Review: Viva Piñata: Trouble in Paradise Xbox 360

De pià±ata's zijn terug voor een nieuw avontuur. Hun vredige paradijs wordt geteisterd door Professor Pester, die in de strijd tegen de pià±ata's de hele computerdatabase heeft weten te wissen. Hierdoor zijn alle gegevens verloren gegaan, inclusief de gegevens over welke pià±ata naar welk feestje gestuurd moet worden. Het is jouw taak om een nieuwe database op te zetten, en zo het paradijs te redden!

Maak de database compleet!

Daar gaat het dus om in deze nieuwe Viva Pià±ata: het paradijs redden. Het redden komt er in het kort op neer dat je opdrachten moet uitvoeren. Deze opdrachten kun je misschien beter zien als 'n grote opdracht, want je moet steeds weer opnieuw een pià±ata vol proppen met snoep, zodat hij klaar is om naar een feestje te gaan (waar hij dan gebruikt wordt als een soort van boksbal waar kinderen zo hard mogelijk op moeten meppen). Op die manier voeg je dan weer een stukje database toe, en deze handeling moet je herhalen totdat je de hele database weer hebt opgebouwd. Dat lijkt misschien saai te worden als je dat steeds maar weer opnieuw moet doen, maar niets is minder waar. Op een gegeven moment kom je namelijk uitdagingen tegen die je gewoon nog niet kunt doen, omdat je de pià±ata die je er voor nodig hebt nog niet in je tuin hebt rondlopen. Zo blijf je continu bezig met het verzamelen van nieuwe pià±atas, die elk op een andere manier naar je tuin gelokt moeten worden. Dit zorgt natuurlijk voor veel afwisseling, en daarmee heeft Rare prima werk geleverd.

Wil je met me trouwen?

Het hoofddoel van de game is dus om je database weer op te bouwen, maar daarnaast heb je nog veel meer te doen. Net als in de originele Viva Pià±ata moet je er voor zorgen dat de pià±ata's die je naar je tuin hebt gelokt, ook in je tuin blijven. Dit doe je door te voldoen aan de eisen van de pià±ata's, die uiteenlopen van het eten van vruchten, tot het neerzetten van bepaalde objecten (een krab-pià±ata heeft bijvoorbeeld erg veel plezier als er een surfplank in je tuin staat). Als je eenmaal aan alle eisen hebt voldaan, krijgen je pià±atas een hartje boven hun hoofd, en dat betekent dat je toe bent aan de volgende stap: de liefde. Breng twee pià±ata's van dezelfde soort bij elkaar, en je krijgt een minigame voorgeschoteld waar je tussen een hele hoop zure pià±ata's zo snel mogelijk naar je verloofde moet zien te komen. Onderweg kun je ook nog hartjes verzamelen, zodat je aan het eind van je liefdesrit nog meer geld in je buidel krijgt. Als je het verliefde stelletje eenmaal bij elkaar hebt gebracht, zal het niet lang meer duren voordat de eerste baby op komst is. Op die manier ben je steeds bezig met het uitbreiden van je pià±ata bevolking, en krijg je steeds meer leven in je tuin (of was het nou meer snoepgoed?).

Een enorm kleurfestijn

Al deze originele gameplay krijg je voorgeschoteld in een kleurrijk jasje. Ten eerste heb je de omgeving die barst van de kleuren, maar de pià±ata's zelf kunnen er ook wat van. Je hebt namelijk pià±ata's in alle soorten en maten. Klein, groot, breed, smal, rood, geel, groen, blauw, noem maar op. Als je alles bij elkaar bekijkt, heb je een heel kleurfestijn tot je beschikking, en dat is 'n van de troeven van deze game. Voor de jongere gamers is zo'n kleurrijke wereld namelijk aantrekkelijk. Het publiek dat Rare met deze game wil bereiken bestaat dan ook voornamelijk uit jongere kinderen en casual gamers. Maar vergis je niet, ook voor de hardcore gamer is dit spel echt niet kinderachtig, maar juist leuk en uitdagend.

Maar"

Tot zover heeft Rare dus een uitstekende game afgeleverd, maar ik zal maar meteen zeggen dat de game qua vernieuwingen eigenlijk een beetje tekort schiet. Er zijn natuurlijk wel vernieuwingen, maar heel revolutionair is het allemaal niet. De grootste vernieuwing is de portie uitdagingen die je in de game op je bordje krijgt. Waar je in de originele game gewoon een tuin had die je goed moest onderhouden, en waar je voor zo veel mogelijk pià±atas moest zorgen, zijn er nu opdrachten die de speler wat meer bij het handje nemen en die ook voor wat meer originaliteit in de gameplay zorgen. Een andere verbetering is de gebruiksvriendelijkheid van de game. Je kunt namelijk via verschillende sneltoetsen toegang krijgen tot menuutjes, zoals een overzicht van je pià±ata's of je schep, waar je anders een hoop klikken voor nodig had gehad. Maar met die twee verbeteringen is het grootste gedeelte eigenlijk al opgesomd. Verder heeft de game alle elementen uit het voorgaande deel weer in zich verwerkt, maar je kunt je afvragen of deze elementen niet gewoon in het eerste spel geplaatst hadden kunnen worden.

Samen tuinieren

Naast de singleplayer biedt Paniek in het Paradijs ook een multiplayer optie. Hiermee kun je met twee spelers tegelijk in 'n tuin werken, en er samen voor zorgen dat de tuin goed onderhouden wordt en dat het een prettige plek is voor je pià±ata's om in te leven. Dat klinkt leuk, maar het is niet helemaal goed uitgewerkt. Dat komt doordat er 'n speler is die de leiding heeft, en de andere speler heeft die leiding maar te volgen. Als speler 1 bijvoorbeeld weg scrollt uit het scherm, dan kan speler 2 niet met zijn cursor op de plek blijven waar hij op dat moment was, omdat hij simpelweg zijn cursor niet meer kan zien. Leuk bedacht van Rare om samen aan 'n tuin te werken, maar het had allemaal wat beter uitgewerkt kunnen worden. Via Xbox Live heb je dit probleem niet, maar dan heb je weer niet helemaal het gevoel dat je samen een tuin aan het bouwen bent, en dat is jammer.