Drie van die: redenen waarom ik niet kan wachten op Nioh 2

Begin volgende maand komt Nioh 2 uit voor de PlayStation 4. Aangezien ik deze action RPG ga reviewen en het eerste deel nog nooit gespeeld had, ben ik met Nioh aan de slag gegaan om een idee te krijgen van de gameplay. De moeilijkheidsgraad van Nioh schijnt vergelijkbaar te zijn met Dark Souls en Bloodborne. Deze games had ik ook nog nooit gespeeld dus leek mij Nioh een goede introductie naar dit soort games. Ik moet zeggen dat Nioh positief verraste en nu wil ik meer. Dit zijn de Drie van die redenen waarom ik niet kan wachten op Nioh 2.

Verhaal en omgeving

Nioh begint in London, maar de actie verplaatst zich al snel naar Japan. In deze periode van het oude Japan strijden verschillende kampen tijdens de Sengoku-periode om de heerschappij over het land te kunnen claimen. William raakte als buitenstaander betrokken bij de historische gebeurtenissen met een demonisch sausje, omdat iemand zijn spirit guide had gestolen. Jij hebt het vermogen om deze spirits en demonen (Yokai) te zien en kunt de monsters verslaan met verschillende traditionele Japanse wapens zoals de katana, speer en kusarigama. Zo kun je het land redden van een demonische overheersing en ben je cruciaal in de gevechten uit de Japanse geschiedenis. Het verhaal van Nioh 2 heeft een heel andere invalshoek, want in deze prequel kun je je eigen personage creëren die een hybride is tussen een mens en Yokai. Na het verslaan van een krachtige demon als Yokai-jager uit de Mino-provincie begin je langzaam in een demon te veranderen. De handelsreiziger Tokichiro kalmeert je en samen verkennen ze het Japan van 1555. Deze twee personages schijnen de historische figuur, Toyotomi Hideyoshi, te representeren die van Japan een natie maakte. Dus ik ben zeer benieuwd naar de historische achtergrond en hoe ze demonen er in verweven.

Uitdaging

Het origineel is uitdagend op verschillende manieren. De levels zijn verraderlijk, want er zijn geen onzichtbare randen die je weerhouden om in de afgrond te vallen. Dus je moet uitkijken waar je loopt en zeker als je uitwijkt voor een aanval van een vijand. Zo ben ik vaak een kant opgedoken die mij naar een snelle dood leidde of gewoon in een gat gelopen, omdat ik op de vijand focuste in plaats van de grond. De vijanden bestaan uit de menselijke en de Yokai-variant. De menselijke vijanden zijn uitdagend, maar zijn te doen als je ze in het begin één voor één aanpakt. De Yokai zijn een heel ander verhaal, want soms is één klap of combo genoeg om het einde oefening te maken. Je zult dus echt goed op zijn bewegingen moeten letten, moeten toeslaan als je een opening ziet en weten wanneer je je moet terugtrekken, voordat je een nieuwe aanval inzet. Als je dood gaat, verlies je alle vergaarde Amrita (exp) die je bij een Shrine kunt gebruiken om te levelen. Gelukkig heb je de mogelijkheid om dit terug te vinden op de plaats waar je verslagen was, maar je moet dit wel doen zonder opnieuw te sterven, want dan ben je het echt kwijt. Zo heb ik meer dan een miljoen experience verloren. Ik hoop dat Nioh 2 op dezelfde voet verder gaat, want na de soms grote frustratie, is de overwinning alleen maar groter. Van wat ik van demo heb gezien, komt dat wel goed, want er zijn nog meer Yokai en andere vijanden te vinden, heb je nog meer wapens tot je beschikking, heb je nieuwe demonische krachten van je Yokai-kant en lijkt de game zeker niet minder moeilijk dan zijn voorganger.

Eindbazen

De laatste categorie is een verlengde van de vorige, maar verdient toch een eigen alinea. Als je eenmaal wat levels hebt vergaard en wat nieuwe vaardigheden hebt geleerd, ben je eindelijk bij de eindbaas van het level beland. Je weet hoe je de menselijke vijanden en Yokai moet verslaan, dus ga je met vol vertrouwen en goede moed op de eindbaas van het level af. Het eerste wat opkomt is; hoe ga ik dit doen? Dit komt, omdat de eindbaas vaak heel groot is, er zeer gevaarlijk uitziet, aanvallen maakt die je nog nooit hebt gezien en soms zo sterk is dat al je vergaarde experience niets lijkt voor te stellen. Je Spirit Guide kan je helpen, maar als je alleen hier op rekent, kom je bedrogen uit. Je moet de eindbaas echt bestuderen om de juiste opening te vinden, de juiste buffs en debuffs toe te passen en nooit denken: ik heb hem als hij of zij bijna dood is, want als je je niet aan je strategie houdt, kan het tij zomaar keren. Als je met natte handen eindelijk de vijand verslagen hebt, dan voelt het echt als een overwinning en is een YES of NICE niet te onderdrukken. Dit gevoel komt in principe bij elke baas weer terug en als je sterker bent geworden, kun je ook nog proberen om deze opnieuw te verslaan zonder geraakt te worden. Als je de eindbaas voor het eerst ziet, lijkt dit onmogelijk, maar het is zeker te doen. Dit biedt weer een nieuwe uitdaging en klamme handen. Ook hier hoop ik dat de ontwikkelaars van Nioh 2 op dezelfde voet verder gaan. Daarnaast vraag ik mij af, hoe het veranderen in een Yokai de eindbaas gevechten beïnvloedt en het niet de uitdaging ontneemt. Ook ben ik nieuwsgierig of de toevoeging van de Benevolent Graves, waar je twee computergestuurde avatars van andere spelers kunt oproepen om je te assisteren, de gevechten niet te makkelijk maken. Maar dat laat ik je over een paar weken weten.

Dat waren Drie van die redenen waarom ik niet kan wachten op Nioh 2. Heb jij nog andere redenen waarom je deze game graag wilt spelen. Laat het ons weten in de comments.