Event: Race van Rotterdam - Samen naar de finish

Als je een Formule 1 liefhebber vraagt of ze een paar rondjes in een simulator willen rijden, is het antwoord natuurlijk altijd ja. Er is namelijk weinig leuker dan je in de schoenen van je favoriete racer te plaatsen en de rest van de grid stof laten bijten. Nou ja, dat is natuurlijk wel de bedoeling. Maar aangezien ik nog nooit in een simulator had gezeten, had ik weinig hoop toen ik werd uitgenodigd bij de Race van Rotterdam van Racesquare. Gelukkig heeft een simulator één heel groot voordeel: je kunt geen schade rijden. Dus vol goede moed ben ik netjes binnen de maximum snelheid afgereisd naar Rotterdam om daar mijn innerlijke racer eens vol gas laten gaan.

Goede voorbereiding is het halve werk

Maar liefst 64 simulatoren in één ruimte. Ik kan je zeggen, dat is best een indrukwekkend zicht. Je vindt het in Rotterdam, in het Hollywoord Event Center. De nieuwe locatie van Racesquare werd afgelopen dinsdag geopend en dat kan natuurlijk maar op één manier. Precies: racen. Iedereen stond dan ook te trappelen om daarmee te beginnen. Maar dan moest het evenement en de grid natuurlijk wel eerst officieel geopend worden. Die eer lag in de handen van Robert Doorbos. Na een mooie speech en een stevige druk op een rode knop was het dan eindelijk zover: we konden racen!

Je kunt natuurlijk niet zomaar aan een race beginnen, je moet wel een beetje weten wat je te wachten staat. Dus zoals echte Formule 1 racers gingen we de driver’s briefing in. Daar werd ons het een en ander uitgelegd over hoe onze race sessie in z’n werk zou gaan. De groep races was opgedeeld in drie groepen en elke groep mocht zijn eigen mini-raceweekend hebben op het circuit van Zandvoort. Na de korte uitleg mocht ik mijn plekje op de grid opzoeken, klaar om mijn mederacers achter me te laten. Of liever gezegd, klaar om er alles aan te doen om niet achteraan te eindigen.

Vol gas van start

Zoals bij elk race weekend begonnen we natuurlijk met de vrije training. Dit was vooral ook om iedereen een kans te geven om de wennen aan de race simulator. Want hoewel er zeker ervaren racers op de grid stonden, waren er ook genoeg die nog nooit in een simulator gezeten hadden, inclusief ikzelf. Gelukkig was de organisatie zo slim geweest om ghosting aan te zetten en schade volledig uit te zetten. Iedereen was dus vrij om om, langs, door en ja, soms zelfs over, elkaar heen te rijden zoals zij wilden. Hierdoor hoefde je je in ieder geval geen zorgen te maken over de mogelijkheid dat je er na één bocht al uit lag en kon je je focussen op het wegzetten van de snelste tijd.

Ik moet eerlijk zeggen dat dit me nog niet zo slecht afging als ik had verwacht. Mijn race carrière is tot nu toe niet erg succesvol geweest. Meestal als ik met wat vrienden een race rijd, sta ik standaard achteraan op de grid. Halverwege de race ben ik altijd minimaal één keer ingehaald en maak ik er vaak een spelletje van om het iedereen zo lastig mogelijk te maken. Gelukkig kun je bij Racesquare zelf kiezen of je bepaalde hulpmiddelen aan of uit zet, onafhankelijk van wat de mederacers doen. Natuurlijk is het het snelste om alle extra hulpmiddelen uit te zetten, maar daar heb je niet zoveel aan als je continue naast de baan staat.

To finish first...

Na de vrije training en de kwalificatie, waarbij ik tot mijn verbazing in de top 10 eindigde, was het tijd voor de sprint race. Ook hiervoor stond ghosting aan en schade uit. Na een wat moeilijke start kreeg ik het toch voor elkaar om mezelf wat naar voren te werken en tot mijn verbazing finishte ik beter dan ik gestart was. En tijdens de echte race die volgde reed ik zelfs een tijdje in de top drie. Maar toen begon ik toch te merken dat ik een simulator rookie ben, want ik begon mijn armen toch wel te voelen. Dat betekende helaas dat ik af en toe de grindbak wat verkend heb. Om na die extra meters toch het ‘weekend’ als vijfde af te sluiten vind ik toch best een prestatie, al zeg ik het zelf.

Ondanks het feit dat ik met een stel onbekenden aan het racen was, merk je toch automatisch die competitieve sfeer. Ik kan me voorstellen dat dit nog sterker is als je met een groep vrienden op de grid staat. Het is toch echt een ander gevoel om in een simulator te zitten vergeleken met thuis achter je bureau met een controller of een stuur. Je voelt je automatisch een betere racer en je kunt een klein beetje ervaren hoe het is om echt achter het stuur te zitten. Zeker een ervaring die ik elke Formule 1 liefhebber zou aanraden. En het maakt dan niet uit hoeveel race-ervaring je hebt, het racen in een simulator is voor iedereen geschikt.

Natuurlijk is een race weekend niet compleet zonder prijsuitreiking en dus kregen de winnaars van de verschillende races ook een prachtige beker mee naar huis. En hoewel ik er zelf helaas geen in de wacht heb gesleept, heb ik me wel uitstekend vermaakt tijdens het racen.