De Rondvraag: Welke game heb jij na één keer spelen weggelegd?

Sommige games worden goed gepromoot en verdienen dit ook, maar met andere games word je verleid door de hype, je vrienden of de prachtige reclames. Je denkt de perfecte game te hebben gevonden dus besluit je deze aan te schaffen. Je bent euforisch over je nieuwe game tot het moment dat je hem in je console steekt en opstart. Nu begint de ellende. Het ziet er toch niet zo mooi uit als je gedacht had, de gameplay zuigt, de controls lijken niet goed te werken en je begint je af te vragen waarom je deze game ook alweer hebt aangeschaft. Gewoon doorspelen, het zal toch wel na een paar uur geweldig worden en aan je verwachtingen voldoen. Helaas, je hebt het geprobeerd, maar de game kan je aandacht en interesse niet vasthouden. Je legt de game weg om deze ooit weer te spelen, maar eigenlijk weet jij ook wel dat dit niet gaat gebeuren. Dit overkomt iedereen weleens en daarom hebben we aan de redactieleden gevraagd welke game zij na aanschaf eigenlijk direct weer hebben weggelegd.

Eilish vond Alone in the Dark niks

Dat is een lastige. Het gebeurt me niet erg snel dat ik een game na één keer al geen tweede kans meer wil geven. Als ik er dan toch één moet noemen dan neem ik Alone In The Dark op de Xbox 360. Deze game heb ik wel meer dan één keer gespeeld, maar ik was hem al vrij snel zat. De gameplay is eentonig en de besturing is een hel. Daarbij zou het een horror game moeten zijn, maar is hij alles behalve eng. Dit komt ook door de constante herhaling van vijanden en evenementen. Je doet steeds dezelfde dingen en er komen weinig nieuwe, verrassende monsters bij. Daardoor worden die gewoon mega vervelend in plaats van intimiderend. Ik vond het hoofdpersonage daarnaast ook niet echt goed uitgewerkt. Je kunt je moeilijk in hem en zijn situatie inleven. Dat vind ik toch wel echt een belangrijk kenmerk van een goede horror game.

Anita gaat voor Lords of the Fallen

Het maakt niet uit hoeveel artikelen je leest of hoeveel video’s je hebt bekeken, soms koop je een game en is het toch niet wat je had verwacht. Dit is voorgekomen bij twee games die ik toch wel graag wilde spelen. De eerste is dan ook Lords of the Fallen die ik tijdens een sale goedkoop wist te halen (gelukkig). Ik heb het toch nog zeventig minuten weten vol te houden, maar ondertussen staat de game onder het kopje Never Gonna Play in Steam. Hetzelfde is gebeurd met The Surge die onderdeel was van een Humble Bundle Monthly. Die game leek mij al jaren interessant, maar ook hier was ik na ongeveer een uur er al helemaal klaar mee. Beide games speelde in mijn eerste speelsessie gewoon niet lekker. Beetje jammer, maar gelukkig is er weinig geld mee verloren en misschien kom ik ooit nog terug bij deze twee games.

Dionne heeft Grand Theft Auto III snel weggelegd

Kennen jullie nog de joysticks? Ik had er vroeger eentje, maar ik kon er gewoon niet mee overweg. Die joystick is ook de reden waarom ik na een paar uur met een game ben gestopt en nooit meer mee ben begonnen. Deze game is Grand Theft Auto III, waar je als Claude speelt in Liberty City en missies uitvoert voor de maffia. De third person shooter is gewoon niet te doen met een joystick. Het rijden en lopen werden een stuk moeilijker, laat staan het schieten. Terugkijkend snap ik ook eigenlijk niet waarom ik niet simpelweg met een toetsenbord en muis speelde, maar veel maakt dat ook niet uit. Kort nadat ik GTA III had gekregen, kwam Grand Theft Auto: San Andreas in de winkels en dat is nou een game die ik zeker niet na één keertje spelen weer diep achterin een laatje heb geschoven.

Patrick weet niet wat hij mist

Er zijn behoorlijk wat games die ik na één keer spelen nooit meer heb aangeraakt. Vaak is dat ook wel logisch, want dan is een game gewoon niet zo goed als je vooraf had gehoopt en heb je dus weinig zin om die game opnieuw aan te slingeren. Toch is er ook een game die ik slechts één keer vluchtig heb gespeeld waarvan ik weet dat dat niet het geval is. Dat is namelijk The Witcher III: Wild Hunt. Ja, je leest het goed. Ik ben één van die zeldzame gevallen die de game ooit eventjes hebben gespeeld, maar er niet mee door zijn gegaan. De reden erachter weet ik eigenlijk zelf niet eens. Ik denk dat het hem vooral zit in de tijd die ik eraan wil besteden. Ik wil echt de tijd nemen om die game van links naar rechts, van onder naar boven en achterstevoren te leren kennen, maar het komt er gewoon maar niet van. Ik hoop dat ik The Witcher III: Wild Hunt ooit eindelijk eens van dit lijstje af kan strepen.

Heb jij ook weleens een game aangeschaft waarvan je naderhand eigenlijk meteen spijt had? Laat het ons weten en deel het in de comments.