Gerucht
Hogwarts Legacy Definitive Edition lijkt onderweg
gisterenHogwarts Legacy Definitive Edition lijkt in ontwikkeling! Het zou gaan om 10-15 uur aan nieuwe content, inclusief een gloednieuw verhaal, side quests en...
Bij het horen van de titels als World of Warcraft, Final Fantasy of Sacred, krijg ik al jeuk. Mensen die mij kennen, weten dat ik nog liever voor honderd mensen kook en de afwas met een tandenborstel en een zakdoekje doe, dan dat ik urenlang een RPG speel. Tsja, waarom eigenlijk? Nou ja, het is gewoon een aangeboren afkeer die ik voor dat soort games heb, lijkt het wel. In het verleden heb ik het vaak zat geprobeerd, maar was steeds na een half uur al verveeld. Ach ja, laat ik eens kijken welke aspecten ik nou zo afstotelijk vind, wellicht dat er nog een soort van slotconclusie aan te verbinden valt.
Fictie of fantasie kan ik nog wel waarderen soms, mits het niet in extreme mate aanwezig is. Ook op het gebied van films is dit zo. Een toefje fantasie hier, een korreltje Aliens daar, ach dat is nog best vermakelijk. Zodra het echter wel heel erg op een sprookje gaat lijken, dan raak ik gauw verveeld. Ik verbaas me dan ook dat ik alle The Lord of The Ring-films heb gezien, en dat ik ze überhaupt nog op dvd heb gekocht toen ook. Ik hield mezelf weer eens voor de gek, denk ik. Het is net als met bier, ik blijf het smerig vinden. Echter wil ik soms toch weer eens een biertje proberen. Je moet het leren drinken, zegt men dan. Nou, na zes vaten bier is het nog smerig. En laten RPG's nu bijna altijd volgestouwd zitten met fantasiemeuk, en niet zo'n beetje ook. Het wordt dan al gauw te sprookjesachtig, en sprookjes vond ik vroeger ook niet lang leuk als kind. RPG's zijn vaak de overtreffende trap wat mij betreft, fantasie 2.0 zeg maar. En nee, RPG's moet je niet leren spelen.
RPG's gaan tevens vaak gepaard met vele menu's, items en andere klikuitlokkende dingen. Ik heb vroeger wel eens een Final Fantasy-game gespeeld, man wat vond ik dat een drama. Eerlijkheid dwingt mij wel te zeggen dat ik niet een type ben die lang het overzicht kan bewaren. Ellenlange menu's, tabbladen, inventoryschermen, hp- en magicvakjes, crystals en weet ik het allemaal wat. Het vermoeid mijn geest al na enkele seconden. Voor je het weet heb je vermoeide vingers van het switchen tussen de menu's en klik ik mezelf helemaal gek. Zelfs meer dan één upgradescherm in een first-person shooter kan ik al gauw vermoeiend vinden. Plus dat ik ook vaak moeilijk keuzes kan maken. Geef mij maar één scherm, meer niet. En niet te veel keuzes, heerlijk. Ook zoiets: heb ik zin om aan het begin van een game een overweging te moeten maken, bij het kiezen tussen talloze personages? RPG's zitten daar vaak ook vol mee: the dwarf, the soldier, the wizzard, the witch, the ghost, the thief ... allemaal met hun eigen hoeveelheden hp, magic, strength, endurance en weet ik het allemaal wel niet. Nee, geef mijn portie maar aan 'the fikkie'.
Als die RPG's nou driekwart korter duurden, dan was de lijdensweg minder lang. Het zou voor mij dan nog steeds een lijdensweg zijn, maar wel een weg betegeld met zachte zijde. Mijn god, wat gaan er veel uren in RPG's zitten. Alsof er niet al minstens vijf andere toffe games op je liggen te wachten. Als ik dan stoer gamers hoor praten dat ze al tweehonderd uur in die ene RPG hebben zitten, dan zucht ik zo diep dat ze het in China nog kunnen horen. Ik stop ook veel tijd in games, maar nooit zo lang in één titel. Ten eerste vind ik het zonde, want ik wil ook andere games spelen. En ten tweede heb ik persoonlijk niet zoveel tijd om te besteden aan één enkele game. Volgens mij is het vooroordeel dat RPG-gamers geen leven hebben naast het gamen, niet zozeer een vooroordeel, maar een feit. Liefhebbers van RPG's zijn er vaak nog diep aan verslaafd ook nog. Het lijkt haast wel of RPG's, met name MMORPG's, standaard samen gaan met verslaving. Ik ben al blij als ik op een doordeweekse dag even zestig tot negentig minuten kan gamen in de avond.
Wat is nou de conclusie? Ik houd gewoon niet van een te grote dosis fantasie en ben gauw overprikkeld door het overschot aan keuzes en menu's. Wat dat betreft ben ik een echte rasautist: te veel prikkels voor mij. Het ligt dus aan mij, ik geef het toe. Ik buig voor jullie beste liefhebbers, ik heb respect voor jullie. Respect dat jullie het zo lang volhouden, respect voor het behouden van het overzicht met die overvloed aan opties. Respect voor al die praatsessies die jullie soms onderling voeren. Urenlang praten over je karakter, je level en de quests die je gedaan hebt. Ik word al moe als ik er naar luister, laat staan dat ik het moet spelen. Respect.
Gerucht
Hogwarts Legacy Definitive Edition lijkt in ontwikkeling! Het zou gaan om 10-15 uur aan nieuwe content, inclusief een gloednieuw verhaal, side quests en...
Review
Jolien mocht aan de slag met de exploratiegame Europa. Lees al haar bevindingen hier in deze review!
Trailer
Get out of my swamp! Of maak het schoon in PowerWash Simulator: Shrek die onlangs is uitgekomen.
Trailer
Bereid je voor op een romantische Valentijnsdag, want Date Everything! heeft een releasedatum gekregen.