Review: TT Isle of Man - Ride on the Edge 2 PlayStation 4

Isle of Man, een Brits eiland in de Ierse zee waar jaarlijks het meest gevaarlijke motorsport evenement ooit gehouden wordt. Het evenement bestaat al sinds 1907 en heeft al een hoop doden met zich meegebracht. Het is daarom ook geen verrassing dat er een game van deze jaarlijkse gebeurtenis gemaakt is. Het eerste deel van TT Isle of Man: Ride On The Edge werd positief ontvangen door liefhebbers van racegames. De game gaf een goed beeld van de levensgevaarlijke road race. Natuurlijk kon er nog genoeg verbeterd worden, maar dat is de taak van een sequel. Kylotonn gaf aan dat ze in de sequel wilden werken aan het remodelen van de physics rondom de motoren. Wat natuurlijk het belangrijkste en meest profilerende onderdeel van een racegame is. Hebben ze dit waar kunnen maken?

Natuurkunde doet pijn

Wat in ieder geval niet is veranderd, is dat de game enorm moeilijk is. De coureur waar ik mee speelde, vloog in het begin vaker door de lucht dan dat hij op zijn motor zat. Als je zelf geen ervaring hebt met de motorsport, is het al helemaal een ramp, aangezien ik de natuurkundige kant ervan niet bepaald ken. De verplaatsing van gewicht en zo. Ik kreeg er op de middelbare school altijd al hoofdpijn van en nu nog steeds. Maar goed, deze moeilijkheidsgraad kan op verschillende manieren vallen bij mensen. Het frustreerde mij in het begin in ieder geval enorm, maar daar moet je dan maar doorheen zien te komen. Zie het maar als een goede uitdaging. Realistisch is het in ieder geval wel. Als je ook maar een beetje in aanraking komt met een muur, boom of de grond, dan lig je langs je motor. Of je vliegt door de lucht. Ook leuk.

Toch begrijp ik van de motorrijders uit mijn vriendenkring (nee, maak je maar geen zorgen, ze zitten niet bij de Hell’s Angels) dat het realisme in de game een grens heeft. In sommige gevallen, wanneer je in de game meteen van je motor vliegt, zou je in de realiteit dit zonder problemen kunnen oplossen door goed en tijdig te reageren. De game zou dus zomaar eens moeilijker kunnen zijn dan het echte motorrijden. Niet dat ik het ga proberen, want iets te hard een berg af fietsen, kost al genoeg moeite. Daarbij is de manier waarop jouw coureur door de lucht vliegt bij een foutje ook niet helemaal zoals het in het echt zou gaan. Zou wel grappig zijn, maar goed. Of dit expres is gedaan of niet, durf ik niet te zeggen, maar ik ga ervan uit dat als je een realistische racegame maakt, je deze ook echt zo realistisch mogelijk wilt hebben.

Toch vooral voor de motor gekkies

De originele racetrack van de Isle of Man TT, inclusief de kleinste details, is door het team van Kylotonn met een laser gescand voor de game. Je kunt dus wel een beetje ervaren wat de deelnemers aan dit levensgevaarlijke evenement doormaken, al kun jij het veilig vanaf de bank meemaken. In de eerste game waren spelers ook al erg tevreden over de track, maar er was gebrek aan extra content om de game voor langere tijd interessant te houden. Op dat gebied is Isle of Man zeker verbeterd in het tweede deel. De career modus is verder uitgebreid en er zijn nieuwe racetracks geïntroduceerd, samen met nieuwe, klassieke motoren die je kunt inzetten. Dat maakt in ieder geval wel dat de game minder snel gaat vervelen dan zijn voorganger.

Aangezien de game over één enkele race gaat, kunnen we misschien ook niet al teveel verwachten op het gebied van diversiteit in de content. Daarentegen zou Kylotonn ook een lagere prijs kunnen vragen voor de game, die meer aansluit bij het soort content dat ze bieden. Er is wellicht meer te doen nu en je kunt je langer vermaken, maar het is niet te vergelijken met andere games in dezelfde prijscategorie. Dat is een beetje jammer, want een deel van de verbeteringen die zijn gemaakt komen daardoor minder sterk tot hun recht. Voor de echte fans van de motorsport en het evenement zal dit niet het meest belangrijk zijn, maar het zorgt er wel voor dat de game maar interessant genoeg is voor een beperkte doelgroep.

Wat te doen tijdens een lockdown?

De klassieke motoren die zijn toegevoegd aan de game zijn gaaf en ook zeker een leuk extraatje, maar ik zou het geen verbetering noemen ten opzichte van de eerste game in de serie. Het zorgt er in ieder geval niet voor dat Isle of Man langer interessant en vermakelijk blijft om te spelen. Het geluid dat gebruikt wordt voor de klassieke motoren is opgenomen tijdens een evenement bij Paul Ricard. Dat voor de kenners dan wel weer een hele gave toevoeging is. De multiplayer modus van de game is nog steeds erg basic. Het is even leuk, omdat je tegen elkaar kunt racen, maar er is geen reden om deze modus al te vaak te spelen. Vooral, omdat je echt even moet wennen aan de besturing, waardoor het voor nieuwe spelers onmogelijk is om iemand te verslaan die al ietwat ‘ervaring’ heeft met de game.

De free roam modus biedt een perfecte manier om de besturing van de motoren te leren kennen zonder meteen de hoop te verliezen, omdat je drie rondes achterloopt op jouw tegenstanders. Je kunt de verschillende motoren testen en uitvinden welke het beste bij je past. Deze modus blijft echter ook niet lang boeiend. Als je de besturing eenmaal onder de knie hebt, heeft free roam nog weinig nut en voegt het niet echt meer iets toe. Het voelt meer als een aanvulling op de tutorial die je aan het begin van de game krijgt. Mocht Nederland echt een lockdown krijgen, dan zou deze game modus nog een laatste redding kunnen zijn tegen de immense verveling die we allemaal gaan ervaren de komende maand.