Review: Too Human Xbox 360

Bij vele gamers en gamesjournalisten stond Too Human vorig jaar nog hoog op het verlanglijstje. Niet zo gek, want Too Human is ontwikkeld door Silicon Knights, dat ook verantwoordelijk was voor ijzersterke games als Eternal Darkness en Metal Gear Solid: The Twin Snakes. Daarnaast heeft het team ruim tien jaar aan Too Human gewerkt. Succes gegarandeerd zou je zeggen, maar niets is minder waar.

Van uitstel komt afstel

In de jaren dat ik nu meedraai in de industrie heb ik zelden meegemaakt dat een game de torenhoge verwachtingen kon waarmaken. Al helemaal games die meerdere keren zijn uitgesteld overleven de tand des tijds doorgaans niet. Dit verhaal gaat grotendeels ook op voor Too Human. De verwachtingen waren hooggespannen, maar inmiddels zijn er tal van reviews te vinden waarin de schrijver zijn of haar teleurstelling onder woorden probeert te brengen.

Niet mijn ding

Toevallig ben ik zo'n gamer die niets verwachtte van Too Human. De eerste screens spraken me niet aan en ook de gameplay zoals die werd omschreven kon mijn aandacht niet trekken. Niet omdat ik op voorhand zag dat de game zou floppen, maar omdat het genre waaronder Too Human valt mij gewoon niet boeit. Met zwaarden en bijlen inhakken op horden vijanden heeft mij nooit echt kunnen bekoren. Ook RPG-invloeden die ervoor zorgen dat jij je krijger steeds sterker kunt maken, zijn nooit mijn ding geweest. We hebben dus een game die enkele malen is uitgesteld en alles is behalve het soort games dat ik graag speel. Waarom dan toch een beoordeling van drie sterren?

Te menselijk?

Als gamesjournalist heb je vaak de neiging om een game te beoordelen op verschillende punten en daaruit een cijfer samen te stellen. In dat geval zou Too Human inderdaad een dikke onvoldoende scoren. Het rare is echter dat ik de game om 'n of andere reden bleef spelen. En wanneer je een game zonder tegenzin langer blijft spelen kun je hem onmogelijk een onvoldoende geven. Het verhaal is te vaag om hier uit te leggen en daardoor ook niet erg meeslepend. De manier waarop je door de levels heen hakt is niet erg uitdagend en afwisselend. Ook laat de camera het regelmatig afweten door te langzaam mee te draaien en heb je constant het gevoel je krijger niet volledig onder controle te hebben.

Ongepolijst hakken

Alle bovenstaande minpunten ten spijt, hakt de game gewoon lekker weg. Het is absoluut niet het gepolijste product dat je na een ontwikkeltijd van ruim tien jaar mag verwachten, maar de muziek klinkt lekker en de vijanden nodigen uit om constant opnieuw afgeslacht te worden. Ook de besturing is eenvoudig onder de knie te krijgen, waarna je na enige gewenning vloeiend van het ene na het andere slachtoffer door de levels 'glijdt'. Op grafisch gebied blijft de game helaas wat achter. Too Human oogt zeker niet lelijk, maar de ietwat kale omgevingen verraden dat de game oorspronkelijk werd ontwikkeld voor de PlayStation om later doorgeschoven te worden naar de GameCube. Daardoor zit er, afgezien van enkele eindbazen, ook weinig afwisseling in de vijanden.

Waar zijn de laadtijden?

Gelukkig heeft het uitstellen van een game geen negatieve invloed op alle elementen. Zo is de muziek in Too Human dik in orde. De klassieke muziekstukken die de gameplay ondersteunen zetten precies de juiste sfeer neer. Ook het aanzwellen van de muziek tijdens actiescènes werkt lekker opzwepend, waardoor je even vergeet dat de omgevingen, hoewel ze redelijk groot zijn, toch enige sfeer missen. Ten slotte wil ik nog wel even benadrukken dat Silicon Knights een puike prestatie heeft geleverd door ervoor te zorgen dat laadtijden niet tot nauwelijks aanwezig zijn. Laten we hopen dat andere ontwikkelaars dit voorbeeld volgen, want ik begon zelf al te geloven dat dit euvel onontkoombaar is bij het gebruik van een DVD als opslagmedium. Too Human bewijst dus dubbel en dwars het tegendeel.