Review: The Witcher III: Wild Hunt - Blood & Wine Pc

Over het algemeen ben ik geen fan van DLC-pakketten, omdat ik vrij cynisch ben ingesteld. Ik zie het als geldklopperij, omdat in veel gevallen het basisspel bij de lancering niet volledig is, of in ieder geval lijkt. Voor The Witcher 3: Wild Hunt maakte ik een uitzondering. Ik begon Blood & Wine, helaas het laatste DLC-pakket, voor mijzelf enorm op te hypen. Met elk nieuwsbericht werd ik enthousiaster. Dit komt deels door mijn blinde vertrouwen in CD Projekt RED. In mijn ogen is CD Projekt RED 'n van de weinige ontwikkelaars met oprechte aandacht voor ons, de gamers. Het DRM-vrij verkopen van hun titels is een uitstekend voorbeeld. Dus reed ik met volle moed Toussaint in, op naar een nieuw avontuur. Om alvast een tipje van de sluier te lichten, CD Projekt RED heeft de beloftes waargemaakt.

Wat of wie is het echte monster van Beauclair?

Beauclair, de hoofdstad van de nieuwe regio Toussaint, wordt geteisterd door een uiterst bloeddorstig monster. Na het derde slachtoffer schakelt de plaatselijke hertogin de hulp van onze Geralt in. Als een ware detective onderzoekt Geralt de plaats van delict en begint de punten met elkaar te verbinden. Het duurt niet lang voordat onze held oog in oog staat met The Beast of Beauclair. Helaas glipt het beest tussen zijn vingers door, maar in ieder geval is duidelijk wat het weelderige Toussaint terroriseert. Met Regis, een karakter uit de boekenserie, aan zijn zijde ontfutselt Geralt het mysterie. Je wordt verrast met enkele plotwendingen en al snel komt de vraag wie of wat het daadwerkelijke monster is naar boven. Intense gevechten volgen. Lastige keuzes worden voorgeschoteld. Je zit op het puntje van je stoel. Tot het verhaal met een knal tot zijn einde komt en de rust is teruggekeerd. Of lijkt dit slechts zo?

Het hoofdverhaal is een applaus waard. Zonder twijfel. Er zijn intriges, plotwendingen en lastige keuzes waarvan je de consequenties niet kunt voorspellen. Tevens worden in Blood & Wine wederom bekende sprookjes in een alternatief jasje gestoken. Daarnaast worden de verhalen en karakters uit de games en de boeken meestervol met elkaar verwoven waardoor de gehele franchise zoveel meer diepgang krijgt. Blood & Wine bevat een enkele keer een weinig innoverende passage, zoals het bezoeken van een gemaskerd gala. Gelukkig worden deze momenten op de voet gevolgd door intense en soms oneerlijk moeilijke gevechten. Het einde van het verhaal bereik je niet zonder slaag of stoot, maar het is elke beurse plek waard.

Wijngaarden en bossen vol bloeddorstige flora en fauna

Toussaint is een weelderige regio. De mistige bossen en sompige moerrassen van Velen en Novigrad maken plaats voor pittoreske wijngaarden, heldere meren en levendige bossen. In een ontspannen draf bevindt jij je in Zuid-Frankrijk of Italië. Daarnaast zijn de inwoners van Toussaint net zo kleurrijk als de omringende natuur. Met het zoveelste glas, of fles wijn filosoferen zij er lustig op los. Daarnaast zijn allen kunstliefhebbers, staat hoffelijkheid hoog in het vaandel, is het taalgebruik bloemrijker dan het gemiddelde weiland en wordt elke situatie geromantiseerd. De -r rolt flink over de tong, net zoals de sappige roddels. Ook Beauclair is een lust voor het oog. De kleurige en levendige hoofdstad lijkt altijd in een feestelijke stemming te zijn. Het is niet erg om er af en toe te verdwalen. Ik genoot er in ieder geval met volle teugen van.

