Review: Unravel PlayStation 4

Ken je dat gevoel van heerlijk door je oude (fysieke, niet die gekke digitale mappen op je pc) fotoalbums bladeren om die nostalgie en warme herinneringen op te snuiven? Ja, herken je het? Mooi. Wil je dit gevoel herbeleven, maar dan een keer zonder fotoalbum en in een interactieve setting? Dan is Unravel de perfecte game voor jou. Hoogte- maar ook dieptepunten passeren de revue op de reis van het schattige hoofdpersonage Yarny en dat allemaal om 'n familie weer samen te brengen.

Tarzan

Om als poppetje van rode wol de woeste, wilde Zweedse natuur te overleven moet je wel van heel goede huize komen. Nu ziet Yarny er op het eerste gezicht niet heel stevig en sterk uit, but looks can be deceiving, zoals men dat altijd zo mooi zegt. Terwijl Yarny zijn weg baant door een van de mooiste achtergronden die je ooit hebt gezien, komt hij voor een hoop hete vuren te staan. Zo moet hij heelhuids aan de andere kant van de oever komen zonder te verdrinken, een sneeuwstorm overleven met als enige hulpmiddel een lantaarn en moet hij door de bomen vliegen als een soort Tarzan. Jeetje, zoveel spannende dingen maak ik niet mee op de weg naar mijn stage hoor.

Op het eerste gezicht is Unravel eigenlijk een simpele puzzel platformer: hoe kom je van A naar B met behulp van omliggende attributen zoals een steen of blikje. Stiekem is het dat ook wel, maar laat je niet misleiden: op sommige momenten is de game zeer pittig. Het ene moment is het overduidelijk wat je precies moet doen, maar op andere momenten zit je minuten lang te zoeken naar een oplossing die (achteraf gezien) eigenlijk best logisch is. Ook timing is van groot belang in Unravel. Zelfs de doorgewinterde puzzelaar is niet 'n, twee, drie door de game heen. De grafische stijl is daarbij zeker aantrekkelijk voor de niet-gamers. Zo denk ik dat mijn moeder dit waarschijnlijk een tof spel vindt, maar ze zou geen idee hebben wat ze precies moet doen om verder te komen. En dat terwijl ze toch echt een 'Puzzle Queen' te noemen is. Wel is het een game die leuker is om per level te spelen dan in 'n zit. Zo houd je net wat meer plezier tijdens het gamen, maar dat is een klein minpuntje die ik al te graag door de vingers zie.

Pracht en praal

Al dat puzzelen is zoals eerder genoemd omgeven door een prachtige omgeving. Nu staat de Zweedse natuur sowieso al bekend om zijn schoonheid, maar dit wordt nog eens extra benadrukt in Unravel. Ik denk dat ik wel honderd keer heb verkondigd jegens mijn wederhelft hoe gigantisch mooi alles eruit ziet. Dit is dan ook zeker een van de sterke kanten van Unravel, de pracht en praal van de game straalt letterlijk van je beeldscherm af. Dat zie ik andere puzzel games toch niet snel nadoen.

Daarnaast is Unravel niet alleen een supermooie puzzelgame, het is ook nog eens een game die een verhaal probeert te vertellen. Zonder woorden wel te verstaan. Alhoewel, in het fotoboek waarin Yarny alle gevonden herinneringen stopt, staan wel een aantal teksten die te maken hebben met de foto's. Echter komt er verder geen gesproken woord aan te pas. Des te knapper is het dat Yarny ook zonder te spreken de gevoelige snaar weet te raken (en ik moet eerlijk bekennen dat ik nog nooit zo vaak 'awh' en 'cute' heb gezegd in zo'n korte tijd, maar dat terzijde). Dit verhaal over liefde is dan ook een verademing tussen al dat geschiet en gemep in gamewereld door.