Drie van die: Redenen om Nioh te spelen of te blijven spelen

Nioh is door mij goed ontvangen. De game laat zien dat Team Ninja nog altijd in staat is om echt goeie games te maken. Inmiddels is de game alweer ruim drie maanden uit. Dit jaar zit nu al vol met toptitels, en nog veel meer zijn onderweg, maar toch ben ik er heilig van overtuigd dat Nioh in mijn persoonlijke top 5 van 2017 komt te staan. Bij dezen zet ik nog even drie punten op een rijtje waarom het de moeite waard is eens in de wereld van Nioh te duiken, of te blijven.

Erg goede DLC uit, en op komst

Onlangs is de eerste bètaalde DLC 'Dragon of the North' uitgekomen welke zich afspeelt na het hoofdverhaal, en draait om ene heer Muramasa, de naam die menig RPG-liefhebber bekend voorkomt omdat in vrijwel iedere JRPG het ultieme zwaard zo heet. Uiteraard komt dit naast enkel wat extra verhaal met twee nieuwe gebieden, nieuwe missies, nieuwe baas, nieuwe items en last but not least: nieuwe kodama's te vinden! De nieuwe gebieden zijn erg gaaf. Zo is er een sneeuwgebied en een groot kasteel te verkennen. Ook krijg je een pittig baasgevecht om je oren wat je weer echt die klamme 'Dark Souls' polletjes geeft. Een DLC die ten zeerste de moeite waard is dus. En dat is nog niet alles, want er komen nog twee van dit soort DLC-uitbreidingen uit dit jaar.

Sterke Updates

Zoals we merken aan de uitstekende DLC zitten de makers van Nioh niet stil. Daar houden ze het echter niet bij. Onlangs zijn er bijvoorbeeld nog middels een gratis update een aantal extra missies toegevoegd, en al een paar keer zijn er van dit soortgelijke updates doorgevoerd. Het begint er sterk op te lijken dat de Japanse publishers beter beginnen te begrijpen hoe je met DLC moet omgaan dan de westerse. Met de laatste 1.08 update van deze maand is er naast de DLC-support een nieuwe moeilijkheidsgraad toegevoegd en een online PvP-modus. Netjes. Ik ben benieuwd wat er nog meer komt. Het zijn allemaal extra kersjes op een al erg grote lekkere taart.

Heel veel te doen

Ik heb ondanks de tientallen uren en honderden met zwaarden doorkliefde vijanden in Nioh nog lang niet alles gedaan, noch ben ik erop uitgespeeld. De game is groot, met erg veel side-missions naast de al behoorlijk lange main story. Het loont ook heel erg om al uitgespeelde gebieden nog een keer te spelen, want er is veel te ontdekken in ieder level. Het opnieuw spelen is ook helemaal niet erg, want net zoals bij Ninja Gaiden het geval is, blijft het dankzij de diep uitgewerkte en geweldige gameplay heerlijk om te spelen. Ninja Gaiden kan ik eigenlijk altijd wel spelen, en Nioh gaat er ook zo eentje zijn, ook nog over tien jaar. Steeds weer merk je dat je beter wordt, en nergens wordt dat duidelijker door een al eerder als groen kneusje verkend gebied een tweede keer uit te kammen als een ervaren eindbaas. Kortom, Nioh is, naast dat het al een hele grote game is, ook nog eens leuk qua replayability en dat is nog altijd uiterst zeldzaam.