Gelukkig barst Toussaint ook van de bloeddorstige monsters, grotten vol schatten en bandieten om een kopje kleiner te maken. In deze regio ben je zonder meer twintig tot dertig uur zoet. Voor een DLC-pakket zijn er belachelijk veel zijmissies, namelijk meer dan negentig. Helaas is niet elke zijmissie even interessant. Sommige missies bieden flinke uitdagingen of zijn ontzettend humorvol, terwijl anderen niet de moeite waard zijn. Een rondje met de plaatselijke fotograaf lijkt uit te monden in een geweldadig slotstuk, maar loopt met een sisser en een zucht af. Gelukkig maakt CD Projekt RED dit enkele minuten later goed. Elke rustige wandeling wordt onderbroken door een diversiteit aan vijanden. Meerdere malen heb ik ervoor moeten vluchten - ja, ik geef het eerlijk toe. Sommige monsters zijn te uitdagend. Met name de Archespore, een vleesetende plant, heeft mij meerdere malen tot waanzin gedreven. De monsterlijke planten zijn snel, spuwen gif, verschijnen in paren en teleporteren het slagveld rond. Gelukkig wordt je beloond met nieuwe zwaarden en harnassen, waarvan er respectievelijk meer dan dertig en honderd te vinden zijn in Toussaint. Vergeet vooral niet de Witcher Set van jouw keuze te upgraden!

Heerlijk muteren in een opgepoetste interface

Naast de ontwikkeling van een belachelijke hoeveelheid content vond CD Projekt RED ook tijd om nog eens goed naar de user interface te kijken. Geen verrassing. De ontwikkelaar voorziet de interface vaak later van een hoognodige update. Het resultaat mag er zijn. De tabbladen zien er een stuk strakker en netter uit. Daarnaast is het geheel praktischer ingedeeld. Je hoeft niet langer te zoeken naar een hoognodige drankje, maar kunt het snel vinden in 'n van de categorieën. Ook zijn zwaarden en uitrustingen van elkaar gescheiden. Je kunt zelfs het 'n en ander kwijt in de zadeltassen van Roach. De inhoud van je inventaris is netjes te sorteren waardoor je niets meer kunt kwijtraken.

Tevens is het tabblad met de vaardigheden van Geralt erg verbeterd. Het is nu visueel duidelijker welke twaalf Skills geactiveerd zijn. Dit maakt het wisselen van vaardigheden sneller. Erg fijn, zeker als je volledig met Signs aan het werk gaat. Uiteraard kan ik de aanvullende mutaties niet vergeten. In een apart venster kun je nieuwe mutaties ontgrendelen. Hiervoor heb je even geduld nodig, want voor sommige mutaties heb je drie Ability Points nodig. Vervolgens kun je er ook nog eens slechts 'n per keer activeren. Soms frustrerend, maar ook logisch. De gevechten mogen natuurlijk niet te makkelijk worden. De nieuwe mutaties zorgen in ieder geval voor rijkere gevechten en zijn dan ook een waardevolle aanvulling.

But wait, there's more!

Soms kun je de gevechten even zat zijn en ben je toe aan ontspanning. Je kunt naar het plaatselijke hoerenhuis gaan voor betaalde liefde of een tegenstander zoeken voor een potje Gwent. Er zijn nieuwe kaarten te verzamelen voor het dek Skellige. Inmiddels begrijp ik het kaartspel eindelijk en doe ik een vreugdedansje bij elke overwinning. Ook kan je ontspanning zoeken op je eigen wijngaard en huis. Doe een dutje in bed voor een tijdelijke bonus of maak een praatje met 'n van je vele medewerkers. Sta ook eens voor de spiegel en voorzie je harnas van een vrolijk kleurtje. Zo heb ik Geralt enkele uren laten rondlopen in een complete roze outfit. Het ziet er hilarisch uit, maar de impact van intense gesprekken neemt enigszins af.