De Rondvraag: Wat is de moeilijkste game die je gespeeld hebt?

Games zijn redelijk toegankelijk sinds de game industrie mainstream is geworden. Het is zelfs zo dat de games van tegenwoordig veel eenvoudiger zijn dan de games uit de beginperiode. Ze zijn toegankelijker en hebben bijna allen een optie om de moeilijkheidsgraad aan te passen. Zo kun je toch door het verhaal heen komen zelfs als je geen skills bezit. Sommige ontwikkelaars hebben hier andere ideeën over en maken hun games zoals zij dat willen. Dit zijn de Soulsborne games zoals Dark Souls, Demon Souls, Bloodborne en Sekiro die bekend staan om hun hoge (niet-aanpasbare) moeilijkheidsgraad en waar het credo, git gud, vaak wordt gebruikt. Al zijn er wel mogelijkheden om met bijvoorbeeld magic bijna alles op afstand te doden, maar dat wordt gezien als de cheesy-method, want je hebt de gevechten die de games zo uitdagend en vermakelijk maken niet echt beleefd. Fans van de Soulsborne games kunnen zich klaarmaken voor een uitdagend avontuur in Elden Ring, de nieuwste toevoeging aan het genre. Hierdoor laaien de discussies over de moeilijkheidsgraad weer op. Ik vroeg daarom aan de redactieleden wat de moeilijkste game is die zij gespeeld hebben.

Jolien zit middenin Dark Souls

Terwijl iedereen bezig is met Elden Ring, heb ik net mijn eerste stap gezet in de wereld van Soulsborne-games met Dark Souls. Dit deed ik om de toen tweehonderdvijftig volgers op Twitch te vieren. Om eerlijk te zijn had ik er in het eerste uur niet veel plezier in. Ik bleef doodgaan en had geen idee wat ik moest doen. Voor Dark Souls speelde ik vooral farming sims, De Sims en single player RPG’s, dus dit was allemaal nieuw voor me. Alleen toen ik eenmaal doorhad dat het de bedoeling was dat je doodging en leerde van je fouten, werd het één van mijn favoriete games. Je begint als niks en klimt op tot de onverwachte held. Nu speel ik Dark Souls met veel plezier, hoewel ik natuurlijk soms nog gefrustreerd ben als ik een fout maak. Nu ben ik van plan om ook de andere games van FromSoftware te spelen en die werelden te ontdekken (en heel veel dood te gaan)!

Nils heeft eigenlijk weinig moeilijke games gespeeld

Na deze Rondvraag besef ik me eigenlijk pas hoe weinig lastige games ik in mijn leven gespeeld heb. Als fervent Nintendo-gamer speel ik vooral de wat meer kindvriendelijke en dus vaak ook makkelijkere games. Ik heb vorig jaar Cuphead aangeschaft op de Switch, maar daar kon ik helaas niet echt inkomen. Daarom ga ik voor deze Rondvraag voor Ori and the Blind Forest. Die heb ik destijds op de moeilijkste stand uitgespeeld. Voordat ik aan die game begon, hoorde ik horrorverhalen over ‘hoe moeilijk Ori was’. Dat heeft mij er lang van weerhouden om de game aan te schaffen. Toen ik hem eenmaal speelde, vond ik de game echter veel makkelijker dan ik had verwacht. Direct nadat ik het einde bereikte op de normale stand, heb ik die game daarom op Hard uitgespeeld. Ook dat vond ik nog best wel meevallen qua moeilijkheid. Daarom voelt het een beetje als cheaten om de game hier te benoemen. Toch zet ik m’n keuze vast op Ori. Wat moet ik hier anders benoemen? Mario Tennis Open?

Anita worstelt nog steeds met Frostpunk

Ik wilde in eerste instantie gaan voor de game Lord of Fallen, omdat dit een souls-like game is die ik in alle boosheid heb afgesloten en nooit meer heb aangeraakt. Met als reden de verschrikkelijke besturing dus ik ben nooit ver genoeg gekomen. De moeilijkste game die ik ooit gespeeld heb, is dan ook Frostpunk. Ik heb al flink wat uren in die game gestopt, maar sommige scenario’s heb ik nog steeds niet voltooid. Ik durf de survival-modus dan ook niet aan te raken, want dan gaat het helemaal mis. Frostpunk is namelijk een survival city-builder, waarbij je moet zien te overleven in een soort ijstijd, waardoor het al snel vijftig graden onder nul is. Als het overleven al niet voor problemen zorgt dan is het wel dat het moraal en de tevredenheid onder de mensen daalt. Verpest je het heel erg, mede dankzij loze beloftes, dan word je als leider de stad uit gegooid. Elk scenario heeft daarnaast een specifiek doel dat je moet bereiken om het scenario succesvol te voltooien. En door de vele beslissingen, is er ook nog een verschil tussen een positief en een meer negatief geladen einde. Ik kan je verklappen dat ik flink wat mislukte pogingen op mijn naam heb staan. Het is tegenwoordig heel eenvoudig om op internet de beste strategieën te lezen en deze vervolgens toe te passen, maar dat is zonde. Het survival city-builder genre is juist één van mijn favorieten, omdat het uitdagend is en je meerdere pogingen nodig hebt. Het gevoel dat je steeds verder komt en het uiteindelijk lukt om een scenario te voltooien, is gewoon fantastisch.

Kyllian werd veel uitgedaagd in The Binding of Isaac

Ik hou van games met een gezonde uitdaging, maar het moet voor mij altijd haalbaar blijven. Ik wil liever niet te lang vastzitten op hetzelfde stuk. Nu lijkt een game zoals The Binding of Isaac daar haaks op te staan. Toch vind ik dat soort games heel leuk om te spelen. Je zult vaak sterven en dan helemaal opnieuw moeten beginnen. Het grote voordeel is dat je nooit hetzelfde pad bewandelt, omdat de levels iedere keer opnieuw worden gegenereerd. Hierdoor voelt het toch als vooruitgang. Wat Binding of Isaac zo moeilijk maakt, is dat het steeds moeilijker wordt des te verder je komt. De game is ondertussen zover doorgegroeid dat je heel ver kan doorgaan. Zover dat het me nog niet is gelukt om het uiterste einde te bereiken. De weg is zo lang en er zijn zoveel momenten om dood te gaan, dat het voor mij een enorme uitdaging is.

Wat is de moeilijkste game die jij gespeeld hebt? Lat het ons weten en deel het in de comments.