Drie van die: Dingen die ik leuk vind aan Pokémon Sword & Shield

Patrick zei het al eerder in zijn Pokémon Sword & Shield review: zelden zijn er games zo erg bekritiseerd, voordat ze uberhaupt beschikbaar waren. Zelden zagen we dat de game-community zich zo druk maakte over de aanwezigheid van een specifieke feature in hun games. En dat komt, omdat het hier niet over een doorsnee game gaat. Het gaat hier over Pokémon, een franchise die velen van ons in hun harten hebben gesloten. Een franchise waar we, ondanks het feit dat het een Nintendo-game is, toch wel erg hoge verwachtingen van hebben. Ook ik heb mezelf meerdere malen schuldig gemaakt aan het bekritiseren van de game, voordat de game überhaupt in de schappen lag. Iets wat ik normaliter niet doe, maar het deze keer toch niet kon laten. Inmiddels heb ik al zo'n vijfendertig uur in de game geïnvesteerd, heb ik de kampioenswedstrijd weten te winnen en ben ik al in het bezit van de legendarische Pokémon Zacian. Hoewel ik genoeg dingen ben tegengekomen die ik liever anders had gezien in deze game, durf ik ook toe te geven dat ik me goed heb vermaakt. Na de stortvloed aan kritiek is het nu tijd voor zonneschijn. Dit zijn de drie dingen die ik geweldig vond aan Pokémon Sword & Shield.

De nieuwe Pokémon

Je hebt de oude Pokémon-fans vaak zeggen: "Bah! Die nieuwe Pokémon van tegenwoordig zijn helemaal niet meer origineel!". Misschien is het een uitspraak die ook wel eens uit jouw mond is gefloept. In dat geval schud ik je de hand. De Pokémon uit generatie vijf, zes en zeven hebben mij nooit echt warm gemaakt. In gesprekken en discussies met andere Pokémon-liefhebbers heb ik hier ook nooit een geheim van gemaakt. Waarom dat zo is, mag Joost weten. Pokémon Sword & Shield brengt daar voor het eerst in drie generaties tijd verandering in. Ik ben positief verrast over de nieuwe Pokémon die ik ben tegengekomen en het was werkelijk waar een feestje om mijn Pokédex te vullen. Dat ik hier nog lang niet klaar mee ben, vind ik dus ook helemaal niet erg. Het lijkt erop dat de Pokémon-ontwerpers het licht hebben gezien. De designs waren ditmaal fenomenaal, althans van de meeste Pocket Monsters die ik tegen het lijf liep. Corviknight is mijn absolute topper, ondanks het feit dat zijn design erg voor de hand ligt.

De visuals tijdens gevechten

Normaal gesproken probeer ik in een Pokémon-game zoveel mogelijk gevechten te mijden, maar in Pokémon Sword & Shield ging ik ze maar al te graag aan. Dat heeft voornamelijk te maken met de geweldige visuals die tijdens de gevechten verschijnen en dan heb ik het met name over de aanvallen. Sommige daarvan zijn briljant in elkaar gezet. Mijn favoriete aanval is dan ook Pyro Ball, waarmee een Scorbunny-speler op level 35 in aanraking komt. Daarnaast kan ik de competitieve atmosfeer van de Galar-regio tijdens gevechten erg waarderen. Die atmosfeer voert vooral de boventoon wanneer er Pokémon dymaxen, waarop uiteraard toffe visuals volgen. In combinatie met het bijna zingende publiek op de achtergrond maakt dit de ervaring natuurlijk helemaal af.

Inkoppertje: The Wild Area

Nieuw in deze iteratie van de Pokémon-games is de zogeheten 'Wild Area'. Een gigantische wildernis waar talloze Pokémon woonachtig zijn. Klein of groot, dik of dun, The Wild Area bevat waarschijnlijk de Pokémon waar je naar op zoek bent. Het is ook de enige plek in de game waar je toegang krijgt tot een camera waarmee je volledig in de rondte kunt draaien. Hierdoor krijg je als speler het gevoel dat je vrij bent, iets wat je zeker zal stimuleren om het gebied te verkennen. De meningen over de atmosfeer in de Wild Area zijn erg verdeeld. Zo heb ik meerdere mensen horen zeggen dat zij de The Wild Area maar "een dooie bedoeling" vinden. De Pokémon die er leven zouden "te statisch" zijn en het gebied zou erg veel visuele imperfecties bevatten. Naar mijn mening is de The Wild Area juist wel levendig. De Pokémon die er rondlopen beschikken allemaal over een unieke interactie wanneer je ze tegen het lijf loopt. Ik kan me voorstellen dat dit ontzettend veel tijd in beslag heeft genomen bij Game Freak, dus chapeau! De Pokémon bewegen mijns inziens natuurlijk, maken geluid en staan op logische plekken. Precies zoals je het zou verwachten en precies zoals het moet zijn. Dat het gebied visuele imperfecties bevat, is iets wat ik zelf ook heb opgemerkt. De bomen zien er schandalig slecht afgewerkt uit, daar zal ik geen doekjes omheen winden. Maar is de game er minder leuker door? Absoluut niet. The Wild Area is niet alleen het tofste gedeelte in Pokémon Sword & Shield. Het maakt de game!

Pokémon Sword & Shield, twee games die toch wel erg leuk zijn en lekker wegspelen. Uiteraard zijn er nog veel meer dingen die ik stiekem tof vond aan deze game, maar hier hebben we toch wel goed de speerpunten te pakken. Zoals je misschien weet: ik was, zoals vele anderen, erg sceptisch over deze games. Uiteindelijk ben ik erg blij dat ik het gewoon een kans heb gegeven. Ben je een Pokémon-fan? Dan doe je er goed aan om één van de twee games aan te schaffen. Of allebei als je echt een die-hard fan bent en geld teveel hebt.