Eilish met It Takes Two

Er zijn in 2021 veel nieuwe games voorbij gekomen, ondanks de moeilijkheden die zijn ontstaan in de industrie door corona. Ik heb ook een hoop nieuwe games gespeeld, de één beter en interessanter dan de ander. Nu moet ik wel zeggen dat ik niet veel van de grote titels die zijn uitgekomen heb gespeeld. Halo Infinite en Far Cry 6 heb ik bijvoorbeeld nog niet kunnen proberen, maar dit zijn ook niet per se de soort games waar ik in het algemeen warm voor loop. Al staat de season pass voor Far Cry 6, waarin je als de bad guys kan spelen, toch echt nog wel op mijn lijstje. Mijn favoriete genre, horror, is dit jaar goed aangevuld moet ik zeggen. Ik heb enorm genoten van In Sound Mind en The Medium. Daarnaast heb ik een aantal demo’s gespeeld waar ik erg enthousiast van werd, bijvoorbeeld die van Dark Fracture en The Darkest Tales. Het hoogtepunt van games buiten het horror genre lag voor mij dit jaar bij de game Sherlock Holmes: Chapter One. Ik ben een enorme fan van alles dat met Sherlock Holmes te maken heeft: de films, de games, de series, de boeken, echt alles. Deze game sloot perfect aan op de Sherlock sfeer die mij zo’n fan maakt van deze franchise. Het algemene hoogtepunt van mijn gamejaar was echter het spelen van Phasmophobia met de redactie. Iedere keer was het even leuk, spannend en hilarisch. Horror is over het algemeen dus mijn favoriete genre, maar toch is mijn Game of the Year geen horror game. Ik heb namelijk gekozen voor It Takes Two.

Waarom heeft de horrorfreak van de redactie gekozen voor de feelgood game It Takes Two als Game of the Year? Daar zijn veel redenen voor: de art stijl, het hartverwarmende verhaal dat tegelijkertijd realistisch en sprookjesachtig is, de voice acting, maar bovenal de leuke en creatieve local co-op gameplay. Hoeveel games die je gezellig naast elkaar op de bank kunt spelen, worden er vandaag de dag nog gemaakt? Afgezien van de Nintendo games dan, maar dit was echt een keer iets anders. It Takes Two is een game die echt bij je blijft hangen. Je wordt helemaal meegezogen in het verhaal en de relatie tussen Cody en May, die naarmate je vordert steeds weer wat beter wordt. Daarnaast wordt de samenwerking tussen jou en degene met wie je speelt echt goed op de proef gesteld. Je moet samen uitvogelen hoe je het allemaal voor elkaar gaat krijgen, hoe je elkaar kunt helpen en kunt aanvullen. In mijn ervaring was het spelen van It Takes Two met mijn vriend net zo leuk en gezellig als een avond bordspelletjes doen. Je bent samen aan het puzzelen en raadsels aan het oplossen, je moedigt elkaar aan en er valt veel te lachen. Veel elementen die in de game voorkomen zijn ook herkenbaar voor mensen in een relatie. Kleine irritaties die in sommige gevallen toch ook wel leuk kunnen zijn, elkaar voor de gek houden, elkaar aanmoedigen en uiten dat je trots op elkaar bent, of dat je bepaalde dingen juist wel anders zou willen zien. Het toegeven van je fouten, elkaars kant op bewegen en een tussenweg vinden in conflicten. It Takes Two levert je niet alleen veel plezier en gezelligheid op, maar ook de kans om jouw relatie met een belangrijk persoon in je leven te versterken op een leuke en speelse manier. Daarom kan ik zonder twijfel zeggen dat dit mijn nominatie is voor de Gameliner Awards.

De Gameliner Awards zijn in volle gang! Elke redacteur deelt zijn/haar uniek verhaal over hoe ze dit gamejaar beleefd hebben, maar we zijn ook benieuwd naar jouw mening! Hoe zag jouw gamejaar eruit? Laat het ons weten in de comments. Om het jaar mooi af te sluiten, geven we een berg aan prijzen weg. Klik hier om niks van de Gameliner Awards te missen!