In elk level speel je met twee familieleden, tenzij Marge een rol speelt, want dan komt de kleine Maggie soms nog een splitseconde van het verhaal een rol spelen en speel je dus met drie familieleden. Elke held heeft zoals gezegd een speciale kracht, die nodig is om het eind van het level te halen. Door deze verschillende krachten ontstaat er een mengelmoes van opdrachten in het spel, wat voor de nodige afwisseling zorgt. Zo zul je met Homer gewoon kunnen vechten, maar wanneer hij in een bal verandert, kun je ook racen. Lisa kan vijanden verdoven met haar saxofoon, maar door haar uitmuntende hersenactiviteit kan ze ook in contact komen met Boeddha. Wanneer ze de juiste meditatieplaats heeft gevonden, kan ze voorwerpen verplaatsen om zo puzzels op te lossen.

Toch is The Simpsons Game qua gameplay een redelijk standaard platformer, die kampt met problemen, waarvan het grootste de camera is. Ik moest regelmatig opnieuw beginnen, omdat de camera achter een muurtje bleef 'steken' en ik dus niet zag dat er achter dat muurtje een rivier lag (je kunt niet zwemmen). Een tweede probleem is de intelligentie van de mede- en tegenstanders. De tegenstanders bakken er in een gevecht niet veel van. Wanneer jij aanvalt, verdedigen zij matig, en wanneer jij eraan komt, schieten zij constant op je, maar bewegen doen ze niet. Je medespeler doet ook weinig nuttigs, al is het wel meer. Hij huppelt vrolijk achter je aan en als er een vijand bij hem is, zal hij van zich afbijten. Toch kan hij soms vrolijk de andere kant oplopen of ergens blijven treuzelen. Je kunt dan gelukkig naar hem overschakelen om hem te besturen, maar er bestaat kans dat jouw andere Simpson-lid dan weer terug komt lopen. In dat geval kun je hulp inroepen van een vriend, die het tweede familielid kan besturen in het verhaal. Wanneer je dit doet, zul je veel moeten overleggen. Om het eind van het level te halen, zul je namelijk de krachten van beide Simpsons moeten bundelen. Zo zal Bart eerst naar een schakelaar moeten klimmen, waarna Homer een deur kan openbeuken, zodat beide vervolgens kunnen doorlopen.